نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی‌ارشد گروه زیست‌شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
2 عضو هیئت علمی گروه زیست شناسی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان
چکیده
هسته اکومبنس یکی از نواحی کنترل تغذیه و حاوی نورونهای دوپامینرژیکی است، اسید آسکوربیک در تنظیم رهایش این نورونها نقش دارد. در مطالعات قبلی ما مشخص گردید که تزریق اسید اسکوربیک در هسته اکومبنس باعث کاهش تغذیه شده است. لذا در تحقیق حاضر به بررسی نقش تزریق اسکوربات اکسیداز در پوسته هسته اکومبنس بر اثرات تغذیهای گیرندههای D2 دوپامینی میپردازیم. روش بررسی: از 98 موش صحرایی نر نژاد Wistar در محدوده وزنی 270-220 گرم در 14 گروه استفاده شد. کنترل، اسید آسکوربیک (µg/side 50 و 250)، بروموکریپتین (µg/side 50 و 25)، اسید آسکوربیک و بروموکریپتین (µg/side 50 و 50) آسکوربات اکسیداز (µg/side 2/0)، آسکوربات اکسیداز و بروموکریپتین (µg/side 2/0 و 50)، اسکوربات اکسیداز غیرفعال (µg/side 2/0) و شم اسید آسکوربیک، بروموکریپتین و اسکوربات اکسیداز. حجم تزریق دارو یک میکرولیتر، مدت تزریق 4 روز و اندازهگیری غذا در هر 12 ساعت دوره تاریکی تکرار شد. یافتهها: تزریق داخل اکومبنسی اسیدآسکوربیک و بروموکریپتین منجر به کاهش مصرف غذایی شد، تزریق توأم اسید آسکوربیک و بروموکریپتین منجر به تعدیل و تزریق آسکوربات اکسیداز منجر به افزایش مصرف غذا شد. نتایج جدید تأکیدکننده یافتههای قبلی است که در آن اسید اسکوربیک به عنوان یک ترکیب موثر در تنظیم غذا در پوسته هسته اکومبنس میباشد. علاوه بر این نتایج نشان داد اسکوربات اکسیداز، نیز در تنظیم تغذیه مداخله دارد. اسکوربات اکسیداز و اسید اسکوربیک میتوانند اثر آگونیست گیرنده D2 دوپامینی در هسته اکومبنس در ارتباط با تغذیه را تغییر دهند.
کلیدواژه‌ها
)