محمدرضا رمضانی؛ زینب انصاری اصل؛ الهام حویزی
چکیده
تهیه داربستهایی با خواص مناسب جهت کشت و رشد سلول‌های مختلف یکی از اهداف مهم مهندسی بافت تلقی میشود. پلیمرهای زیست‌سازگار از جمله پلیاکریلونیتریل حجم عمدهای از مطالعات را به‌خود اختصاص دادهاند. در این پژوهش، به‌منظور اصلاح سطح پلیاکریلونیتریل (PAN) و کامپوزیتهای حاصل از آن با درصدهای مختلف از چارچوب فلز-آلی آهن(III)، ...
بیشتر
تهیه داربستهایی با خواص مناسب جهت کشت و رشد سلول‌های مختلف یکی از اهداف مهم مهندسی بافت تلقی میشود. پلیمرهای زیست‌سازگار از جمله پلیاکریلونیتریل حجم عمدهای از مطالعات را به‌خود اختصاص دادهاند. در این پژوهش، به‌منظور اصلاح سطح پلیاکریلونیتریل (PAN) و کامپوزیتهای حاصل از آن با درصدهای مختلف از چارچوب فلز-آلی آهن(III)، PAN/x%Fe-MOF، از پلاسمای اکسیژن استفاده شده است. شیمی سطح این ترکیبات بهکمک اسپکتروسکوپی مادون قرمز (FT-IR) مورد بررسی قرار گرفت. پایداری مورفولوژی نانوفیبرهای تهیهشده پس از استفاده بهعنوان داربستهایی برای کشت سلولی و چسبندگی سلولها بر آنها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. فعالیت متابولیکی و بقای سلول‌های اندوتلیالی کشتشده بر داربستها نیز با روش MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. بهطورکلی نتایج این مطالعه نشان داد داربست‌های الکتروریسی شده PAN/x%Fe-MOF، بهویژه داربست‌های اصلاح‌شده توسط پلاسمای اکسیژن بهعلت زیست‌سازگاری بالا بستر مناسبی برای اتصال و تکثیر سلول‌های اندوتلیالی فراهم میکنند.
