تکوین
somayeh ebrahimi barough؛ هما محسنی کوچصفهانی؛ جعفر آی؛ محمد معصومی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 آذر 1392
چکیده
لایه اندومتریال رحم شامل جمعیتی از سلول ها است که خاصیت خود نوزایی داشته و ویژگی هایی شبیه سلول های مزانشیمی را نشان می دهند. در این مطالعه توان تمایزی این سلول ها به سلول های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. سلول های اندومتریال از نمونه های بافتی بدست آمده از رحم انسان به صورت آنزیمی جداسازی شده و در محیط کشت DMEM/F12 حاوی 10%سرم کشت شدند. بعد ...
بیشتر
لایه اندومتریال رحم شامل جمعیتی از سلول ها است که خاصیت خود نوزایی داشته و ویژگی هایی شبیه سلول های مزانشیمی را نشان می دهند. در این مطالعه توان تمایزی این سلول ها به سلول های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. سلول های اندومتریال از نمونه های بافتی بدست آمده از رحم انسان به صورت آنزیمی جداسازی شده و در محیط کشت DMEM/F12 حاوی 10%سرم کشت شدند. بعد از پاساژ سوم سلول ها برای اثبات بنیادی بودن با مارکرهای CD105, CD90, CD146, CD31, CD34 مورد آنالیز با فلوسایتومتری قرار گرفتند. سپس قدرت تمایزی سلول ها به استخوان، چربی و نورون و اندوتلیال به مدت 21 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج فلوسایتومتری نشان داد که سلول ها نسبت به مارکرهای CD105,CD90,CD146 مثبت و نسبت به مارکرهای CD31 و CD34 منفی می باشند. رنگ آمیزی با Oil Red O و Alizarin Red نشان دهنده تمایز سلول ها به چربی و استخوان می باشد. بررسی های ایمنوسیتوشیمی نیز نشان دهنده بیان مارکرهای عصبی نستین ، MAP2 در سلول های عصبی و فلوسایتومتری CD31 نشان دهنده بیان آن در سلول های اندوتلیالی تمایز یافته از سلول های بنیادی اندومتریال رحم است. این سلول ها به نظر می رسد که می توانند یک منبع سلولی را ایجاد کنند که برای مطالعات فرایند های تمایز سلولی و سلول درمانی مورد استفاده قرار گیرند.
تکوین
نسیم حیاتی؛ امیرحسین فضلعلی؛ غلامرضا کاکا؛ کاظم پریور
چکیده
سابقه هدف: این مطالعه اثر درمانی سلولهای خون بند ناف بر داربست غشا PLGA بر ترمیم عصب سیاتیک قطع‌شده موش صحرایی نر نژاد ویستار توسط بررسی رفتاری، الکتروفیزیولوژی ارزیابی شد.
مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی نر در پنج گروه هفت‌تایی تقسیم شدند.که شامل گروه سالم؛ گروه دوم گروهی که عصب سیاتیک قطع‌شده و غشا PLGA در محل ضایعه بسته شد؛ گروه سوم ...
بیشتر
سابقه هدف: این مطالعه اثر درمانی سلولهای خون بند ناف بر داربست غشا PLGA بر ترمیم عصب سیاتیک قطع‌شده موش صحرایی نر نژاد ویستار توسط بررسی رفتاری، الکتروفیزیولوژی ارزیابی شد.
مواد و روش‌ها: موش‌های صحرایی نر در پنج گروه هفت‌تایی تقسیم شدند.که شامل گروه سالم؛ گروه دوم گروهی که عصب سیاتیک قطع‌شده و غشا PLGA در محل ضایعه بسته شد؛ گروه سوم فقط تزریق سلولهای خون بند ناف در محل آسیب انجام شد گروه چهارم سلولهای خون بند ناف بر داربست غشا PLGA در محل قطع عصب تزریق شد و گروه کنترل که عصب سیاتیک بدون مداخله درمانی قطع شد.
میزان بهبودی به‌وسیله فعالیت حسی حرکتی عصب سیاتیک، مطالعات الکتروفیزیولوژی ارزیابی گردید.
یافته‌ها: ارزیابی حرکتی عصب سیاتیک، گروه کنترل بازگشتِ حالت طبیعی در هفته هشتم مشاهده نشد، گروه سلول درمانی بر داربست غشا PLGA هفته هشتم ترمیم شد. میزان AMP هفته هشتم بعد از ترمیمِ گروه سلول درمانی با شیب ملایم نشانه روند بهبودی گروه سلول درمانی است.
