دامپزشکی- علوم دامی
ابراهیم سامانی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 10 آذر 1392
چکیده
هدف از این مطالعه تعیین اثر مکمل¬سازی سطوح مختلف پروبیوتیک بایوساف بر پاسخ ایمنی و عملکرد رشد جوجه¬های گوشتی سویه راس 308 بود. به تعداد 225 قطعه جوجه¬ در سه تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار طی دوره¬ی 42 روزه¬ پرورشی، سه تیمار غذایی حاوی صفر، 1 و 5/1 گرم پروبیوتیک بایوساف در هر کیلوگرم جیره به عنوان گروه شاهد، تیمار 1 و تیمار 2 تغذیه ...
بیشتر
هدف از این مطالعه تعیین اثر مکمل¬سازی سطوح مختلف پروبیوتیک بایوساف بر پاسخ ایمنی و عملکرد رشد جوجه¬های گوشتی سویه راس 308 بود. به تعداد 225 قطعه جوجه¬ در سه تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار طی دوره¬ی 42 روزه¬ پرورشی، سه تیمار غذایی حاوی صفر، 1 و 5/1 گرم پروبیوتیک بایوساف در هر کیلوگرم جیره به عنوان گروه شاهد، تیمار 1 و تیمار 2 تغذیه شدند. میانگین وزن روزانه، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در پایان دوره محاسبه شد. برای اندازه¬گیری پاسخ ایمنی(1/0) میلی گرم ازمحلول SRBC (05/0) در روز 20 و 35 تزریق و میزان آنتی¬بادی¬های تولید شده درسن 28 و 42 روزگی اندازه¬گیری شد. به علاوه پاسخ ایمنی ایجاد شده در پی تغذیه¬ واکسن نیوکاسل در روز 10 آزمایش، روز 21 و 28 مورد ارزیابی قرار گرفت. سلول¬های خونی در روز 21 و 42 دوره¬ آزمایشی نیز اندازه¬گیری شد. در کل نتایج این پژوهش استفاده پروبیوتیک بایوساف در جیره جوجه¬های گوشتی، تاثیر مثبتی بر پاسخ ایمنی، و تست SRBC داشت هرچند مکمل¬سازی سطح 1 گرم نسبت به استفاده 5/1 گرم و عدم استفاده آن در هر کیلوگرم جیره پاسخ بهتری را در پی داشت.
دامپزشکی- علوم دامی
تیمور تنها؛ حمید امانلو؛ مختار فتحی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی اثر مصرف خوراکی گلوتامین حفاظت شده با فرم آلدئید بر پارامترهای تنش اکسیداتیو، متابولیسم نیتروژن و عملکرد تولید شیر در دوره انتقال بوده است. 25 روز پیش از زایش تعداد 36 راس گاو شیری یک شکم و چند شکم بر اساس وضعیت بدنی، روز مورد انتظار زایش و تعداد شکم به دو گروه مساوی تقسیم بندی شدند. گروه گلوتامین از 21 روز پیش از ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی اثر مصرف خوراکی گلوتامین حفاظت شده با فرم آلدئید بر پارامترهای تنش اکسیداتیو، متابولیسم نیتروژن و عملکرد تولید شیر در دوره انتقال بوده است. 25 روز پیش از زایش تعداد 36 راس گاو شیری یک شکم و چند شکم بر اساس وضعیت بدنی، روز مورد انتظار زایش و تعداد شکم به دو گروه مساوی تقسیم بندی شدند. گروه گلوتامین از 21 روز پیش از زایش روزانه 100 گرم گلوتامین محافظت شده با فرم آلدئید به همراه جیره پایه به ازای هر راس دریافت کرد و گروه A (کنترل) فقط جیره پایه را دریافت کرد. پس از زایش گروه گلوتامین به دو گروه مساوی تقسیم شد بطوری که یک گروه تا 21 روز پس از زایش به خوردن گلوتامین ادامه داده و گلوتامین-گلوتامین نامیده شده ولی گروه دیگر پس از زایش گلوتامین دریافت نکرده و گلوتامین- A نامیده شد.گروه A نیز پس از زایش به همین ترتیب به دو گروه A- گلوتامین و A- بدون¬گلوتامین تقسیم شد. در روزهای زایش، 7 ،14 و21 روز پس از زایش مقدار ماده خشک مصرفی، تغیرات وضعیت بدنی، کل ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمایی، فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز پلاسمائی و نیتروژن اوره¬ی خون، شیر تولیدی و ترکیبات آن اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت. مقادیر ماده خشک مصرفی در 21 روز پس از زایش بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنی دار بوده و بیش ترین مقدار مربوطه به تیمار گلوتامین- گلوتامین ( 3/19کیلوگرم در روز) بود (p
فیزیولوژی جانوری
مختار فتحی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
160 جوجه نر سویه یکروزه) راس 308 ( برای بررسی سطوح پلاسمایی هورومونهای تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملاً تصادفی در دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار NT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش ...
