محمد عطانیا؛ رحمان پاتیمار؛ محمد هرسیج؛ ضیاء کردجزی
چکیده
این مطالعه برای بررسی خصوصیات زیستی سگماهی جویباری هیرکانی (P. hircanica) در نهر زاو در پارک ملی استان گلستان انجام گرفت. تعداد 150 نمونه به وسیله دستگاه الکتروشوکر از دیماه 1394 تا خردادماه 1395 صید و بیومتری گردید. نتایج نشان داد نسبت جنسی نر به ماده 1 به 65/0 میباشد که نشاندهنده اختلاف معنیداری در فراوانی نرها و مادهها در جمعیت مورد ...
بیشتر
این مطالعه برای بررسی خصوصیات زیستی سگماهی جویباری هیرکانی (P. hircanica) در نهر زاو در پارک ملی استان گلستان انجام گرفت. تعداد 150 نمونه به وسیله دستگاه الکتروشوکر از دیماه 1394 تا خردادماه 1395 صید و بیومتری گردید. نتایج نشان داد نسبت جنسی نر به ماده 1 به 65/0 میباشد که نشاندهنده اختلاف معنیداری در فراوانی نرها و مادهها در جمعیت مورد مطالعه میباشد. (83/6 =2χ). بیشینه طول و وزن کل مشاهداتی مادهها 87 میلیمتر و 30/5 گرم و برای نرها 104 میلیمتر و 31/7 گرم بود. رابطه طول و وزن کل جنس ماده 89/2TL0085/0W=، برای جنس نر 74/2TL 0109/0W= و برای کل جمعیت 80/2TL0099/0W= بهدست آمد. نتایج نشان داد که الگوی رشد از نوع ایزومتریک در مادهها و آلومتریک منفی در گروه نرها و جمعیت بود (t-test, tmale =6.31, tfemale = 1.61, tPopulation = 5.03, p < 0.05). میانگین همآوری مطلق برابر با 86/328 به ازاء هر مولد ماده و همآوری نسبی برابر با 47 56/110 (تخم به ازای هر گرم وزن بدن مولدین ماده) محاسبه گردید. قطر تخمکها از 45/0 تا 79/1 میلیمتر متغیر و دارای میانگین 99/0 میلیمتر بود. بالاترین میانگین شاخص نمو گنادی (GSI) برای جنس ماده در ماه خرداد و برای جنس نر در ماه اردیبهشت مشاهده گردید که باتوجه به این شاخص جداکثر زمان فعالیت تولیدمثلی جنس ماده در خردادماه و جنس نر در اردیبهشتماه تعیین شد