شمارش تعداد رشته‌های عصبی در سطحی برابر 1000 میکرومتر مربع، تعداد رشته‌های عصبی گروههای سلول درمانی هفته هشتم بعد از ترمیم، مقایسه با گروه کنترل و گروه غشا PLGA افزایش داشت. پایان هفته هشتم شاخص فعالیت حسی عصب سیاتیک (تست Hot Plate)، روند ترمیم گروه سلول درمانی بر داربست غشا PLGA به سایر گروه‌ها مشهودتر بود.
نتیجه‌گیری: پیوند سلول خون بند ناف سبب ترمیم عصب سیاتیک شده و داربست غشا PLGA همراه سلولهای خون بند ناف موجب تسریع ترمیم عصب سیاتیک میشود.
تکوین
فایزه زارعان؛ سمیه عرب زاده؛ سارا رجبی؛ سعیده عرفانیان؛ محمود تلخابی
چکیده
استخوان سخت‌ترین و یکی از مهم‌ترین بافت‌های بدن است. در صورت وقوع آسیب‌های استخوانی، درمان‌های فعلی باعث ترمیم و بازسازی کامل استخوان نمی‌شوند. به همین دلیل استراتژی‌های مهندسی بافت مبتنی بر سلول و به‌ویژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. یکی از این بسترها، هیدروژل‌های مشتق‌شده از بافت سلول‌زدایی‌شده هستند. در این ...
بیشتر
استخوان سخت‌ترین و یکی از مهم‌ترین بافت‌های بدن است. در صورت وقوع آسیب‌های استخوانی، درمان‌های فعلی باعث ترمیم و بازسازی کامل استخوان نمی‌شوند. به همین دلیل استراتژی‌های مهندسی بافت مبتنی بر سلول و به‌ویژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. یکی از این بسترها، هیدروژل‌های مشتق‌شده از بافت سلول‌زدایی‌شده هستند. در این پروژه، از هیدروژل مشتق‌شده از ماهیچه اسکلتی به نام میوژل (Myogel) استفاده شد. در این مطالعه تأثیر میوژل بر زنده‌مانی (روش MTT)، تکثیر (ترسیم منحنی رشد و محاسبه زمان دو برابرشدن جمعیت سلولی)، پروفایل چرخه سلولی (روش فلوسایتومتری) و مهاجرت سلول‌ها (روش ایجاد خراش) موردبررسی قرار گرفت. نتایج MTT نشان داد، زنده‌مانی MSCs در بستر میوژل با غلظت 2/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر از زنده‌مانی MSCs در بستر ژلاتین با غلظت 1/0 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بیشتر و زنده‌مانی MSCs بستر ژلاتین از زنده‌مانی MSCs مربوط به کنترل بیشتر بود. بستر میوژل، تکثیر و مهاجرت سلول‌ها را افزایش و زمان دو برابرشدن جمعیت MSCs را کاهش داد. بررسی پروفایل چرخه سلولی نشان داد، درصد بالایی از سلولهای کشت‌شده بر روی میوژل در مرحله G1 و S چرخه‌ی سلولی بودند که نشان‌دهنده افزایش سرعت تقسیم سلول‌ها توسط ژلاتین و در درجه بعد میوژل می‌باشد. بنابراین میوژل میتواند به‌عنوان بستری مناسب در مهندسی بافت مورداستفاده قرار گیرد.
تکوین
فاطمه قیاسوند؛ سمیه عرب زاده؛ محمود تلخابی
چکیده
مهندسی بافت رشته ای نوظهور است که بر سه عنصر سلول، داربست و مولکول های زیستی فعال استوار بوده و میتواند برای درمان آسیب های عضلانی مفید باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آسکوربیک اسید (AA) بر زیستایی سلولهای بنیادی مزانشیمیِ مغز استخوانِ (BM-MSCs) کشت شده بر روی داربستِ سلول زدایی شده عضله اسکلتی می‌باشد. ابتدا BM-MSC از مغز استخوان ...
