مختار فتحی؛ شهریار سعیدیان؛ کبری ورمقانی
چکیده
آزمایشی به‌منظور بررسی سطوح مختلف نانوذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت آنزیمی و فراسنجههای لیپیدی با 1050 نیمچه تخمگذار در قالب 7 تیماربه مدت6 هفته انجام شد.تیمارها شامل؛ شاهد، سه سطح (ppm) 15/0، 3/0 و 6/0 سلنیت سدیم و نانو سلنیوم بود. شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری‌شده در بافت قلب، کبد و پلاسما شامل؛ فعالیت ...
بیشتر
آزمایشی به‌منظور بررسی سطوح مختلف نانوذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر وضعیت آنتی‌اکسیدانی، فعالیت آنزیمی و فراسنجههای لیپیدی با 1050 نیمچه تخمگذار در قالب 7 تیماربه مدت6 هفته انجام شد.تیمارها شامل؛ شاهد، سه سطح (ppm) 15/0، 3/0 و 6/0 سلنیت سدیم و نانو سلنیوم بود. شاخص‌های آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری‌شده در بافت قلب، کبد و پلاسما شامل؛ فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPx)، سطح مالوندی آلدهید (MDA) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (TAS) بودند. فعالیت آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP) نیز اندازه‌گیری شدند. شاخص‌های لیپیدی شامل کل تریگلیسیرید، کل کلسترول و LDL پلاسما نیز تعیین شدند. نتایج نشان داد، سلنیت سدیم و نانوسلنیوم به‌طور معنیداری سبب افزایش فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش سطح مالوندیآلدهید در پلاسما، قلب و کبد شدند. بیشترین تأثیر آنتی‌اکسیدانی مربوط به تیمار ppm6/0 سلنیت سدیم و ppm3/0 نانوسلنیوم بود (05/0P<). هیچ‌کدام از تیمارهای آزمایشی تأثیر معنیداری بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل پلاسما، قلب و کبد و همچنین فعالیت آنزیمهای غیرعملکردی پلاسما نداشتند. (05/0<P). سطح ppm 3/0 سلنیت سدیم و ppm 6/0 نانوسلنیوم سبب کاهش معنیدار تریگلیسیرید، کلسترول و LDL پلاسمای پرندگان شدند (05/0<P). نتیجهگیری اینکه به‌طور موفقیتآمیزی میتوان از سطح ppm 6/0 سلنیت سدیم و ppm3/0 نانوسیلنیوم جهت بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی و کاهش لیپیدهای مضر پلاسما استفاده نمود.
سیروس صادقیان چالشتری؛ غلامعلی کجوری؛ عبدالناصر محبی؛ حمید توانایی‌منش
دوره 6، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 11-22
چکیده
هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات استفاده خوراکی نانوذرات سلنیوم و سلنیتسدیم بر روی فاکتورهای خون محیطی در گوسفند است. برای این منظور 15 راس گوسفند به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و به گروه یک نانوذرات سلنیوم (1میلیگرم/کیلوگرم)، تهیه شده به روش احیای اکسید سلنیوم با استفاده از اسید آسکوربیک، به گروه دو سلنیتسدیم (1میلیگرم/کیلوگرم) ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات استفاده خوراکی نانوذرات سلنیوم و سلنیتسدیم بر روی فاکتورهای خون محیطی در گوسفند است. برای این منظور 15 راس گوسفند به‌طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و به گروه یک نانوذرات سلنیوم (1میلیگرم/کیلوگرم)، تهیه شده به روش احیای اکسید سلنیوم با استفاده از اسید آسکوربیک، به گروه دو سلنیتسدیم (1میلیگرم/کیلوگرم) و به گروه سه به عنوان گروه کنترل آب مقطر استریل برای 10روز متوالی خورانده شد. سپس نمونه خون از سیاهرگ وداج تمامی گوسفندها در لولههای حاوی هپارین در روزهای 0، 10، 20 و30 جمعآوری و بر روی آنها میزان فاکتورهای خونی شامل میزان هماتوکریت، تعداد گلبول‌های قرمز، غلظت هموگلوبین، تعداد گلبول‌های سفید، تعداد پلاکتها و میزان پروتئین تام توسط دستگاه اتوآنالایزر تعیین گردید. جهت شمارش تفریقی سلولها، بعد از تهیه اسمیر شعله شمعی، توسط متانول فیکس شد و با گیمسا به مدت 20 دقیقه رنگآمیزی گردید. سپس تعداد سلولهای نوتروفیل، ائوزینوفیل، بازوفیل، مونوسیت و لنفوسیت از طریق لنز شماره 100 میکروسکوپ نوری و روغن سدر مورد شمارش تفریقی قرار گرفتند. بررسی آماری در میزان هماتوکریت، گلبول‌هایقرمز، هموگلوبین، پلاکت، فیبرینوژن و پروتئین تام در بین سه گروه، در روزهای مختلف اختلاف معنیداری را نشان نداد. اما بررسی میزان گلبول‌هایسفید در گروه یک در روز 30 با روز صفر و مقایسه میانگینها در گروه یک با گروه کنترل در روز 30 افزایش معنیداری را نشان داد. همچنین میزان نوتروفیلها در گروه یک در روز 30 با روز 10 و مقایسه میانگینها در گروه یک با گروههای دو و کنترل در روز 10 افزایش معنیدار را مشخص کرد. بررسی میزان لنفوسیتها نشان داد مقایسه میانگینها در گروه یک با گروههای دو و کنترل در روز 10 کاهش معنیداری وجود دارد. این مطالعه مشخص کرد نانوذرات سلنیوم در مقایسه با سلنیتسدیم، تعداد گلبول‌هایسفید و نوتروفیلهایخون را با شدت بیشتری افزایش میدهد.
