محمد فروهر واجارگاه؛ حامد غفاری فارسانی؛ سعید شهبازی ناصرآباد؛ سید علی اکبر هدایتی
چکیده
چکیده موجودات مختلف از جمله آبزیان همواره در معرض آلودگی با سموم کشاورزی هستند، این مطالعه به ارزیابی کلی تغییرات پاتوبیولوژیکی آبشش و کبد سیاه ماهی در مواجهه با غلظتهای تحت کشنده سم بوتاکلر پرداخته است. در ابتدا غلظت کشنده 96 ساعته این سم 46/2 میلیگرم بر لیتر تعیین شد. سپس 96 قطعه ماهی به چهار گروه شامل یک گروه شاهد و سه گروه تجربی ...
بیشتر
چکیده موجودات مختلف از جمله آبزیان همواره در معرض آلودگی با سموم کشاورزی هستند، این مطالعه به ارزیابی کلی تغییرات پاتوبیولوژیکی آبشش و کبد سیاه ماهی در مواجهه با غلظتهای تحت کشنده سم بوتاکلر پرداخته است. در ابتدا غلظت کشنده 96 ساعته این سم 46/2 میلیگرم بر لیتر تعیین شد. سپس 96 قطعه ماهی به چهار گروه شامل یک گروه شاهد و سه گروه تجربی (با غلظتهای تحت کشنده 2/0، 4/0 و 8/0 میلیگرم بر لیتر) تقسیم گردیدند و بهمدتدو هفتهدر معرض این غلظتها قرار گرفتند. در پایان دوره آزمایش، مقاطع بافتی تهیه و به روش هماتوکسیلین- ائوزین رنگآمیزی و تغییرات بافتی با میکروسکوپ نوری مطالعه شد. غلظت کشنده سم بوتاکلر برای سیاه ماهی 46/2 میلیگرم بر لیتر بهدست آمد که نشاندهنده سمیت نسبی آن برای این ماهی میباشد، تغییرات شدید بافتشناسی در آبشش شامل هیپرپلازی، کوتاه شدگی لاملای ثانویه، ادم، فیوژن، هموراژ و آتروفی نسبت به گروه شاهد دیده شد. همچنین آسیبهای بافت کبد توسط بوتاکلر موجب بروز انسداد، گرانول تیره، نکروز، صفرا و سینوزوئید در سیاه ماهی شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که، با افزایش غلظت سم، آسیبهای بافتی شدیدتری در اندامهای مورد مطالعه مشاهده شد، بنابراین دو بافت آبشش و کبد سیاه ماهی میتوانند بهعنوان یک بیومارکر مناسب جهت سنجش آلودگی بهکار روند.
زهره مظاهری کوهانستانی؛ عبدالمجید حاجی مرادلو؛ رسول قربانی
دوره 6، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 69-80
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر آلودگی به انگل Posthodiplostomum cuticola و میزان شدت آلودگی بر پارامترهای خونشناسی Capoeta capoeta gracilis نهر زرینگل در کنار تعیین محدوده طبیعی پارامترهای مذکور انجام گرفت. برای این منظور در تابستان 1389 تعداد 132 قطعه ماهی شامل 92 ماده و 40 نر در محدوده طولی و وزنی 4/16-7/5 سانتیمتر و 84/35-69/2 گرم با استفاده از الکتروشوکر (150 ولت ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر آلودگی به انگل Posthodiplostomum cuticola و میزان شدت آلودگی بر پارامترهای خونشناسی Capoeta capoeta gracilis نهر زرینگل در کنار تعیین محدوده طبیعی پارامترهای مذکور انجام گرفت. برای این منظور در تابستان 1389 تعداد 132 قطعه ماهی شامل 92 ماده و 40 نر در محدوده طولی و وزنی 4/16-7/5 سانتیمتر و 84/35-69/2 گرم با استفاده از الکتروشوکر (150 ولت و 10 آمپر) از 9 ایستگاه صید و بهصورت همزمان پارامترهای کیفی آب اندازهگیری شد. خونگیری از نمونهها از طریق ورید ساقه دمی انجام شد. ماهیان پس از زیستسنجی، با استفاده از فلس تعیین سن و از طریق مشاهده بالینی غدد جنسی تعیین جنسیت شدند. همچنین تعداد لکههای انگلی بر روی پوست، باله و آبشش ماهیان آلوده شمارش شد. نتایج نشان داد اختلاف معنیداری بین پارامترهای خونی ماهیان در دو جنس وجود ندارد (05/0 P>). همچنین با افزایش سن، میزان هماتوکریت و هموگلوبین افزایش یافت (05/0 P