فیزیولوژی جانوری
پریچهره یغمایی؛ فاطمه جلالوند
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 آبان 1392
چکیده
زمینه و هدف : چاقی معمولا همراه با کمبود ریز مغذی ها ٬نتیجه رژیم غذایی ناسالم٬ فقدان آنتی اکسیدانها و چربیهای غیر اشباع از یک طرف و فراوانی چربیهای اشباع از طرف دیگر است. استرس اکسیداتیو یک نقش محوری در شروع بیماریهای مزمن مرتبط با چاقی دارد. متابولیتهای ثانویه مشتق از گیاهان مانند فنل و فلاونوئید تام دارای پتانسیل قوی برای پاکسازی ...
بیشتر
زمینه و هدف : چاقی معمولا همراه با کمبود ریز مغذی ها ٬نتیجه رژیم غذایی ناسالم٬ فقدان آنتی اکسیدانها و چربیهای غیر اشباع از یک طرف و فراوانی چربیهای اشباع از طرف دیگر است. استرس اکسیداتیو یک نقش محوری در شروع بیماریهای مزمن مرتبط با چاقی دارد. متابولیتهای ثانویه مشتق از گیاهان مانند فنل و فلاونوئید تام دارای پتانسیل قوی برای پاکسازی رادیکالهای آزاد می باشند.در این مطالعه تاثیر ترکیبات طبیعی مانند تیمول ٬آکاربوز٬ تیوفلاوینT و چالکون روی غلظت سرمی آنتی اکسیدانهای تام سرم بررسی میشود.مواد و روشها : در این مطالعه ازموشهای نر نژادNMRI استفاده شد . حیوانات بطورتصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (تحت رژیم استاندارد جوندگان) و گروه تجربی به مدت 8 هفته (تحت رژیم پرکالری) قرار گرفتند. سپس حیوانات چاق به سه گروه شم ٬چاق وتجربی تقسیم شدند. در گروه تجربی موشها با ترکیبات تیمول ٬آکاربوز٬ تیوفلاوینT و چالکون (12mg/kg/day) به مدت 8 هفته گاواژ شدند.در پایان دوره تیمار٬ خونگیری از حیوانات ٬ بمنظور بررسی ظرفیت آنتی اکسیدان تام سرم (Total Antioxidant Capacity,TAC) بعمل آمد.نتایج : ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در گروه چاق نسبت به کنترل کاهش٬ اما در گروه شم سطح TAC نسبت به چاق و کنترل ٬افزایش نشان داد. در همه گروههای تیمار٬ سطح TAC افزایش نشان داد٬ اما این افزایش در گروه چالکون و تیوفلاوین T در مقایسه با دیگر گروهها معنی دارنبود٬ ولی در گروه آکاربوز (P
فیزیولوژی جانوری
پروین خدارحمی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 آذر 1392
چکیده
ارتباط بین گروه های خونی ABO و شیوع هلیکوباکتر پیلوری هنوز هم مورد بحث است. هدف ما بررسی ارتباط بین آنتی ژن های ABO / Rh و سرولوژی IgG در جمعیت بزرگسال ایرانی برای اولین بار بود. نمونه خون 300 فرد بزرگسال سالم و جوان بین 30 - 18 سال برای تشخیص آنتی بادی هلیکوباکتر پیلوری و گروه آنتی ژن های ABO / Rh ، جمع آوری شد. 2/51٪، 5/49٪، 5/52٪ و 60٪ از موارد با گروه خونی ...
