امیر انصاری؛ معصومه طهماسبی
چکیده
تنوع گونهای یکی از سطوح تنوع زیستی می‌باشد که انواع حیوانات و گیاهان مختلف را در بر میگیرد. منطقه هفتادقله زیستگاهی با گونه‌های متنوع است که در مرکز کشور قرار دارد. این پژوهش به شناسایی گونه‌های جانوری درههای امن‌چکاب و سیبک منطقه هفتادقله و هم‌چنین محاسبه شاخص‌های تنوع گونهای منطقه با استفاده از نرم‌افزار Ecological Methodology ...
بیشتر
تنوع گونهای یکی از سطوح تنوع زیستی می‌باشد که انواع حیوانات و گیاهان مختلف را در بر میگیرد. منطقه هفتادقله زیستگاهی با گونه‌های متنوع است که در مرکز کشور قرار دارد. این پژوهش به شناسایی گونه‌های جانوری درههای امن‌چکاب و سیبک منطقه هفتادقله و هم‌چنین محاسبه شاخص‌های تنوع گونهای منطقه با استفاده از نرم‌افزار Ecological Methodology پرداخته است. در شناسایی و سرشماری جانوران از تصاویر ثبت‌شده از گونه‌های جانوری توسط دوربین تلهای منطقه استفاده شد. شاخص‌های تنوع گونهای (غنا، هتروژنتی، یکنواختی) و تنوع درون زیستگاهی، بین زیستگاهی و منطقهای (γ،β،α) و شاخص تشابه موریستا برای تعیین میزان شباهت جانوران درههای چکاب و سیبک برآورد و تحلیل شدند. نتایج نشان داد در منطقه هفتادقله 22 گونه ثبت شد که 11 گونه پرنده، 10 گونه پستاندار و یک گونه دوزیست می‌باشند. به‌طور کلی بیشترین غنای گونهای مربوط به دره سیبک و کمترین غنا مربوط به دره چکاب می‌باشد. طبق شاخص‌های هتروژنیتی و یکنواختی، روند کلی تغییرات تنوع گونهای در درههای سیبک و چکاب ابتدا روند کاهشی و سپس افزایشی داشت. شاخص تشابه بین درههای سیبک و چکاب معادل 98/0 است که نشان از تشابه زیاد گونه‌های جانوری بین دو دره می‌باشد. بیشترین شاخص‌های تنوع آلفا، بتا و گاما متعلق به دره سیبک و کمترین متعلق به دره چکاب است.
عباس عاشوری؛ حسین وارسته مرادی؛ فرهاد حسینی طایفه
چکیده
تالاب بین‌المللی انزلی یکی از زیستگاه‌های مهم برای پرندگان در ایران و منطقه خزری است، اما تاکنون مطالعه جامعی در خصوص شناسایی و تعیین وضعیت پرندگان آن انجام نشده است. در این پژوهش با هدف شناسایی غنای گونهای و تغییرات جمعیت پرندگان از دی‌ماه 1393 تا آذرماه 1394 همه بخش‌های تالاب انزلی هر ماه حداقل یک‌بار بررسی شد. در مجموع 243 پرنده ...
