با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران

نویسندگان

1 دانشجو

2 هیات علمی

چکیده

امروزه جهان غرق در گونه‌های کمتر شناخته شده‌ای از پیام‌ها و سیگنال‌هایی است که ما آدمیان را به هم پیوند می‌دهد. از این رو آدمی‌همواره در تیررس میدان‌های الکتریکی، مغناطیسی و الکترومغناطیسی قرار دارد. برای بررسی اثرات میدان‌های مغناطیسی بر بقای سلول، یاخته‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان، در حضور و نبود نیم گری از پرتو ایکس، در معرض میدان مغناطیسی ایستای ۱۵ میلی‌تسلایی قرار گرفتند. هنگامی که سلول‌ها تنها با میدان مغناطیسی ایستا تیمار شدند، تفاوت معنی‌داری در میزان یاخته‌های مرده دیده نشد. اما پس از تابش حاد با پرتو یونیزان، میدان درصد بقای سلولی را به طور معنی‌داری افزایش داد و مانع از آپوپتوزیس القایی حاصل از پرتو ایکس، در بخشی از یاخته‌ها شد. این داده‌ها نشان می‌دهند که تیمار با میدان مغناطیسی ایستا، آپوپتوزیس را سرکوب کرده و بقای سلول را در یاخته‌های مغز استخوان موش صحرایی ارتقا می‌بخشد. از این رو، میدان‌های مغناطیسی ممکن است با افزایش خطر گسترش تومور و جلوگیری از آپوپتوزیس، به عنوان یک عامل کمکی در جهش‌زایی و سرطان‌زایی عمل کنند

کلیدواژه‌ها

موضوعات