شیلات
عبدالجبار ایرانی
چکیده
در این پژوهش، ماهیان دیپلوئید، تریپلوئید و تتراپلوئید قزلآلای رنگینکمان از نظر رشد، بقا و ویژگیهای گلبول قرمز مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تولید ماهیان تریپلوئید، تخمهای لقاح یافته تحت شوک گرمایی 5/26 درجه سانتیگراد در قالب سه تیمار: 1- دوبار شوک یک دقیقهای در 15 و 30 دقیقه بعد از لقاح، 2- یکبار شوک 15 دقیقهای در 15 دقیقه ...
بیشتر
در این پژوهش، ماهیان دیپلوئید، تریپلوئید و تتراپلوئید قزلآلای رنگینکمان از نظر رشد، بقا و ویژگیهای گلبول قرمز مورد مقایسه قرار گرفتند. برای تولید ماهیان تریپلوئید، تخمهای لقاح یافته تحت شوک گرمایی 5/26 درجه سانتیگراد در قالب سه تیمار: 1- دوبار شوک یک دقیقهای در 15 و 30 دقیقه بعد از لقاح، 2- یکبار شوک 15 دقیقهای در 15 دقیقه بعد از لقاح و 3- یکبار شوک 12 دقیقهای در 20 دقیقه بعد از لقاح، قرار گرفتند. برای تولید ماهیان تتراپلوئید، تخمهای لقاح یافته تحت شوک گرمایی 28 درجه سانتیگراد در قالب سه تیمار: 1- شوک 10 دقیقهای در 59 ساعت-درجه بعد از لقاح، 2- شوک 10 دقیقهای در 66 ساعت-درجه بعد از لقاح و 3- شوک 10 دقیقهای در 72 ساعت-درجه بعد از لقاح، قرار گرفتند. در تریپلوئیدسازی، شوک گرمای 5/26 درجه سانتیگراد در 20 دقیقه بعد از لقاح بهمدت 12 دقیقه با درصد تفریخ 6/66 درصد و نرخ تریپلوئیدسازی 87 درصد بهتر از سایر گروهها بود. در تتراپلوئیدسازی، شوک گرمای 28 درجه سانتیگراد در 59 ساعت-درجه بعد از لقاح بهمدت 10 دقیقه با درصد تفریخ 9/54 درصد و نرخ تتراپلوئیدسازی 94/7 درصد نسبت به سایر تیمارها مناسبتر بود. ماهیان تریپلوئید از نظر رشد با دیپلوئیدها اختلاف معنیداری نداشتند اما رشد ماهیان تتراپلوئید بهطور معنیداری کمتر از دیپلوئیدها بود. بهطورکلی، در این مطالعه علاوه بر بهینهسازی روشهای تریپلوئید و تتراپلوئیدسازی، استفاده از طول، عرض و مساحت سلولی گلبولهای قرمز، بهعنوان یک روش کاربردی و کم هزینه برای تفکیک ماهیان دیپلوئید، تریپلوئید و تتراپلوئید قزلآلای رنگینکمان مورد تائید قرار گرفت.
سمیرا جعفریان؛ محمدرضا بیواره؛ حجت الله جعفریان
چکیده
هرگونه تغییر در پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم میتواند ناشی از تغییرات نامطلوب شرایط و یا فاکتورهای استرسزا در محیطزیست ماهی باشد. در مطالعه حاضر تأثیر غلظتهای مختلف شوری بر پارامترهای خونشناسی و ایمنی ماهی قزلآلای رنگینکمان در آبهای با شوری 5/0 قسمت در هزار (آب شیرین)، 02/3 قسمت در هزار (آب لبشور) و 20/18 قسمت در هزار ...