بیشتر
ارتباط بین گروه های خونی ABO و شیوع هلیکوباکتر پیلوری هنوز هم مورد بحث است. هدف ما بررسی ارتباط بین آنتی ژن های ABO / Rh و سرولوژی IgG در جمعیت بزرگسال ایرانی برای اولین بار بود. نمونه خون 300 فرد بزرگسال سالم و جوان بین 30 - 18 سال برای تشخیص آنتی بادی هلیکوباکتر پیلوری و گروه آنتی ژن های ABO / Rh ، جمع آوری شد. 2/51٪، 5/49٪، 5/52٪ و 60٪ از موارد با گروه خونی O، A، B و AB دارای عفونت بودند. فراوانی سرولوژی میان چهار گروه خون از نظر آماری معنی دار نبود .(P = 0.843) هیچ ارتباطی بین سرولوژی و یا آنتی ژن RH (P = 0.850) و جنس (P = 0.377) مشاهده نشد. به طور قابل توجهی افراد مثبت بزرگتر از آنهایی که منفی بودند، می باشند (3.72 ± 24.48 سال در مقابل 3.88 ± 23.25 سال بود، P = 0.006). افزایش شدید شیوع سرولوژی در گروه سنی 24-21 سال در مقایسه با گروه سنی 21-18 سال و در گروه سنی 30-27سال در مقایسه با گروه سنی 27-24 سال وجود دارد. به نظر می رسد در ایران بزرگسالان در شروع و پایان بیست سالگی بیش از سالهای دیگر مستعد ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری می باشند.
فیزیولوژی جانوری
سیدابراهیم حسینی؛ مژده حیدری
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
با توجه به استفاده روزافزون از اسیدهای چرب اشباع و عوارض ناشی از آنها، بررسی اثرات اسیدهای چرب غیراشباع از جمله امگا-3 و امگا-6 و تناسب مصرف این دو با یکدیگر بر عملکردهای فیزیولوژیک بدن امری ضروری است، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر تداخل عمل روغنهای ذرت و ماهی سالمون بر یادگیری احترازی در موشهای صحرایی صورت گرفت.در این پژوهش تجربی ...
بیشتر
با توجه به استفاده روزافزون از اسیدهای چرب اشباع و عوارض ناشی از آنها، بررسی اثرات اسیدهای چرب غیراشباع از جمله امگا-3 و امگا-6 و تناسب مصرف این دو با یکدیگر بر عملکردهای فیزیولوژیک بدن امری ضروری است، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر تداخل عمل روغنهای ذرت و ماهی سالمون بر یادگیری احترازی در موشهای صحرایی صورت گرفت.در این پژوهش تجربی 72 سر موش صحرایی نر بالغ در گروه¬های تجربی، شاهد و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه کنترل تحت هیچ تیماری قرار نگرفت. گروه شاهد فقط 1 میلی¬لیتر آب مقطر، 6 گروه تجربی روغن ذرت را به میزان 5/0، 1 و 5/1 و روغن ماهی سالمون را به میزان 25/0، 5/0 و 75/0 ml/kg وزن بدن و 1 گروه تجربی دیگر مقادیر 5/0 و 5/1 ml/kg به ترتیب روغن ماهی سالمون و روغن ذرت را به صورت گاواژ روزانه به مدت 28 روز، دریافت نمودند. برای بررسی رفتار یادگیری احترازی، به کمک دستگاه شاتل باکس موش¬ها تحت آموزش قرار گرفتند و 24 ساعت بعد از آموزش موش¬ها تحت تست به خاطرآوری قرار گرفتند. داده ها با کمک آزمون آنووا، مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.نتایج نشان داد که مصرف روغن¬های ذرت و ماهی سالمون به تنهایی باعث تقویت یادگیری می¬شود و مصرف هم زمان این دو به ترتیب با نسبت¬های 3 به 1، موجب تقویت بیشتر یادگیری احترازی نسبت به روغن¬های مذکور به تنهایی می-گردد. می توان با استفاده از نسبتهای ذکر شده نسبت به تقویت یادگیری و پیشگیری از عوارض آلزایمر، از آن بهره برد.
فیزیولوژی جانوری
مختار فتحی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
160 جوجه نر سویه یکروزه) راس 308 ( برای بررسی سطوح پلاسمایی هورومونهای تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملاً تصادفی در دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار NT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش ...
