حسن قهاری
چکیده
سفیدبالک‌ها (Hemiptera: Sternorrhyncha: Aleyrodidae) جزو یکی از آفات مهم کشاورزی می‌باشند که در مزارع، گلخانه‌ها و باغات خسارت قابل توجهی به انواع محصولات کشاورزی وارد می‌آورند. طی بررسی‌های فونستیک انجام شده بر اساس جمعآوری شفیره‌های سفیدبالک‌ها از سطح برگ گیاهان میزبان در مناطق مختلف استان گیلان، هیجده گونه سفیدبالک جمعآوری و شناسایی ...
بیشتر
سفیدبالک‌ها (Hemiptera: Sternorrhyncha: Aleyrodidae) جزو یکی از آفات مهم کشاورزی می‌باشند که در مزارع، گلخانه‌ها و باغات خسارت قابل توجهی به انواع محصولات کشاورزی وارد می‌آورند. طی بررسی‌های فونستیک انجام شده بر اساس جمعآوری شفیره‌های سفیدبالک‌ها از سطح برگ گیاهان میزبان در مناطق مختلف استان گیلان، هیجده گونه سفیدبالک جمعآوری و شناسایی گردیدند. گونههای جمعآوری شده عبارتند از: Aleurocanthus woglumi Ashby, 1915، Aleurochiton acerinus Haupt, 1934، Aleurolobus marlatti Quaintance, 1903، Aleurolobus moundi David & Subramaniam, 1976، Aleurolobus olivinus Silvestri, 1911، Aleyrodes elevatus Silvestri, 1934، Aleyrodes lonicerae Walker, 1852، Aleyrodes proletella (Linnaeus, 1758)، Bemisia afer (Priesner & Hosny, 1934)، Bemisia carpini (Koch, 1857)، Bemisia mesasiatica Danzig, 1969، Bemisia tabaci (Gennadius, 1889)، Dialeurodes citri (Ashmead, 1885)، Dialeurodes kirkaldyi (Kotinsky, 1907)، Parabemisia myricae (Kuwana, 1927)، Siphoninus phillyreae (Haliday, 1835)، Trialeurodes packardi (Morrill, 1903) و Trialeurodes vaporariorum (Westwood, 1856). سفیدبالکهای شناساییشده در نه جنس و یک زیرخانواده (Aleyrodinae) قرار دارند. در پژوهش حاضر علاوه بر معرفی سفیدبالکهای گیلان، کلید شناسایی و نیز میزبانهای گیاهی هر یک از گونهها نیز معرفی میگردند.
علی غلامحسینی؛ مهدی انصاری؛ مهرگان ابراهیمی؛ حمیدرضا اسماعیلی
چکیده
خرس قهوهای (Ursus arctos) بزرگترین حیوان گوشتخوار ایران میباشد که در قارههای آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زیست میکند. در ایران پراکنش این گونه محدود به نواحی جنگلی رشته کوههای البرز و زاگرس بوده و مرز جنوبی پراکنش آن در استان فارس واقع میباشد. خرس قهوهای ایران متعلق به زیرگونه سوری (U. a. syriacus) میباشد که دارای جمعیت‌های ...
بیشتر
خرس قهوهای (Ursus arctos) بزرگترین حیوان گوشتخوار ایران میباشد که در قارههای آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زیست میکند. در ایران پراکنش این گونه محدود به نواحی جنگلی رشته کوههای البرز و زاگرس بوده و مرز جنوبی پراکنش آن در استان فارس واقع میباشد. خرس قهوهای ایران متعلق به زیرگونه سوری (U. a. syriacus) میباشد که دارای جمعیت‌های گسسته و در معرض خطر بوده و همچنین اطلاعات اندکی از جنبههای مختلف زیست‌شناسی آن وجود دارد. این پژوهش در راستای شناسایی گستره پراکنش خرس قهوهای در استان فارس به مدت چهار سال انجام گرفت. با توجه به این‌که مشاهده مستقیم خرس قهوهای به علت شبفعالبودن آن بندرت رخ میدهد معمولاً در اینچنین تحقیقاتی از نمایهها استفاده میشود. در کل 170 نمایه از این گونه در استان فارس شناسایی شد. بیشترین نمایههای رؤیت شده مربوط به ردپا (حدود 48 درصد) و سرگین (حدود 20 درصد) میباشد. بررسی نمایهها و تهیه نقشه پراکنش این گونه در استان فارس با استفاده از ArcGIS 10.3 نشان داد که بیشترین نمایههای حضور این گونه مربوط به مناطق کوهستانی مرودشت (54/32 درصد) و سپیدان (95/31 درصد) در نیمه شمالی استان با محدوده ارتفاعی 1600 تا بیش از 2800 متر از سطح دریا میباشد. نمایهها نشان میدهد که حمله خرس قهوهای به انسان، احشام اهلی، کندوهای عسل، مزارع پرورش ماهی و محصولات کشاورزی از جمله خسارات ناشی از این گونه در استان میباشد.
نبی اله خیرآبادی؛ ساناز استکانی
دوره 6، شماره 3 ، اسفند 1396، ، صفحه 61-70
چکیده
این مطالعه در چهار ایستگاه واقع در سواحل شهرستان نور (دو ایستگاه)، محمود آباد و رویان (استان مازندران) با هدف شناسایی و تعیین برخی از خصوصیات اکولوژیک خرچنگ Rhithropanopeus harrrissi در سواحل دریای خزر انجام گرفت. نمونهها پس از جمعآوری به آزمایشگاه منتقل و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. بررسی بر روی 192 نمونه خرچنگ ...