بیشتر
هرگونه تغییر در پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم میتواند ناشی از تغییرات نامطلوب شرایط و یا فاکتورهای استرسزا در محیطزیست ماهی باشد. در مطالعه حاضر تأثیر غلظتهای مختلف شوری بر پارامترهای خونشناسی و ایمنی ماهی قزلآلای رنگینکمان در آبهای با شوری 5/0 قسمت در هزار (آب شیرین)، 02/3 قسمت در هزار (آب لبشور) و 20/18 قسمت در هزار (آب شور) در سه ایستگاه مختلف در استان گلستان بررسی شد. بچهماهیان با میانگین وزنی 80 گرم بهمدت 5 ماه با استفاده از جیرههای تجاری مخصوص ماهی قزلآلا تغذیه شدند. در پایان دوره، نمونهبرداری از خون 60 عدد ماهی بهظاهر سالم با میانگین وزنی 250 گرم از هر ایستگاه انجام شد. نمونههای سرم با کمک دستگاه سانتریفیوژ از سلولهای خون جداسازی شد. پارامترهای مورد نظر با استفاده از روشهای متداول آزمایشگاهی و اندیسهای گلبولی با استفاده از فرمولهای مربوطه اندازهگیری شد. نتایج بهدستآمده اختلاف معنیداری در تعداد گلبولهای سفید خون و ایمنوگلوبولین M بین هر سه گروه آزمایشی نشان داد (05/0p<). بیشترین تعداد گلبولهای سفید (310±14300 عدد در میلیمتر مکعب) در خون ماهیان پرورشی با آب لبشور و بالاترین میزان ایمنوگلوبولین M (007/0±428/0 گرم در لیتر) در خون ماهیان پرورشی با آب شور ثبت شد (05/0p<). تعداد گلبولهای قرمز، درصد هماتوکریت، غلظت هموگلوبین، حجم متوسط گلبولی، متوسط هموگلوبین گلبولی و مسیر فرعی کمپلمان (C3 و C4) نیز در خون ماهیان پرورشی با آب لبشور در مقایسه با همنوعان پرورشی آنها در آبهای شیرین و شور از کاهشی معنیدار برخوردار بود (05/0p<)؛ اما اختلاف معنیداری در سطح این شاخصها بین ماهیان پرورشی با آبهای شیرین و شور مشاهده نشد (05/0p>). غلظت متوسط هموگلوبین گلبولی نیز بین تیمارهای مختلف آزمایشی فاقد اختلاف معنیداری بود (05/0p>). درمجموع نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پرورش ماهی قزلآلا بهعنوان یک گونه یوریهالین در آبهای با شوری 18~ قسمت در هزار بهدلیل تمایل به بازگشت این شاخصها به سطوح اندازهگیریشده آنها در آب شیرین از وضعیت مطلوبتری برخوردار بوده و این گونه در شوری مذکور کمتر تحت تأثیر عامل استرس قرار میگیرد.
جواد سهندی*؛ حجت الله جعفریان؛ مهدی سلطانی؛ پونه ابراهیمی
دوره 4، شماره 3 ، بهمن 1394، ، صفحه 41-45
چکیده
چکیده ارزیابی تأثیر باکتریهای مفید تنها در روند رشد خلاصه نشده و جنبههای مختلف آن از جمله پارامترهای خونی را نیز شامل میشود. در این مطالعه تأثیر دو گونه بیفیدوباکتر Bifidobacterium animalis PTCC-1631 و Bifidobacterium lactis PTCC-1736 با سه غلظت 1CFU g-107×1(1T)، 107×2 (2T) و 107×3 (3T) بر عملکرد رشد و معیارهای خونشناختی لارو ماهی قزلآلای رنگینکمان با ...
بیشتر
چکیده ارزیابی تأثیر باکتریهای مفید تنها در روند رشد خلاصه نشده و جنبههای مختلف آن از جمله پارامترهای خونی را نیز شامل میشود. در این مطالعه تأثیر دو گونه بیفیدوباکتر Bifidobacterium animalis PTCC-1631 و Bifidobacterium lactis PTCC-1736 با سه غلظت 1CFU g-107×1(1T)، 107×2 (2T) و 107×3 (3T) بر عملکرد رشد و معیارهای خونشناختی لارو ماهی قزلآلای رنگینکمان با وزن اولیهg 197/0 ± 538/0 مورد بررسی قرار گرفت. لذا تعداد 3 تیمار آزمایشی و 1 تیمار شاهد که هر یک دارای 3 تکرار بود آماده سازی شد. تعداد 30 قطعه لارو ماهی قزلآلای رنگینکمان درون هر یک از تکرارها جای گرفت. لاروها روزانه 4 بار بر اساس 8-4 % وزن بدن غذادهی شد. بعد از 8 هفته تغذیه لاروها با جیره مکملسازی شده با بیفیدوباکتریومها معیارهای رشد و خونشناختی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی نتایج مربوط به میزان هموگلوبین بین تیمارهای آزمایشی و شاهد اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0P>). استفاده از بیفیدوباکترها موجب افزایش تعداد گلبولهای قرمز و سفید خون در تیمارهای آزمایشی 3T و 2T شد (05/0P). مطالعه معیارهای خونی و بررسی وزن نهایی و نرخ رشد ویژه در تیمارهای آزمایشی در این مطالعه نشان داد که استفاده از بیفیدوباکترهای پروبیوتیکی موجب ارتقاء تعداد سلولهای خونی و همچنین رشد وزنی در ماهی قزلآلا شده است.