بیشتر
160 جوجه نر سویه یکروزه) راس 308 ( برای بررسی سطوح پلاسمایی هورومونهای تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملاً تصادفی در دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار NT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت) و ایجاد نارسایی قلبی عروقی، در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه ای قرار گرفتند( CT). در روز آخر آزمایش(روز42) 2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین و خونگیری، کشتار شدند. قلب برداشته و بعد از بررسی ناحیه پری کاردیوم آن، وزن قسمتهای آن جدا و شاخص آسیتی وزن بطن راست به کل بطن(3RV/TV) محاسبه شد. نتایج نشان داد: درصد هماتوکریت، شاخص RV/TV، تلفات ناشی از آسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت درپرندگان تیمار CT بیشتر از پرندگان تیمار NT بود ( P˂0/05). نتایج اندازه گیری هورمونهای تیروئیدی نیز نشان داد که، در روز 21و 42، پرندگان تیمار CT به طور معنی داری دارای میانگین پایین تری از غلظت پلاسمایی هورمون 4T بودند. هم چنین، غلظت پلاسمایی هورمون 3T نیز در روز 21 ( و نه روز 42)، در پرندگان تیمار CT، به طور معنی داری بیشتر از پرندگان تیمار دیگر بود (P˂0.05).
فیزیولوژی جانوری
سیدابراهیم حسینی؛ الهام رضایی؛ داوود مهربانی؛ فرناز توکلی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 مهر 1393
چکیده
افزایش میزان چربیهای خون یکی از شایع‌ترین تظاهرات در بیماری دیابت می‌باشد که باعث تشدید عوارض این بیماری می‌گردد. آب انار ماده ای مغذی با مصارف پزشکی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آب انار بر میزان تری گلیسرید، کلسترول، LDL و HDL در موشهای صحرایی نر بالغ سالم و دیابتی شده انجام گرفت. در این پژوهش 90 سر موش صحرایی نر بالغ با ...
بیشتر
افزایش میزان چربیهای خون یکی از شایع‌ترین تظاهرات در بیماری دیابت می‌باشد که باعث تشدید عوارض این بیماری می‌گردد. آب انار ماده ای مغذی با مصارف پزشکی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات آب انار بر میزان تری گلیسرید، کلسترول، LDL و HDL در موشهای صحرایی نر بالغ سالم و دیابتی شده انجام گرفت. در این پژوهش 90 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 220-200 گرم به گروههای کنترل، شاهد، تجربی دیابتی و غیردیابتی تقسیم شدند. هر گروه شامل 9 سر موش بود. گروههای تجربی به ترتیب مقادیر 1، 2 و 4 میلی‌لیتر آب انار را به ازای هر موش و برای 21 روز دریافت کردند. برای ایجاد دیابت از تزریق درون صفاقی mg/kg60 استرپتوزوسین استفاده شد. در پایان دوره باخون-گیری از قلب حیوانات، میزان سرمی تری گلیسرید، کلسترول، LDL و HDL اندازه‌گیری گردید. داده‌ها به کمک آزمون-های ANOVA و LSD آنالیزشدند. نتایج نشان دادند که، آب انار با دوزهای 2و4 میلی‌لیتر باعث کاهش معنی‌دار تری گلیسرید به ترتیب در سطح 05/0≥P و 001/0≥P ، کلسترول به ترتیب در دوزهای1، 2و4 میلی‌لیتر به ترتیب در سطح 05/0≥P، 01/0≥P و 001/0≥P، LDL در دوزهای 2و4 میلی‌لیتر، در سطح 01/0≥P و افزایش سرمی HDL در 4 میلی-لیتر در سطح 05/0≥P در گروههای دیابتی شده نسبت به گروه کنترل گردید و گروههای غیردیابتی تأثیر معنی‌داری نداشت. آب انار احتمالاً با داشتن ترکیبات فلاونوئیدی و املاحی نظیر روی و از طریق افزایش میزان انسولین باعث کاهش میزان تری گلیسرید، کلسترول، LDL و افزایش HDL در موشهای دیابتی می‌گردد.
فیزیولوژی جانوری
علی اکبر ملکی راد؛ افشار جعفری؛ لیلا ستارزاده؛ فریبا عسگریان
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 مهر 1393
چکیده
با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به اثرات فعالیت‌های ورزشی بر پاسخ شاخص‌های التهابی سرمی و بزاقی، این مطالعه به منظور مقایسه‌ی پاسخ پروتئین واکنشگر-C و اینترلوکین-6 سرمی و بزاقی مردان سالم پس از انجام یک وهله فعالیت هوازی وامانده‌ساز انجام شد. روش‌شناسی: در قالب یک طرح نیمه تجربی قبل و بعد، 22 مرد داوطلب سالم (30-20 سال و توده‌ی ...
