نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیات علمی گروه کشاورزی (علوم دامی) دانشگاه پیام نور Department of Agriculture (Animal Science), Payam-e-Noor University of Iran
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات تزریق اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α، در فاصله زمانی 20 الی 25 روز پس از زایمان و تأثیر آن بر بروز جفت ماندگی، روند جمع شدن رحم، فاصله زایمان تا اولین فحلی، فاصله زایمان تا اولین و دومین تلقیح، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی در گاوهای شیری صورت گرفته است. پژوهش حاضر بر روی 30 راس گاو شیری نژاد هلشتاین که در دو گروه درمان (15راس) و شاهد (15راس) قرار داشتند انجام شد. گاوهای گروه درمان بلافاصله پس از زایمان و تولد گوساله یک دوز (10واحد بینالمللی) اکسی توسین و یک دوز (5 سیسی) پروستاگلاندین F2α (غلظت 075/0) در فاصله زمانی 20 الی 25 روز پس از زایمان به صورت عضلانی در ناحیه کپل دریافت نمودند که نتایج با روش آماری spss وآزمون کای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بازگشت رحم، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی در بین گروه درمان نسبت به گروه شاهد اختلاف معنیداری دارد (05/0 P≤). همچنین درصد آبستنی در گروه درمان بهبود قابل توجهی نسبت به گروه شاهد نشان داد (1/47 درصد در گروه درمان و 5/23درصد درگروه شاهد). لذا نتایج تحقیق اخیر نشان میدهد که تجویز اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α در فاصله زمانی 20 الی 25روز پس از زایمان در گاوهای شیری میتواند اثرات مفیدی درافزایش میزان باروری آینده گاوهای شیری وکاهش خسارات اقتصادی در سطح گله داشته باشد. این نتیجه میتواند با اثرانقباضی اکسی توسین و پروستاگلاندین F2α در لایه میومتر رحم جهت تخلیه ترشحات و بازگشت زود هنگام فعالیت تخمدانی در ارتباط باشد.