بیشتر
تالاب بین‌المللی انزلی یکی از زیستگاه‌های مهم برای پرندگان در ایران و منطقه خزری است، اما تاکنون مطالعه جامعی در خصوص شناسایی و تعیین وضعیت پرندگان آن انجام نشده است. در این پژوهش با هدف شناسایی غنای گونهای و تغییرات جمعیت پرندگان از دی‌ماه 1393 تا آذرماه 1394 همه بخش‌های تالاب انزلی هر ماه حداقل یک‌بار بررسی شد. در مجموع 243 پرنده شامل 51 گونه آبزی، 61 گونه کنارآبزی و 131 گونه خشک‌زی شناسایی شد. به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد گونه در ماه‌های فروردین و خرداد و بیشترین و کمترین جمعیت در ماه‌های دی (134167 فرد) و اردیبهشت (6979 فرد) شناسایی و شمارش شد. بیش از 70 درصد پرندگان مهاجر عبوری و زمستانه بودند. 26 درصد پرندگان در فهرست گونه‌های در خطر انقراض جهانی، در معرض تهدید جهانی و حمایت‌شده قرار داشتند. نُه گونه به نام‌های خروس کولی شکم سیاه در فهرست بحرانی، اردک سرسفید، بالابان و عقاب صحرایی در فهرست در خطر انقراض و اردک سرحنایی، کشیم گوش‌دار، عقاب تالابی، عقاب شاهی و قمری معمولی در طبقه آسیب‌پذیر IUCN بودند. جوجه‌آوری اردک بلوطی، سسک ساوی، یلوه کوچک و پرستوی دریایی کوچک برای نخستین‌بار در این تالاب شناسایی شد. بیش از یک درصد جمعیت جهانی پرستوی دریایی تیره، خوتکا، اردک سرسبز، اردک ارده‌ای، قوی فریادکش، باکلان کوچک، باکلان بزرگ و پلیکان خاکستری در این تالاب شمارش شد. این بررسی نشان داد تالاب انزلی با وجود قرارگیری در فهرست مونترو همچنان یکی از زیستگاه‌های مهم پرندگان آبزی است و تمامی معیارهای تالاب بین‌المللی از حیث پرندگان آبزی را دارد. بنابراین حفظ کیفیت و کمیت تالاب و خرد زیستگاه‌های آن ضروری می‌باشد.
باقر نظامی
چکیده
بررسی تنوع گونهای و تغییرات آن در سال‌های مختلف می‌تواند راهنمایی برای شناسایی عوامل این تغییرات و سپس قدم در جهت رفع کاستی‌های مسایل مربوط به مدیریت حیات وحش باشد. در این تحقیق به شناسایی و بررسی غنای گونهای پرندگان خشکی‌زی منطقه حفاظت شده پرور سمنان و نوسانات جمعیتی آنها در یک دوره یک ساله پرداخته شده است. تنوع اقلیمی در بعد ...
بیشتر
بررسی تنوع گونهای و تغییرات آن در سال‌های مختلف می‌تواند راهنمایی برای شناسایی عوامل این تغییرات و سپس قدم در جهت رفع کاستی‌های مسایل مربوط به مدیریت حیات وحش باشد. در این تحقیق به شناسایی و بررسی غنای گونهای پرندگان خشکی‌زی منطقه حفاظت شده پرور سمنان و نوسانات جمعیتی آنها در یک دوره یک ساله پرداخته شده است. تنوع اقلیمی در بعد کوچک بر غنای گونهای منطقه بسیار افزوده است به طوری که بیش از یک چهارم پرندگان کشور را در یک دوره یک‌ساله در خود پناه می‌دهد. زیستگاه‌های جنگلی آخرین حد جنوبی هیرکانی به شمال و شمال غربی این منطقه رسیده و بخش‌های ایرانی و تورانی در جنوب و جنوب شرقی، غنای منطقه را افزایش چشمگیر داده است. حاصل این تنوع 161 گونه پرنده از 13 راسته شناسایی شده در ایران است. بیشترین تعداد گونه نیز مربوط به فصل تابستان به تعداد 2063 عدد پرنده است. از تعداد گونه‌های شناسایی شده 47 گونه بومی (مقیم) تمام سال منطقه هستند و احتمالاً زادآوری دارند، 21 گونه دیگر فقط در فصل زادآوری در منطقه دیده می‌شوند، 18 گونه زمستان گذران و سایر گونه‌ها عبوری منطقه هستند. گنجشک‌سانان با تعداد %68 غالب پرندگان منطقه را تشکیل می‌دهند. پرندگان شکاری نیز 13 درصد پرندگان شناساییشده منطقه هستند. در طول یک دوره یک ساله تنها یک گونه آبزی، خوتکا، و دو گونه کنار آبزی شناسایی شده و مابقی همه خشکی‌زی بوده‌اند.