بیشتر
با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به اثرات فعالیت‌های ورزشی بر پاسخ شاخص‌های التهابی سرمی و بزاقی، این مطالعه به منظور مقایسه‌ی پاسخ پروتئین واکنشگر-C و اینترلوکین-6 سرمی و بزاقی مردان سالم پس از انجام یک وهله فعالیت هوازی وامانده‌ساز انجام شد. روش‌شناسی: در قالب یک طرح نیمه تجربی قبل و بعد، 22 مرد داوطلب سالم (30-20 سال و توده‌ی چربی 16-10 درصد) در یک فعالیت هوازی وامانده‌ساز (آزمون نوارگردان بروس) شرکت کردند. نمونه‌های سرمی و بزاقی بلافاصله قبل و بعد از اجرای آزمون ورزشی تهیه شد. پروتئین واکنشگر-C با استفاده از روش ایمونوفتومتری و اینترلوکین-6 با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شد. دادههای حاصله با استفاده از آزمون t همبسته و ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح معنی‌داری پنج درصد بررسی شدند. یافتهها: نتایج تحقیق حاکی است که فعالیت هوازی وامانده‌ساز بروس مقادیر پروتئین واکنشگر-c و اینترلوکین شش را در سرم و بزاق نسبت به حالت پایه بهطور معناداری افزایش داد(05/0P
فیزیولوژی جانوری
رامش منجمی؛ نوشین نقش؛ مژگان کاملی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 مهر 1393
چکیده
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان دستگاه تناسلی زنان و دومین سرطان شایع زنان در دنیاست. با توجه به اینکه ترکیبات گیاهی قرنهاست که برای درمان سرطان استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمیت سلولی عصاره ی متانولی میوه هندوانه ابوجهل و اسانس فرار پوست بالنگ بر روی رده سلولی هلا بود. پس از تهیه عصاره و اسانس هر دو میوه اثر غلظت ...
بیشتر
سرطان دهانه رحم شایع ترین سرطان دستگاه تناسلی زنان و دومین سرطان شایع زنان در دنیاست. با توجه به اینکه ترکیبات گیاهی قرنهاست که برای درمان سرطان استفاده می شوند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات سمیت سلولی عصاره ی متانولی میوه هندوانه ابوجهل و اسانس فرار پوست بالنگ بر روی رده سلولی هلا بود. پس از تهیه عصاره و اسانس هر دو میوه اثر غلظت های مختلف μg/ ml 1000-100 عصاره متانولی هندوانه ابوجهل و غلظتهای μg/ ml 10-25/0 اسانس پوست بالنگ بر رده سلولی هلا به مدت 72 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. اثر سمیت سلولی توسط روش رنگ سنجی نمک تترازولیوم ارزیابی شد. جذب نوری توسط دستگاه الایزا در طول موج 540 nm اندازه گیری شد. نتایج حاصل نشان داد که عصاره متانولی میوه هندوانه ابوجهل اثر سمیت سلولی قابل توجه ای بر سلولهای هلا نداشته در حالیکه اسانس فرار پوست بالنگ منجر به مهار رشد رده سلولی هلا شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که اسانس بالنگ دارای اثرات سمیت سلولی قوی تری نسبت به عصاره ی ابوجهل می باشد. اسانس بالنگ از طریق ترکیباتی نظیر لیمونن و لینالول اثرات سمیت سلولی خود را نشان داده است.
فیزیولوژی جانوری
فاطمه دانش پژوه؛ شهربانو عریان؛ رامش احمدی؛ پژمان مرتضوی
چکیده
از آنجایی که امروزه به کمک نانوپزشکی درونی سازی، نفوذ و تحویل دارو تسهیل شده است به همین سبب استفاده از نانوتکنولوژی در دارورسانی هدفمند جهت بهبود فیبروز کبدی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. موشهای نر نژاد ویستار با وزن 200 تا 250 گرم بهطور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل (موش سالم)، شم (موش سالم + K3PO4)، CCL4 (موشهای ...