بیشتر
مهندسی بافت رشته ای نوظهور است که بر سه عنصر سلول، داربست و مولکول های زیستی فعال استوار بوده و میتواند برای درمان آسیب های عضلانی مفید باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آسکوربیک اسید (AA) بر زیستایی سلولهای بنیادی مزانشیمیِ مغز استخوانِ (BM-MSCs) کشت شده بر روی داربستِ سلول زدایی شده عضله اسکلتی می‌باشد. ابتدا BM-MSC از مغز استخوان پای رت استخراج و کشت شده و هویت سلول‌ها با استفاده از فلوسایتومتری بررسی شد. همچنین عضله اسکلتی پای رت، استخراج گردیده و با استفاده از محلول %1 SDS سلول زدایی انجام شد. برای اطمینان از سلول زدایی، رنگ آمیزیهای اختصاصی ماسون تریکروم، آلسیان بلو و DAPI انجام شد. سپس BM-MSCs روی داربست های سلول زدایی شده کشت شدند و با AA یک میلیمولار به مدت 2 روز تیمار شدند. سپس با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و روش MTT به ترتیب بقاء و میزان زیستایی سلول‌ها بررسی شد. BM-MSCs مورفولوژی دوکی داشته و نتایج فلوسایتومتری نشان دهنده بیان CD44 وCD90 و نیز عدم بیان CD45 و CD34 در بیش از 90 درصد سلول‌ها بود. رنگ آمیزی های اختصاصی حفظ کلاژن و گلیکوزآمینوگلیکان ها و عدم حضور DNA را در بافت سلول زدایی شده اثبات کردند. نتایج MTT نشان داد که AA به طور معنی داری باعث افزایش زیستایی BM-MSCs میشود (05/0(P<. همچنین نتایج SEM نشان داد که سلول‌ها در گروه تیمار شده با AA، گسترش بیشتری داشتند. بطور کلی، AA میتواند با افزایش زیستایی BM-MSCs، بازده مهندسی بافت عضله را بهبود بخشد.
تکوین
فاطمه رازقی؛ مرجان نوری؛ فتاح ستوده نژادنعمت الهی؛ احسان احسانی؛ کاظم پریور
چکیده
بیماری‌های کلیه به عنوان یک مشکل مهم پزشکی، دارای گزینه‌های محدود برای درمان است، بکارگیری سلول های بنیادی به عنوان یک روش درمانی جایگزین روش‌های قدیمی مطرح است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر محیط کشت حاصل از سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSCs-CM) کلیه موش نوزاد در درصدهای 10، 30 و 50 بر تمایز سلولهای بنیادی جنینی به سمت سلولهای اپیتلیال ...
بیشتر
بیماری‌های کلیه به عنوان یک مشکل مهم پزشکی، دارای گزینه‌های محدود برای درمان است، بکارگیری سلول های بنیادی به عنوان یک روش درمانی جایگزین روش‌های قدیمی مطرح است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر محیط کشت حاصل از سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSCs-CM) کلیه موش نوزاد در درصدهای 10، 30 و 50 بر تمایز سلولهای بنیادی جنینی به سمت سلولهای اپیتلیال کلیه است. سلولهای بنیادی مزانشیمی، از کلیه موش نوزاد جداسازی، پاساژ و تکثیر شد. تعیین هویت سلول‌ها با استفاده از فلوسایتومتری و بررسی بیان مارکرهای سطحی CD105، CD29، CD90، انجام شد. در پاساژ سوم سلولهای استخراج شده، محیط کشت رویی آن جمع‌آوری و hESC در محیط کشت کامل این سلول‌ها کشت و تکثیر شدند و تمایز سلولهای hES به سلولهای پیش ساز مورد بررسی قرار گرفت. بررسی بیان ژن‌های PAX2، ZO1 وCK18 با استفاده از RT-PCR و بیان مارکرهای سطحی CD133، CD24 و CD44 با استفاده از فلوسایتومتری بررسی شد. نتایج فلوسایتومتری ماهیت مزانشیمی بودن سلول‌ها را تایید کرد. نتایج تمایز hESCs نشان داد که بیان ژن‌های PAX2، ZO1 و CK18 در گروههای حاوی محیط کشت رویی به صورت معنی‌دار (p<0.05) افزایش یافته‌است. نتایج فلوسایتومتری بیانگر افزایش بیان مارکرهای CD133 و CD24 در گروههای حاوی CM و بیان مارکر CD44 در گروه حاوی 50 درصد CM، نسبت به گروه کنترل است. به طور کلی نتایج نشان داد که فرآیند محیط کشت رویی این سلول‌ها تاثیر مثبتی در القاء تمایز سلولهای بنیادی جنینی انسانی به سلولهای پیش ساز کلیه دارد.
