فیزیولوژی جانوری
فاطمه دانش پژوه؛ شهربانو عریان؛ رامش احمدی؛ پژمان مرتضوی
چکیده
از آنجایی که امروزه به کمک نانوپزشکی درونی سازی، نفوذ و تحویل دارو تسهیل شده است به همین سبب استفاده از نانوتکنولوژی در دارورسانی هدفمند جهت بهبود فیبروز کبدی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. موش‌های نر نژاد ویستار با وزن 200 تا 250 گرم به‌طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل (موش سالم)، شم (موش سالم + K3PO4)، CCL4 (موش‌های ...
بیشتر
از آنجایی که امروزه به کمک نانوپزشکی درونی سازی، نفوذ و تحویل دارو تسهیل شده است به همین سبب استفاده از نانوتکنولوژی در دارورسانی هدفمند جهت بهبود فیبروز کبدی گزینه مناسبی به نظر می‌رسد. موش‌های نر نژاد ویستار با وزن 200 تا 250 گرم به‌طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند: کنترل (موش سالم)، شم (موش سالم + K3PO4)، CCL4 (موش‌های مدل فیبروز کبدی)، Y2O3 30 (موش سالم+ 30 میلی گرم/کیلوگرمY2O3) و CCL4+ Y2O3 30 (موش فیبروتیک + 30 میلی گرم/ کیلوگرمY2O3). پس از القا فیبروز کبدی توسط CCL4، موش‌ها Y2O3 را یک بار در روز به مدت چهار هفته دریافت کردند. در پایان موش‌ها بیهوش شدند و خون‌گیری از قلب انجام شد. بخشی از نمونه‌های کبد در فرمالین %10 و بخشی دیگر در دمای 80- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. در نهایت، نشانگرهای استرس اکسیداتیو (CAT، GPX، SOD و MDA) و سطوح آنزیم‌های کبدی (AST، ALT، ALP و GGT) با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شدند. همچنین بیان ژن‌های TGF-β و α-SMA در کبد نیز توسط روش Real Time RT-PCR بررسی گردید. استعمال دوز 30 میلی گرم/کیلو گرم از NPs Y2O3 اثر مطلوبی بر تنظیم سطوح CAT، SOD، GPX، TGF-β و α-SMA، و همچنین MDA،AST ، ALT،ALP و GGT در موش‌های فیبروزی نداشت. اما بهبودی قابل توجهی در جهت کاهش التهاب در بافت کبد موش‌های گروهCCL4+ Y2O3 30 مشاهده شد. دوز 30 میلی گرم/ کیلوگرم نانوذره Y2O3 تاثیر مطلوبی بر شاخص‌های آنتی اکسیدانی و بیوشیمایی کبد در جهت کاهش فیبروز کبدی نداشت. اما اثرات مطلوبی از آن در بافت کبد فیبروزی موش‌های تحت درمان با Y2O3 30 به ویژه کاهش التهاب مشاهده شد.