بیشتر
از آنجایی که امروزه به کمک نانوپزشکی درونی سازی، نفوذ و تحویل دارو تسهیل شده است به همین سبب استفاده از نانوتکنولوژی در دارورسانی هدفمند جهت بهبود فیبروز کبدی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. موشهای نر نژاد ویستار با وزن 200 تا 250 گرم بهطور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل (موش سالم)، شم (موش سالم + K3PO4)، CCL4 (موشهای مدل فیبروز کبدی)، Y2O3 30 (موش سالم+ 30 میلی گرم/کیلوگرمY2O3) و CCL4+ Y2O3 30 (موش فیبروتیک + 30 میلی گرم/ کیلوگرمY2O3). پس از القا فیبروز کبدی توسط CCL4، موشها Y2O3 را یک بار در روز به مدت چهار هفته دریافت کردند. در پایان موشها بیهوش شدند و خونگیری از قلب انجام شد. بخشی از نمونه‌های کبد در فرمالین %10 و بخشی دیگر در دمای 80- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. در نهایت، نشانگرهای استرس اکسیداتیو (CAT، GPX، SOD و MDA) و سطوح آنزیم‌های کبدی (AST، ALT، ALP و GGT) با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شدند. همچنین بیان ژن‌های TGF-β و α-SMA در کبد نیز توسط روش Real Time RT-PCR بررسی گردید. استعمال دوز 30 میلی گرم/کیلو گرم از NPs Y2O3 اثر مطلوبی بر تنظیم سطوح CAT، SOD، GPX، TGF-β و α-SMA، و همچنین MDA،AST ، ALT،ALP و GGT در موشهای فیبروزی نداشت. اما بهبودی قابل توجهی در جهت کاهش التهاب در بافت کبد موشهای گروهCCL4+ Y2O3 30 مشاهده شد. دوز 30 میلی گرم/ کیلوگرم نانوذره Y2O3 تاثیر مطلوبی بر شاخص‌های آنتی اکسیدانی و بیوشیمایی کبد در جهت کاهش فیبروز کبدی نداشت. اما اثرات مطلوبی از آن در بافت کبد فیبروزی موشهای تحت درمان با Y2O3 30 به ویژه کاهش التهاب مشاهده شد.
فیزیولوژی جانوری
حامد دانش پژوه؛ نسیم حیاتی رودباری؛ مهدی دیانت پور؛ یاسر تهمتنی؛ زهرا خدابنده جهرمی
چکیده
انجماد یک روش نگهداری طولانی مدت تخمک می‌باشد که در روش‌های کمکی باروری نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو محلول انجمادی و دوستاکسل بر تغییر بیان ژن‌های اتوفاژی همچون Atg5 و Beclin-1 در تخمک MII موش سوری پس از انجماد شیشه‌ای با روش کرایوتاپ می‌باشد. برای رسیدن به این هدف، تخمک‌های MII موش سوری جمع‌آوری شده و در دو غلظت متفاوت ...
