بیوسیستماتیک جانوری
مسعود یوسفی؛ سید سعید حسینیان یوسفخانی؛ انوشه کفاش؛ مهدی رجبی زاده؛ محمد مرادپور؛ اسکندر رستگار پویانی
چکیده
مارگزیدگی یکی از مهمترین چالشهای سلامت و حفاظت است. شناخت مناطق با خطر مارگزیدگی بالا میتواند در مدیریت این چالش سلامت عمومی موثر باشد. اما تغییرات اقلیمی در حال تغییر الگوهای مکانی خطر مارگزیدگی است و سبب میشود تا مدیریت آن پیچیده تر و دشوار تر گردد. در مطالعه حاضر مطلوبیت زیستگاه افعی جعفری (Echis carinatus) به عنوان شاخص خطر مارگزیدگی ...
بیشتر
مارگزیدگی یکی از مهمترین چالشهای سلامت و حفاظت است. شناخت مناطق با خطر مارگزیدگی بالا میتواند در مدیریت این چالش سلامت عمومی موثر باشد. اما تغییرات اقلیمی در حال تغییر الگوهای مکانی خطر مارگزیدگی است و سبب میشود تا مدیریت آن پیچیده تر و دشوار تر گردد. در مطالعه حاضر مطلوبیت زیستگاه افعی جعفری (Echis carinatus) به عنوان شاخص خطر مارگزیدگی گونه افعی جعفری در نظر گرفته شد و نحوه تغییر مطلوبیت زیستگاه گونه تحت تاثیر تغییرات اقلیمی بررسی شد. برای مدل سازی مطلوبیت زیستگاه این گونه از رویکرد تجمیعی پنج روش مدلسازی (مدلهای خطی تعمیم یافته، مدلهای سازشی تعمیم یافته، مدلهای درخت رگرسیونی افزایشی، مکسنت و جنگل تصادفی) استفاده شد. همچنین تعداد روستاهای در معرض خطر گزش تحت شرایط اقلیمی حاضر و آینده تعیین شد. نتایج نشان داد، زیستگاههای مطلوب گونه تحت تاثیر تغییرات اقلیمی از 472619 کیلومتر مربع به 584881 کیلومتر مربع افزایش خواهد یافت و در نتیجه روستاهای در معرض خطر گزش نیز در آینده از 70247 به 82881 افزایش خواهد یافت. مناطقی که در مطالعه حاضر با خطر مارگزیدگی بالا شناسایی شدند اولویت بالایی برای اجرای برنامه های آموزشی و توزیع پادزهر دارند. مدلهای مطلوبیت زیستگاه برای شناسایی مناطق با خطر مارگزیدگی بالا تحت تاثیر تغییرات اقلیمی در کشور مفید هستند و میتوانند برای مطالعه خطر گزش سایر مارهای سمی تحت تاثیر تغییرات اقلیمی نیز مورد استفاده قرار گیرند.
حمید درویش نیا؛ هیوا فیضی؛ مهدی رجبی زاده
دوره 1، شماره 2 ، آبان 1391، ، صفحه 67-72
چکیده
در این مطالعه، با بررسی ویژگیهای زیستگاهی، پراکنش، دادههای مورفومتریک و مریستیک مربوط به تعداد 5 نمونه از زیرگونه Lantz and Suchow, 1934 Apathya cappadocica urmiana، الگوی پراکنش جدیدی برای آن در غرب فلات ایران ارائه شده است. این نمونهها طی سالهای 2010 تا 2013 جمعآوری شدهاند. سابقاً دامنه پراکنش این زیرگونه فقط در استان آذربایجان غربی، در تنگههای ...
بیشتر
در این مطالعه، با بررسی ویژگیهای زیستگاهی، پراکنش، دادههای مورفومتریک و مریستیک مربوط به تعداد 5 نمونه از زیرگونه Lantz and Suchow, 1934 Apathya cappadocica urmiana، الگوی پراکنش جدیدی برای آن در غرب فلات ایران ارائه شده است. این نمونهها طی سالهای 2010 تا 2013 جمعآوری شدهاند. سابقاً دامنه پراکنش این زیرگونه فقط در استان آذربایجان غربی، در تنگههای اطراف دامنههای غربی دریاچه ارومیه شناخته میشد. در این مقاله، این زیرگونه از استانهای کردستان، کرمانشاه و ایلام نیز گزارش میگردد. بنابراین دامنه پراکنش این زیرگونه شامل مناطقی گستردهتر به سمت جنوب و غرب کوهستانهای زاگرس میباشد. توقف این مدل پراکنش در استان ایلام به سمت جنوب، یعنی آخرین حد پراکنش این زیرگونه توسط نقشههای توپوگرافی و اقلیم، تعیین و اطلاعات جدیدی در مورد زیستشناسی، پراکنش و مورفولوژی این زیرگونه ارائه شده است