بیشتر
این مطالعه در چهار ایستگاه واقع در سواحل شهرستان نور (دو ایستگاه)، محمود آباد و رویان (استان مازندران) با هدف شناسایی و تعیین برخی از خصوصیات اکولوژیک خرچنگ Rhithropanopeus harrrissi در سواحل دریای خزر انجام گرفت. نمونهها پس از جمعآوری به آزمایشگاه منتقل و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. بررسی بر روی 192 نمونه خرچنگ نشان داد که آنها متعلق به گونه harrrissi R. هستند. به منظور انجام تأیید شناسایی گونه‌ای این نمونهها با نمونههای متاتیپیک موجود در موزه جانورشناسی دانشگاه تهران مقایسه و مورد تأیید شناسایی گونه‌ای قرار گرفتند. خصوصیات ریخت شناسی، نسبت جنسی، فراوانی و پراکنش این گونه نیز مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از آزمون LSD نشان داد، فراوانی این گونه بین ایستگاه دو (ساحل پارک جنگلی نور) با ایستگاههای یک (ساحل بخش غربی شهر نور) و سه (ساحل محمود آباد) دارای تفاوت معنادار است (05/0P
مرتضی یزدان پناه؛ شاهرخ پاشایی راد؛ حاجی قلی کمی
دوره 2، شماره 2 ، آبان 1392، ، صفحه 17-22
چکیده
چکیده
Rana، جنسی از خانوادهی رانیده (Ranidae) میباشد که دارای پراکندگی جهانی با 6 زیر خانواده، 30 جنس و 500 گونه است. قورباغههای ایران تا کنون به صورت کامل شناخته نشدهاند. نتایج مطالعه فون قورباغه در 343 محل مختلف در 20 استان ایران و نیز سایر مطالعاتی که توسط محققین دیگر صورت گرفته است، 2 جنس و 4 گونه را از این مناطق ثبت نموده است:
Rana ...
بیشتر
چکیده
Rana، جنسی از خانوادهی رانیده (Ranidae) میباشد که دارای پراکندگی جهانی با 6 زیر خانواده، 30 جنس و 500 گونه است. قورباغههای ایران تا کنون به صورت کامل شناخته نشدهاند. نتایج مطالعه فون قورباغه در 343 محل مختلف در 20 استان ایران و نیز سایر مطالعاتی که توسط محققین دیگر صورت گرفته است، 2 جنس و 4 گونه را از این مناطق ثبت نموده است:
Rana ridibunda, Rana Camerani, Rana macrocnemis, Euphlyctis Cyanophlyctis.
در این مطالعه مشخص شده که پراکندگی این گونهها در ایران محدود بوده و همچنین برخی اطلاعات تاکسونومیکی برای هرگونه ارایه گردیده است. دو هدف در این مطالعه وجود داشته است: 1ـ فراهم آوردن ویژگی های توصیفی معتبر که موجب شناسایی صحیح وبدون اشتباه این گونهها در ایران میگردد و هدف دوم، دست یابی به اطلاعاتی در ارتباط با پراکندگی و زیست شناسی این خانواده جهت افزایش این نوع مطالعات در آینده.
حمید درویش نیا؛ هیوا فیضی؛ مهدی رجبی زاده
دوره 1، شماره 2 ، آبان 1391، ، صفحه 67-72
چکیده
در این مطالعه، با بررسی ویژگیهای زیستگاهی، پراکنش، دادههای مورفومتریک و مریستیک مربوط به تعداد 5 نمونه از زیرگونه Lantz and Suchow, 1934 Apathya cappadocica urmiana، الگوی پراکنش جدیدی برای آن در غرب فلات ایران ارائه شده است. این نمونهها طی سالهای 2010 تا 2013 جمعآوری شدهاند. سابقاً دامنه پراکنش این زیرگونه فقط در استان آذربایجان غربی، در تنگههای ...
بیشتر
در این مطالعه، با بررسی ویژگیهای زیستگاهی، پراکنش، دادههای مورفومتریک و مریستیک مربوط به تعداد 5 نمونه از زیرگونه Lantz and Suchow, 1934 Apathya cappadocica urmiana، الگوی پراکنش جدیدی برای آن در غرب فلات ایران ارائه شده است. این نمونهها طی سالهای 2010 تا 2013 جمعآوری شدهاند. سابقاً دامنه پراکنش این زیرگونه فقط در استان آذربایجان غربی، در تنگههای اطراف دامنههای غربی دریاچه ارومیه شناخته میشد. در این مقاله، این زیرگونه از استانهای کردستان، کرمانشاه و ایلام نیز گزارش میگردد. بنابراین دامنه پراکنش این زیرگونه شامل مناطقی گستردهتر به سمت جنوب و غرب کوهستانهای زاگرس میباشد. توقف این مدل پراکنش در استان ایلام به سمت جنوب، یعنی آخرین حد پراکنش این زیرگونه توسط نقشههای توپوگرافی و اقلیم، تعیین و اطلاعات جدیدی در مورد زیست‌شناسی، پراکنش و مورفولوژی این زیرگونه ارائه شده است