بیشتر
انجماد یک روش نگهداری طولانی مدت تخمک می‌باشد که در روش‌های کمکی باروری نقش مهمی دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر دو محلول انجمادی و دوستاکسل بر تغییر بیان ژن‌های اتوفاژی همچون Atg5 و Beclin-1 در تخمک MII موش سوری پس از انجماد شیشه‌ای با روش کرایوتاپ می‌باشد. برای رسیدن به این هدف، تخمک‌های MII موش سوری جمع‌آوری شده و در دو غلظت متفاوت از محلول‌های انجمادی اتیلن گلیکول 15%، دی متیل سولفوکساید 15% و سوکروز 5/0 مولار در گروه (VS1)A و اتیلن گلیکول 5/7 %، گلیسرول 5/7 % و سوکروز 5/0 مولار در گروه (VS2)B منجمد شدند و برخی از گروهها قبل از انجماد تحت تاثیر دوستاکسل قرار گرفتند. پس از ذوب، تخمک‌ها لقاح داده شدند. درصد زنده‌مانی و لقاح تخمک‌های منجمد و ذوب شده ارزیابی و تغییر بیان ژن‌های (Atg5 و Beclin-1) با روش RT-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد تفاوت‌های معنی‌داری بین درصد بقا و درصد لقاح گروههای انجمادی در مقایسه با گروه کنترل وجود دارد (P<0.05). درصد زنده‌مانی و لقاح در گروه VS1 نسبت به گروه VS2 کاهش یافت. همچنین درصد زنده‌مانی و لقاح گروههای پیش انکوبه شده با دوستاکسل بیشتر از گروههای انکوبه نشده بود. این مطالعه نشان داد انجماد شیشه‌ای با کرایوتاپ، ترازهای نسخه‌برداری ژن‌های اتوفاژی را در اووسیت‌های MII منجمد ذوب شده تغییر می‌دهد همچنین پیش انکوبه کردن اووسیت با دوستاکسل قبل از انجماد شیشه‌ای می‌تواند تراز نسخه‌برداری Atg5 و Beclin-1 را در گروههای آزمایشی کاهش دهد و در بالا بردن درصد بقا و درصد تشکیل جنین‌های دو سلولی موثر واقع شود.
فیزیولوژی جانوری
فاطمه شهبازی
چکیده
ارتباط دوجانبه بین هسته شکمی میانی هیپوتالاموس و سیستم دوپامینی، ممکن است نقش مهمی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی، رفتارها و عادات تغذیه ای ایجاد نماید. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های دوپامینی در تنظیم غدد برون ریز و آیا ترشح بزاق تحت سیستم عصبی مرکزی است یا فقط در اثر تغییرات سطح گرسنگی، تشنگی و هضم مواد غذایی در دهان صورت ...
بیشتر
ارتباط دوجانبه بین هسته شکمی میانی هیپوتالاموس و سیستم دوپامینی، ممکن است نقش مهمی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی، رفتارها و عادات تغذیه ای ایجاد نماید. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های دوپامینی در تنظیم غدد برون ریز و آیا ترشح بزاق تحت سیستم عصبی مرکزی است یا فقط در اثر تغییرات سطح گرسنگی، تشنگی و هضم مواد غذایی در دهان صورت می پذیرد؟ 90 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 9 گروه: دو گروه کنترل، شم a و b، گروه SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده دوپامینی D1) گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرنده های دوپامینی D1 و D2)، گروه مخلوط SCH23390 با بروموکریپتین، گروه پیلوکارپین و گروه مخلوط پیلوکارپین و بروموکریپتین تقسیم شدند. میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازه گیری و با کمک برنامه SPSS گروه ها با هم دیگر مقایسه شدند (تست Anova). یافته های مطالعه نشان داد که گروه SCH23390 و گروه مخلوط به طور معنی داری حجم بزاق را افزایش می دهند. بروموکریپتین به تنهایی ترشح پایه بزاق را تغییر نداد. پیلوکارپین ترشح بزاق را افزایش داد و بروموکریپتین در مخلوط با پیلوکارپین بطور معنی داری میزان ترشح بزاق را کاهش داد. SCH23390 بتنهایی و در حضور بروموکریپتین بطور معنی داری ترشح بزاق را افزایش داد. یافته های پژوهش حاضر نشان میدهند که سیستم دوپامینی هسته شکمی میانی هیپوتالاموس روی ترشح بزاق تاثیر بسزایی دارد به صورتی که آگونیست های دوپامین میزان آن را کاهش و آنتاگونیست های دوپامین میزان ترشح بزاق را افزایش میدهند.
فیزیولوژی جانوری
فاطمه شهبازی
چکیده
اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتیسایکوز که افراد تحت مراقبت‌های بالینی مصرف می‌کنند، همانند سولپیراید بلـوک‌کننـده گیرنـده D2 دوپامینـی و بروموکریپتیـن تحریک‌کننده گیرنـده D1 دوپامینـی قـادرند روی ترشح غدد برونریز دستگاه گوارش، به‌ویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه ...
