فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی

با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

مطالعه پروتئین‌های پودر آب پنیر و تعیین تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای آن به روش کیسه‌های نایلونی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه کشاورزی (علوم دامی)، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

 
چکیده
آزمایشی به­منظور بررسی تجزیه­پذیری شکمبه­ای پروتئین­ سه نوع پودر آب پنیر با نام­های تجاری شیذر محصول شرکت صنایع غذایی گلشاد مشهد (WP1)، پودر آب پنیر با نام تجاری نصر دالیا (WP2) و پودر آب پنیر محصول شرکت پگاه خراسان (WP3) با دو راس گوساله نر هلشتاین دارای فیستولای شکمبه‌ای انجام شد. ابتدا ویژگی‌های شیمیایی نمونه‌ها شامل: رطوبت، خاکسترخام، چربی، لاکتوز و پروتئین خام اندازه­گیری شدند. بعداً با استفاده از بافر تریس اقدام به استخراج پروتئین­های نمونه­ها شد. سپس با روش الکتروفورز پروتئین­های استخراجی تعیین شدند. برای تکنیک کیسه­های نایلونی، مقدار پنج گرم از نمونه‌های پودر آب پنیر در داخل کیسه‌ها قرار داده شد. زمان‌های انکوباسیون صفر،دو، چهار، هشت، 16، 24، 48 و 72 ساعت بود. ژل الکتروفور نشان داد که پروتئین‌های عمده پودر آب پنیر عبارت بودند از: β- لاکتوگلوبولین، α- لاکتالبومین، سرم آلبومین گاوی و ایمونوگلوبولین. این پروتئین‌ها به‌ترتیب 50، 20، 10 و 10 درصد از کل پروتئین‌های موجود در پودر آب پنیر را تشکیل می‌دهند. نتایج کیسه­های نایلونی نشان داد که در زمان­های صفر،دو، چهار، هشت و 48 ساعت انکوباسیون، نمونه WP1 و WP2 و در زمان 72 ساعت انکوباسیون، نمونه WP2 دارای بیشترین مقدار تجزیه­پذیری پروتئین بودند (05/0p <). هم‌چنین WP1 دارای بیشترین مقدار پروتئین محلول و نمونه WP2 دارای بیشترین پروتئین قابل تجزیه در شکمبه بود (05/0p <). علاوه بر این نمونه­های WP1 و WP2دارای بیشترین نرخ تجزیه در 20/0 در ساعت بودند (05/0p <). این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان تجزیه­پذیری شکمبه­ای مؤثر پروتئین پودر آب پنیر به‌ترتیب مربوط به نمونه­های WP2، WP1 بودند.
 

کلیدواژه‌ها

مراجع
References
 
Alaviuhkola, T.; Harju, M.; (1985). Utilization of Whey Protein Concentrate and Hydrolysed Whey by Growing Pigs. Acta Agriculturae Scandinavica. 35(2): 213-216.
Aldrich, J. M.; Muller, L. D.; Varga, G. A.; Griel, L. C.; (1993). Nonstructural carbohydrate and protein effects on rumen fermentation, nutrient flow, and performance of dairy cows. Journal of Dairy Science. 76(4): 1091-1105.
Anderson, M. J.; (1975). Metabolism of liquid whey fed to sheep. Journal of Dairy Science. 58(12): 1856-1859.
AOAC.; (1990). Official Methods of Analysis. 15th edn. Association of Official Analytical Chemists Arlington, U.S.A.
Bramaud, C.; Aimar, P.; Daufin, G.; (1997). Whey protein fractionation: Isoelectric precipitation of α‐lactalbumin under gentle heat treatment. Biotechnology and Bioengineering. 56(4): 391-397.
Goetz, J.; Koehler, P.; (2005). Study of the thermal denaturation of selected proteins of whey and egg by low resolution NMR. LWT-Food Science and Technology. 38(5): 501-512.
Jovanovic, S.; Barac, M.; Macej, O.; Vucic, T.; Lacnjevac, C.; (2007) SDS-PAGE analysis of soluble proteins in reconstituted milk exposed to different heat treatments. Sensors. 7(3): 371-383.
Mehri, M.; Zare Shahne, A.; Samie, A.; (2004). The Effects of Supplementation of       Whey Powder on Broiler Performance. Iranian Journal of Agricultural Science. 35(4).
Nowa, W.; Michalak, S.; Wylegala, S.; (2005). In situ evaluation of ruminal degradability and intestinal digestibility of extruded soybeans. Czech Journal of Animal Science. 50: 281-287.
Orskov, E. R.; McDonald, I.; (1979). The estimation of protein degradability in the rumen from incubation measurements weighted according to rate of passage. The Journal of Agricultural Science. 92(02): 499-503.
Petit, H. V.; Tremblay, G. F.; (1992). In situ degradability of fresh grass and grass conserved under different harvesting methods. Journal of Dairy Science. 75:774-781.
Rickwood, D.H.; (1990). Gel electrophoresis of nucleic acidsa practical approach. (No. 574.8732 G4).
Sampelayo, M.S.; Pérez, M.L.; Extremera, F. G.; Boza, J.J.; Boza, J.; (1999). Use of different dietary protein sources for lactating goats: milk production and composition as functions of protein degradability and amino acid composition. Journal of Dairy Science. 82(3): 555-565.
Schingoethe, D.J.; (1976). Whey Utilization in Animal Feeding: A Summary and Evaluation 1, 2. Journal of Dairy Science. 59(3): 556-570.
Susmel, P.; Spanghero, M.; Mills, C.R.; Stefanon, B.; (1995). Rumen fermentation characteristics and digestibility of cattle diets containing different whey: maize ratios. Animal Feed Science and Technology. 53(1): 81-89.
Tolera, A.; Khazaal, K.; Orskov, E.R.; (1997). Nutritive evaluation of some browse species. Animal Feed Science and Technology. 67: 181-195.
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 29
شماره اول
شهریور 1398
صفحه 141-133
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار