سید رضا پورربی
چکیده
دیابت موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت مـیگـردد. بـا توجه به وجود منابع متعدد مبنی بر اثرات بهبوددهنده بیماری دیابت به‌وسیله ماده مؤثره زردچوبه و اثر تقویت‌کننده آن بر حافظه و یادگیری، در این مطالعه اثر تجویز داخل صفاقی و مزمن ماده مؤثر زردچوبه کورکومین بر یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی دیابتی بررسی ...
بیشتر
دیابت موجب بروز اختلال در روندهای مرتبط با یادگیری، حافظه و شناخت مـیگـردد. بـا توجه به وجود منابع متعدد مبنی بر اثرات بهبوددهنده بیماری دیابت به‌وسیله ماده مؤثره زردچوبه و اثر تقویت‌کننده آن بر حافظه و یادگیری، در این مطالعه اثر تجویز داخل صفاقی و مزمن ماده مؤثر زردچوبه کورکومین بر یادگیری و حافظه در موش‌های صحرایی دیابتی بررسی شد. در این تحقیق، موش‌های صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با کورکومین 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، دیابتی و دیابتی تحت درمان با کورکومین 10 و 50 میلی‌گرم برکیلوگرم وزن بدن تقسیم گردید. هفت روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت داخل صفاقی، کورکومین به‌مدت پنج هفته تجویز شد. جهت بررسی یادگیری و حافظه، از آزمون اجتنابی غیرفعال استفاده شد. تزریق داروی استرپتوزوتوسین باعث افزایش معنی‌دار میزان قند خون و کاهش مشخص حافظه کوتاه مدت (STL1) و حافظه بلندمدت (STL2) در آزمون یادگیری احترازی غیرفعال شد. تجویز مداوم داروی کورکومین به عنوان ماده مؤثره زردچوبه در گروه دریافت‌کننده داروی استرپتوزوتوسین دیابتی‌شده به‌صورت معنی‌دار حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت را افزایش داد. مصرف مزمن داروی سیناکورکومین باعث کاهش اختلالات حافظه و یادگیری و افزایش توانایی نگهداری اطلاعات درحافظه و یادآوری آنها در موش‌های دیابتی شده گردید.
سیدرضا پورربی؛ علیرضا محجل نایبی؛ سید ابراهیم حسینی
دوره 1، شماره 2 ، آبان 1391، ، صفحه 25-32
چکیده
هورمونهای جنسی خصوصاً تستوسترون دارای اثر محافظتی بر روی نورونهای مغزی در بیماریهای نورودژنراتیو نظیر بیماری آلزایمر میباشند. مطالعه حاضر اثر مهم و برجسته تستوسترون و گیرندههای آندروژنی را بر روی اختلالات حافظه که به وسیله تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین ایجاد شده است، نشان میدهد. در این تحقیق حیوانات به صورت تصادفی ...
بیشتر
هورمونهای جنسی خصوصاً تستوسترون دارای اثر محافظتی بر روی نورونهای مغزی در بیماریهای نورودژنراتیو نظیر بیماری آلزایمر میباشند. مطالعه حاضر اثر مهم و برجسته تستوسترون و گیرندههای آندروژنی را بر روی اختلالات حافظه که به وسیله تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین ایجاد شده است، نشان میدهد. در این تحقیق حیوانات به صورت تصادفی به 11 گروه تقسیم گردید. مدل آزمایشی بیماری آلزایمر به وسیله تزریق دو طرفه درون بطنی داروی استرپتوزوتوسین صورت گرفت، و دو هفته بعد از اولین تزریق داروی مذکور، حیوانات با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیرفعال مورد بررسی قرار گرفتند، به طوری که فاصله زمانی مابین ورود حیوان از خانه روشن به خانه تاریک دستگاه بر حسب ثانیه اندازهگیری شد و تحت عنوان تاخیر در مرحله ورود (STL) نامگذاری گردید. در گروه گنادکتومی، عمل جراحی حذف بیضهها صورت گرفت و مطالعات رفتاری بر روی اختلالات حافظه بعد از 4 هفته انجام شد. نتایج مربوط به این مطالعه نشان داد که تزریق داروی استرپتوزوتوسین، اختلالات حافظه را به صورت معنی‌دار 001/0 P< ایجاد نمود. حافظه در موش‌های صحرائی گنادکتومی شده به صورت معنی‌دار 001/0P< در مقایسه با موش‌های نرمال و شمها کاهش یافت. درمان جایگزین با تستوسترون، حافظه را به سطح موش‌های نرمال رسانید. جالب توجه این که تستوسترون هیچگونه اثر مشخّص و معنی‌دار بر روی حافظه موش‌های صحرائی نرمال نداشت. مجموع تمام نتایج در این مقاله نشان داد که تستوسترون اختلالات حافظه مربوط به بیماری آلزایمر را بهبود بخشید.