بیشتر
اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتیسایکوز که افراد تحت مراقبت‌های بالینی مصرف می‌کنند، همانند سولپیراید بلـوک‌کننـده گیرنـده D2 دوپامینـی و بروموکریپتیـن تحریک‌کننده گیرنـده D1 دوپامینـی قـادرند روی ترشح غدد برونریز دستگاه گوارش، به‌ویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه داروهای مصرف شده است یا اینکه به دنبال گرسنگی، تشنگی و گوارش مواد غذایی در دهان است. در این مطالعه 70 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل، دو گروه شم a و b که حلّال دارویی دریافت میکردند، دو گروه سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی) با دوزهای 4 و 8 میکروگرم، یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرندههای D1 و D2 دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که سولپیراید 8 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت میکردند. در این مطالعه میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازه‌گیری میشد و سپس با استفاده از برنامه نرم‌افزار آماری SPSS گروهها با یکدیگر مقایسه شدند (تست ANOVA). یافته های مطالعه نشان داد که گروه سولپیراید 4 میکـروگرم نتـوانست ترشح بزاق را افزایش دهد، امـا گـروه سولپیراید 8 میکروگرم و گروه مختلط بهطور معنی‌داری حجم بزاق را افزایش میدادنـد. بروموکریپتیـن (25 میکروگـرم) به تنهایی نتوانست ترشح بزاق را بهطور معنی‌دار افزایش دهد، اما همراه با سولپیراید 8 میکروگرم قادر به افزایش معنی‌داری در ترشح بزاق شد. بنابراین سیستم دوپامین موجود در هسته شکمی میانی هیپوتالاموس اثرات قابل توجهی در ترشح غدد برونریز دستگاه گوارشی دارد.
فیزیولوژی جانوری
محمد توشیح؛ فاطمه شهبازی؛ مهسا قجرزاده؛ نیره واحدی مزدآبادی
چکیده
با تزریق سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D2 دوپامینی) به داخل مغز میزان ترشح شیره معده و اسیدیته معده افزایش یافت. در مطالعه حاضر، اثر داروی SCH23390 (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D1 دوپامین) روی میزان ترشح شیره معده و اسیدیته آن بررسی گردید. 70 سر موش صحرایی به 7 گروه تقسیم شدند: دو گروه کنترل a و b، دو ...
بیشتر
با تزریق سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D2 دوپامینی) به داخل مغز میزان ترشح شیره معده و اسیدیته معده افزایش یافت. در مطالعه حاضر، اثر داروی SCH23390 (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D1 دوپامین) روی میزان ترشح شیره معده و اسیدیته آن بررسی گردید. 70 سر موش صحرایی به 7 گروه تقسیم شدند: دو گروه کنترل a و b، دو گروه شم a و b که حلال دارویی را دریافت میکردند، یک گروه SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده D1 دوپامینی) با دوز 5/7 میکروگرم، یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرندههای D1 و D2 دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که SCH23390 5/7 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت میکردند. حجم شیره معده با سرنگ 2 سیسی مورد بررسی قرار گرفت و با کمک نرم‌افزار آماری SPSS گروهها با هم دیگر مقایسه شدند (تست Anova). یافتههای مطالعه نشان داد که SCH23390 (5/7 میکروگرم) توانست بهطور معنی‌دار حجم ترشح شیره معده را افزایش دهد و میزان اسیدیته معده را برحسب pH کاهش دهد. بروموکریپتین قادر نبود ترشح شیره معده و اسیدیته معده را بهطور معنی‌دار تحت تأثیر قرار دهد، اما همراه با SCH23390 بهطور معنی‌داری توانست حجم ترشح شیره معده را افزایش و میزان اسیدیته معده را کاهش دهد. یافتههای پژوهش حاضر نشان می‌دهد که سیستم دوپامینی هسته VMN روی ترشح شیره معده و میزان pH آن تأثیر بسزایی دارد؛ به طوری که آگونیستهای دوپامین میزان آن را کاهش و آنتاگونیستهای دوپامین، میزان ترشح بزاق را افزایش میدهند.
