نویسنده
عضوهیات علمی دانشگاه پیام نورمرکزبهار
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات تزریق اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α، در فاصله زمانی 20 الی 25 روز پس از زایمان و تاثیر آن بر بروز جفت ماندگی،روند جمع شدن رحم، فاصله زایمان تا اولین فحلی،فاصله زایمان تا اولین و دومین تلقیح ، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی درگاوهای شیری صورت گرفته است.پژوهش حاضر بر روی30راس گاوشیری نژاد هلشتاین که در دو گروه درمان(15راس) و شاهد(15راس) قرار داشتند انجام شد.گاوهای گروه درمان بلافاصله پس از زایمان و تولدگوساله یک دوز(10واحد بین المللی) اکسی توسین و یک دوز (5سی سی) پروستاگلاندین F2α (غلظت 075/0)در فاصله زمانی 20 الی25 روز پس از زایمان به صورت عضلانی در ناحیه کپل دریافت نمودندکه نتایج با روش آماری spss وآزمون کای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد بازگشت رحم، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی در بین گروه درمان نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری داردP≤0/05)).درصدآبستنی در گروه درمان بهبود قابل توجهی نسبت به گروه شاهدنشان داد(1/47درصد درگروه درمان و5/23درصد درگروه شاهد). لذا نتایج تحقیق اخیر نشان می دهدکه تجویز اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α درفاصله زمانی 20 الی 25روز پس از زایمان در گاوهای شیری می تواند اثرات مفیدی درافزایش میزان باروری آینده گاوهای شیری وکاهش خسارات اقتصادی در سطح گله داشته باشد. این نتیجه می تواندبا اثرانقباضی اکسی توسین و پروستاگلاندین F2α درلایه میومتر رحم جهت تخلیه ترشحات و بازگشت زود هنگام فعالیت تخمدانی در ارتباط باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)