تیمور تنها
چکیده
چکیده آزمایشی بهمنظور بررسی تجزیهپذیری شکمبهای پروتئین سه نوع پودر آب پنیر با نامهای تجاری شیذر محصول شرکت صنایع غذایی گلشاد مشهد (WP1)، پودر آب پنیر با نام تجاری نصر دالیا (WP2) و پودر آب پنیر محصول شرکت پگاه خراسان (WP3) با دو راس گوساله نر هلشتاین دارای فیستولای شکمبهای انجام شد. ابتدا ویژگیهای شیمیایی نمونهها شامل: ...
بیشتر
چکیده آزمایشی بهمنظور بررسی تجزیهپذیری شکمبهای پروتئین سه نوع پودر آب پنیر با نامهای تجاری شیذر محصول شرکت صنایع غذایی گلشاد مشهد (WP1)، پودر آب پنیر با نام تجاری نصر دالیا (WP2) و پودر آب پنیر محصول شرکت پگاه خراسان (WP3) با دو راس گوساله نر هلشتاین دارای فیستولای شکمبهای انجام شد. ابتدا ویژگیهای شیمیایی نمونهها شامل: رطوبت، خاکسترخام، چربی، لاکتوز و پروتئین خام اندازهگیری شدند. بعداً با استفاده از بافر تریس اقدام به استخراج پروتئینهای نمونهها شد. سپس با روش الکتروفورز پروتئینهای استخراجی تعیین شدند. برای تکنیک کیسههای نایلونی، مقدار پنج گرم از نمونههای پودر آب پنیر در داخل کیسهها قرار داده شد. زمانهای انکوباسیون صفر،دو، چهار، هشت، 16، 24، 48 و 72 ساعت بود. ژل الکتروفور نشان داد که پروتئینهای عمده پودر آب پنیر عبارت بودند از: β- لاکتوگلوبولین، α- لاکتالبومین، سرم آلبومین گاوی و ایمونوگلوبولین. این پروتئینها بهترتیب 50، 20، 10 و 10 درصد از کل پروتئینهای موجود در پودر آب پنیر را تشکیل میدهند. نتایج کیسههای نایلونی نشان داد که در زمانهای صفر،دو، چهار، هشت و 48 ساعت انکوباسیون، نمونه WP1 و WP2 و در زمان 72 ساعت انکوباسیون، نمونه WP2 دارای بیشترین مقدار تجزیهپذیری پروتئین بودند (05/0p <). همچنین WP1 دارای بیشترین مقدار پروتئین محلول و نمونه WP2 دارای بیشترین پروتئین قابل تجزیه در شکمبه بود (05/0p <). علاوه بر این نمونههای WP1 و WP2دارای بیشترین نرخ تجزیه در 20/0 در ساعت بودند (05/0p <). این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان تجزیهپذیری شکمبهای مؤثر پروتئین پودر آب پنیر بهترتیب مربوط به نمونههای WP2، WP1 بودند.
پریا اکبری؛ سعیده بیابانی؛ خالد سلیمانیفر
چکیده
چکیده گونههای مختلف ماهیان میتوانند دوره محرومیت غذایی یا گرسنگی را با استفاده از فعالیت اکتسابی مکانیزمهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی که آنها را با شرایط نامناسب محیط سازگار میسازد تحمل نمایند مطالعه حاضر، بهمنظور بررسی اثر گرسنگی بر شاخصههای رشد، ترکیبات شیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی بچه ماهی یلی خط کمانی طراحی گردید. در ...
بیشتر
چکیده گونههای مختلف ماهیان میتوانند دوره محرومیت غذایی یا گرسنگی را با استفاده از فعالیت اکتسابی مکانیزمهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی که آنها را با شرایط نامناسب محیط سازگار میسازد تحمل نمایند مطالعه حاضر، بهمنظور بررسی اثر گرسنگی بر شاخصههای رشد، ترکیبات شیمیایی و ایمنی غیر اختصاصی بچه ماهی یلی خط کمانی طراحی گردید. در این تحقیق، 180 بچه ماهی یلی با میانگین طولی cm21/0±46/4 و وزنی g 30/0±98/1 به دو گروه تغذیه شده و تغذیه نشده و سه تکرار (30 قطعه ماهی در هر تکرار) در مخازن پلاستیکی L60 مورد بررسی قرار گرفتند. نمونهبرداری از ماهی در 10، 20 و 30 روز محرومیت غذایی انجام شد. نتایج بهدستآمده حاکی از کاهش معنیدار شاخصهای رشد (ضریب رشد ویژه و وزن نهایی)، ترکیبات شیمیایی (پروتئین، چربی) گروه تغذیهنشده در مقایسه با گروه تغذیهشده است (05/0>P). در پایان دوره آزمایش، سطح لیزوزیم در گروه تغذیه نشده بهطور معناداری افزایش یافت (05/0>P). نتایج حاضر نشان میدهد که ماهی یلی خط کمانی میتوانند با دوره 1 ماهه گرسنگی سازش یافته و از ذخایر پروتئین و چربی بهعنوان منابع انرژی مورد استفاده قرار میدهد.
آمنه جمشیدی؛ محمدعلی ابراهیمی؛ طیبه رجبیان؛ غلامرضا بخشی حانیکی؛ شهلا مظفری
چکیده
چکیده جلبک کلرلا (Chlorella sorokiniana) حاوی متابولیتهای ارزشمندی مانند پروتئینها، ترکیبات آنتیاکسیدان، لیپیدها، ویتامینها و مواد معدنی است و بهعنوان غذای جانوران ودارو مورد استفاده قرار میگیرد. به همین دلیل در پژوهش حاضر، اثر تغییر شرایط کشت، جهت تولید مکمل غذایی مغذیتر از جلبک برای تغذیه آبزیان بررسی شد. بدین منظور، ...
بیشتر
چکیده جلبک کلرلا (Chlorella sorokiniana) حاوی متابولیتهای ارزشمندی مانند پروتئینها، ترکیبات آنتیاکسیدان، لیپیدها، ویتامینها و مواد معدنی است و بهعنوان غذای جانوران ودارو مورد استفاده قرار میگیرد. به همین دلیل در پژوهش حاضر، اثر تغییر شرایط کشت، جهت تولید مکمل غذایی مغذیتر از جلبک برای تغذیه آبزیان بررسی شد. بدین منظور، جلبکها در محیط کشت پایه بولد اصلاحشده Bold (BBM) کشت شد و بهعنوان منبع کربن به آن5 گرم در لیتر گلوکز افزوده شد. سپس اثر pH، افزودن تیامین پیروفسفات، تغییر مقدار نیترات و فسفات، افزودن مخمر و فقدان گلوکز، بر روی رشد و محتویات متابولیتهای جلبک مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان افزایش رشد، محتوای آنتیاکسیدانها، پروتئین وبرخی موادمعدنی در کشتهای جلبکی، در محیطهای کشت حاوی غلظت دو برابر نیترات و فسفات واجد تیامین پیروفسفات و بدون تیامین پیروفسفات بهدست آمد. افزودن مخمر به شکل غیرمعنیداری سبب افزایش وزن خشک و کاهش آنتیاکسیدانها شد. افزودن تیامین پیروفسفات به تنهایی و کاهش اندک اسیدیته اثر چندانی بر رشد و محتوای متابولیتها در جلبک مورد مطالعه نداشت. فقدان گلوکز سبب کاهش چشمگیر رشد جلبک شد.