نویسندگان

• سیده زینب عابدی ¹
• محمد کاظم خالصی ²
• سهراب کوهستان اسکندری ³

¹ دانش آموخته/ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

² هیئت علمی گروه شیلات/ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

³ مربی/ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی مقایسه¬ای میزان جذب فلز سنگین کروم در ماهی فلس¬دار کپور معمولی (Cyprinus carpio) و بدون¬ فلس گربه¬ماهی راه¬راه (Pangasius hypophthalmus) در بافت¬های کبد، پوست، آبشش، عضله و فلس انجام شد. ابتدا غلظت کشنده ((LC50-96 h و ضریب سمیت برای هر گونه ماهی تعیین گردید. سپس ماهیان در تیمارهای جداگانه برای هر فلز (با سه تکرار) در معرض 10% غلظت کشنده فلزات سنگین به مدت 15 روز قرارگرفتند. از بافت¬های مورد آزمایش نمونه¬های ماهیان در روزهای 7 و 15 نمونه¬ برداری شد و پس از آماده¬سازی و هضم شیمیایی، مقدار کروم در هر بافت به وسیله دستگاه جذب اتمی (مدل ترمو) مورد بررسی و سنجش قرار¬گرفت. نتایج بدست¬آمده برای انباشتگی هر سه فلز سنگین در بافت¬ها، اختلافات معنی¬داری (05/0P < ) را بین گروه¬های شاهد و تیمارها و نیز میان کپور معمولی و گربه¬ماهی¬ راه¬راه نشان¬ داد. در ماهی کپور ¬معمولی تجمع کروم به شکل آبشش > کبد > پوست > فلس > عضله ، و در گربه¬ماهی به شکل کبد > عضله > پوست > آبشش بود. موجودی نهایی کل کروم در بافت¬های گربه¬ماهی 65/3 برابرکپور (بدون احتساب فلس)، و انباشتگی نهایی کروم در عضله گربه¬ماهی 15/16 برابر عضله کپور بود. نتایج این پژوهش نشان می¬دهند که پوست فلس¬دار ماهی کپور معمولی با جذب قابل ملاحظه فلزات سنگین و کمترین انباشتگی آنها در عضلات نسبت به پوست بدون ¬فلس گربه ماهی راه¬راه، لایه حفاظتی مؤثری را در برابر مواد شیمیایی زیست محیطی فراهم می¬کند و می¬تواند مصرف ماهی فلس¬دار را از این جنبه توجیه نماید.

کلیدواژه‌ها

• کروم
• کپور معمولی
• گربه ماهی راه راه (پنگوسی)
• فلس

موضوعات

• اکوفیزیولو‍ژی ماهی
• شیلات