فریبا یغموری؛ رضا حاجی حسینی؛ سید مهرداد کسایی؛ بهرام سیفی زارعی
چکیده
Sepsisیک واکنش سیستمیک بدن در برابر میکروارگانیسم‌های تهاجمی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها است. همچنین به‌عنوان یک پاسخ سیستماتیک به عفونت‌های شدید بوده است و یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در بین بیماران بستری در بیمارستان است. چندین داروی احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است، اما هنوز هیچ‌یک از داروهای مؤثر شناخته شده برای بیماری سپسیس ...
بیشتر
Sepsisیک واکنش سیستمیک بدن در برابر میکروارگانیسم‌های تهاجمی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها است. همچنین به‌عنوان یک پاسخ سیستماتیک به عفونت‌های شدید بوده است و یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در بین بیماران بستری در بیمارستان است. چندین داروی احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است، اما هنوز هیچ‌یک از داروهای مؤثر شناخته شده برای بیماری سپسیس به‌طور جدی منظور نشده است. بنابراین اثر آسپرین به‌عنوان یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) در درمان و کاهش سپسیس مؤثر است. برای این منظور از الگوی التهابی تجربی در این مطالعه استفاده شده است، به این منظور موش‌ها به چهار گروه (4 نفره) تقسیم شدند. گروه اول گروه کنترل، گروه دوم گروه LAP (لاپاراتومی)، گروه سوم گروه CLP و گروه چهارم گروه درمان با آسپرین با دوز 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن بهصورت خوراکی یک بار در روز به مدت 48 ساعت پس از القای CLP در موش‌ها و نمونه خون از قلب آنها جمع‌آوری شد. در مرحله بعد حیوانات کشته شده و بافت کبد برای مطالعات بافت‌شناسی و بیوشیمیایی از هم جدا می‌شود. بافت کبد جدا شده و برای آزمایش بیان ژن COX2 از روش Real Time pCR استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آنوا انجام شد. 05/0p < از نظر آماری معنی‌دار تلقی می‌شود. نتایج ما نشان داد که درمان حیوانات مبتلا به آسپرین در تنظیم پارامترهای آنتی‌اکسیدانی و التهابی مؤثر است. همچنین یافته‌ها حاکی از آن است که در بافت کبد، آسپرین بیشترین تأثیر را در کاهش بیان ژن دارد. مطالعات پاتولوژیک همچنین نشان داد که سپسیس باعث آسیب به بافت کبد می‌شود که با این روش‌ها می‌توان این آسیب‌ها را کاهش داد. سرانجام، سپسیس باعث آسیب اکسیداتیو در بافت کبد می‌شود و استفاده از آسپرین در پیش‌گیری و بهبود این آسیب‌ها مؤثر است.
فریبا یغموری؛ رضا حاجی حسینی؛ سید مهرداد کسایی؛ بهرام سیفی زارع
چکیده
چکیدهداروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی در بسیاری از مدلهای تجربی سپسیس مورد استفاده قرار می گیرند. از این رو، در مطالعه حاضر، به بررسی اثرات محافظتی سه داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی در برابر آسیبهای کبدی ناشی از سپسیس پرداخته شده است. تعداد 60 رت نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی به شش گروه آزمایشی تقسیم شدند. رت‌ها با داروهای ایندومتاسین، ...
بیشتر
چکیدهداروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی در بسیاری از مدلهای تجربی سپسیس مورد استفاده قرار می گیرند. از این رو، در مطالعه حاضر، به بررسی اثرات محافظتی سه داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی در برابر آسیبهای کبدی ناشی از سپسیس پرداخته شده است. تعداد 60 رت نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی به شش گروه آزمایشی تقسیم شدند. رت‌ها با داروهای ایندومتاسین، سلکوکسیب و آسپرین با دوز mg/kg b.w2 بهصورت خوراکی برای 48 ساعت بعد از جراحی CLP (Cecal ligation and puncture) تیمار شدند. سپس نمونههای خون برای اندازهگیری میزان سرمی آلانین ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینو ترانسفراز(AST) ، آلکالین فسفاتاز (ALP) و بیلی روبین جمع آوری گردید. از بافت کبد برای بررسی پارامترهای بیوشیمیایی ]فعالیت مالون دی آلدئید (MDA) و گلوتاتیون (GSH) و میلوپراکسیداز (MPO) و ریل تایم PCR استفاده شد. نتایج نشان داد که تیمارها باعث بهبود آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی و کبدی با کاهش میزان MPO، MDA، AST و ALT و افزایش GSH گردیده است. علاوه بر این، میزان بیان ژن سیکلواکسیژناز 2 (COX-2) در بافت کبد گروه های تیمار در مقایسه با گروه CLP کاهش یافت. در پایان، نتایج ما نشان داد CLP موجب آسیب اکسیداتیو کبدی شده و استفاده از داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی میتواند در جلوگیری و بهبود این آسیب‌ها مؤثر باشد.