علی اکبر طافی؛ سعید مشکینی
دوره 4، شماره 1 ، شهریور 1394، ، صفحه 35-44
چکیده
چکیده
تعداد 900 قطعه ماهی با میانگین وزنی 25 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی شهرستان ارومیه تهیه و پس از گذراندن دو هفته دوره سازش با شرایط محیط آزمایش به طور تصادفی در چهار تیمار تقسیم شده و با سطوح 0 (گروه شاهد)، 5/2، 5 و 10 گرم کیتوزان در هر کیلوگرم غذا و به مدت هشت هفته مورد تغذیه قرار گرفتند و سپس ماهیان تمام تیمارها به مدت سه هفته با جیره ...
بیشتر
چکیده
تعداد 900 قطعه ماهی با میانگین وزنی 25 گرم از یکی از مزارع پرورش ماهی شهرستان ارومیه تهیه و پس از گذراندن دو هفته دوره سازش با شرایط محیط آزمایش به طور تصادفی در چهار تیمار تقسیم شده و با سطوح 0 (گروه شاهد)، 5/2، 5 و 10 گرم کیتوزان در هر کیلوگرم غذا و به مدت هشت هفته مورد تغذیه قرار گرفتند و سپس ماهیان تمام تیمارها به مدت سه هفته با جیره فاقد کیتوزان تغذیه شدند. در طول دوره تحقیق هر دو هفته یکبار و نیز در پایان هفته یازدهم (پایان آزمایش) زیست سنجی ماهیان انجام گرفته و شاخصهای رشد و تغذیه نظیر میانگین وزن، طول کل، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی و رشد روزانه محاسبه گردید و دادهها با نرم افزار آماری (ver. 20) SPSS (p
مریم لاریجانی؛ سید حسین خبازی خادر؛ محمدجواد یوسفنژاد؛ زهره رحیمی کلاته
دوره 3، شماره 4 ، اردیبهشت 1394، ، صفحه 53-65
چکیده
چکیده
گوشت آبزیان علاوه بر ارزش غذایی بالا، فسادپذیری بالایی هم دارد. به همین خاطر بهبود کیفیت و افزایش زمان بازماندگی گوشت ماهی بسیار اهمیت دارد. لذا در این پژوهش سعی بر آن بود تا با یخ ازنه میزان ماندگاری و کیفیت گوشت بالا رود. ابتدا تعدادی ماهی قزلآلای رنگینکمان با وزن 10±300 خریداری گردید و بلافاصله به آزمایشگاه ایران واقع ...
بیشتر
چکیده
گوشت آبزیان علاوه بر ارزش غذایی بالا، فسادپذیری بالایی هم دارد. به همین خاطر بهبود کیفیت و افزایش زمان بازماندگی گوشت ماهی بسیار اهمیت دارد. لذا در این پژوهش سعی بر آن بود تا با یخ ازنه میزان ماندگاری و کیفیت گوشت بالا رود. ابتدا تعدادی ماهی قزلآلای رنگینکمان با وزن 10±300 خریداری گردید و بلافاصله به آزمایشگاه ایران واقع در مشهد انتقال یافت. ماهیان به چهار گروه شاهد (A)، دوز 3 گرم ازن (B) و 4 گرم ازن (C) و 5 گرم ازن به همراه آب نمک 5% (D) در 50 کیلو یخ تیمار گردیدند. روزانه تا روز دوازدهم میزان فساد بر اساس جدول WHO به دست آمد. همچنین نمونهگیری بافت پوست و گوشت و آبشش یک روز در میان تا روز دوازدهم برای بررسی میکروبی توسط محیط کشت (PCA) کشت و شمارش گردید و میزان هیستامین، پراکسید (PV) و TVN1 به دست آمد. نتایج حاصل نشان داد که نمونه A (شاهد) بیشترین فساد و بیشترین تعداد باکتری را به صورت معنیداری در سطح و عمق بافت در روزهای دهم را داشته است (05/0P<). مقادیر پراکسید و TVN در نمونه ماهیهای B کمتر بوده و نسبت به بقیه نمونهها افزایش معنیداری نداشته (05/0P<) و تغییرات هیستامین در تمام نمونهها معنیدار نبوده است (05/0P<). نمونههای با تیمار ازن کیفیت و طعم بهتری داشتند. بدین ترتیب میتوان استنباط کرد که یخ ازن، ماده مؤثری برای افزایش ماندگاری آبزیان به شمار میآید.