بیشتر
160 جوجه نر سویه یکروزه) راس 308 ( برای بررسی سطوح پلاسمایی هورومونهای تیروئیدی، هیپرتروفی قلب، تلفات و برخی پارامترهای خونی به مدت 6 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. جوجه ها به طور کاملاً تصادفی در دو تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. گروه اول در دمای پرورشی استاندارد پرورش یافتند (تیمار NT) ولی گروه دوم برای القای سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت) و ایجاد نارسایی قلبی عروقی، در دمای سرد طبق برنامه دمایی ویژه ای قرار گرفتند( CT). در روز آخر آزمایش(روز42) 2 جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین و خونگیری، کشتار شدند. قلب برداشته و بعد از بررسی ناحیه پری کاردیوم آن، وزن قسمتهای آن جدا و شاخص آسیتی وزن بطن راست به کل بطن(3RV/TV) محاسبه شد. نتایج نشان داد: درصد هماتوکریت، شاخص RV/TV، تلفات ناشی از آسیت و نسبت هتروفیل به لنفوسیت درپرندگان تیمار CT بیشتر از پرندگان تیمار NT بود ( P˂0/05). نتایج اندازه گیری هورمونهای تیروئیدی نیز نشان داد که، در روز 21و 42، پرندگان تیمار CT به طور معنی داری دارای میانگین پایین تری از غلظت پلاسمایی هورمون 4T بودند. هم چنین، غلظت پلاسمایی هورمون 3T نیز در روز 21 ( و نه روز 42)، در پرندگان تیمار CT، به طور معنی داری بیشتر از پرندگان تیمار دیگر بود (P˂0.05).
بافت شناسی
علی لوئی منفرد؛ عبدالله جعفرزاده؛ جعفر یدی؛ رضا هوشمندفر
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
برای بررسی ارتباط لیپیدهای سرم خون با فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه ، از 30 رأس بز نر که به سه گروه مساوی یکساله، دوساله و سه ساله تقسیم بندی شده بودند، نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. برای اندازه گیری غلظت سرمی کلسترول و تری گلیسرید تام از روش آنزیمی، برای اندازه گیری لیپوپروتئین ها از روش رسوب دهی و برای اندازه گیری ...
بیشتر
برای بررسی ارتباط لیپیدهای سرم خون با فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه ، از 30 رأس بز نر که به سه گروه مساوی یکساله، دوساله و سه ساله تقسیم بندی شده بودند، نمونه خون از ورید وداج اخذ شد. برای اندازه گیری غلظت سرمی کلسترول و تری گلیسرید تام از روش آنزیمی، برای اندازه گیری لیپوپروتئین ها از روش رسوب دهی و برای اندازه گیری هورمون تستوسترون از روش رادیوایمونواسی استفاده شد. جهت بررسی هیستومورفومتریک، مقاطع پارافینی 5 میکرونی تهیه و با روش هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی شد. داده ها با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیلی آماری قرار گرفتند (05/0 p≤). نتایج نشان داد که میزان سرمی کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-c و LDL-c در سنین مختلف اختلاف آماری معنی دار با یکدیگر ندارد. مقادیر HDL-c، تستوسترون، مساحت لوله های اسپرم ساز، مساحت بافت بینابینی، قطر لوله های اسپرم ساز، ارتفاع اپیتلیوم زایا،تعداد و قطر سلولهای لیدیگ و تعداد اسپرماتید از سن یک سالگی تا دو سالگی افزایش و از سن دو سالگی تا سه سالگی کاهش معنی دار نشان داد. میزان سرمی HDL-c با تعداد سلول های لیدیگ بیضه و همچنین مقادیر تستوسترون همبستگی مثبت داشت. همچنین مقادیر سرمی تری گلیسرید با میزان ارتفاع اپیتلیوم زایای بیضه همبستگی منفی داشت. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش مقادیر سرمی HDL-c و تری گلیسرید به ترتیب دارای اثرات مفید و آسیب رسان بر روی فعالیت اسپرماتوژنیک و ساختار هیستومورفومتریک بیضه در بزهای نر بومی استان ایلام می باشد.
دامپزشکی- علوم دامی
نواب قبادی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 27 مهر 1393
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات تزریق اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α، در فاصله زمانی 20 الی 25 روز پس از زایمان و تاثیر آن بر بروز جفت ماندگی،روند جمع شدن رحم، فاصله زایمان تا اولین فحلی،فاصله زایمان تا اولین و دومین تلقیح ، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی درگاوهای شیری صورت گرفته است.پژوهش ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات تزریق اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α، در فاصله زمانی 20 الی 25 روز پس از زایمان و تاثیر آن بر بروز جفت ماندگی،روند جمع شدن رحم، فاصله زایمان تا اولین فحلی،فاصله زایمان تا اولین و دومین تلقیح ، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی درگاوهای شیری صورت گرفته است.پژوهش حاضر بر روی30راس گاوشیری نژاد هلشتاین که در دو گروه درمان(15راس) و شاهد(15راس) قرار داشتند انجام شد.گاوهای گروه درمان بلافاصله پس از زایمان و تولدگوساله یک دوز(10واحد بین المللی) اکسی توسین و یک دوز (5سی سی) پروستاگلاندین F2α (غلظت 075/0)در فاصله زمانی 20 الی25 روز پس از زایمان به صورت عضلانی در ناحیه کپل دریافت نمودندکه نتایج با روش آماری spss وآزمون کای مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد بازگشت رحم، میزان آبستنی در اولین تلقیح و تعداد دفعات تلقیح به ازاء آبستنی در بین گروه درمان نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری داردP≤0/05)).درصدآبستنی در گروه درمان بهبود قابل توجهی نسبت به گروه شاهدنشان داد(1/47درصد درگروه درمان و5/23درصد درگروه شاهد). لذا نتایج تحقیق اخیر نشان می دهدکه تجویز اکسی توسین بلافاصله پس از زایمان و پروستاگلاندین F2α درفاصله زمانی 20 الی 25روز پس از زایمان در گاوهای شیری می تواند اثرات مفیدی درافزایش میزان باروری آینده گاوهای شیری وکاهش خسارات اقتصادی در سطح گله داشته باشد. این نتیجه می تواندبا اثرانقباضی اکسی توسین و پروستاگلاندین F2α درلایه میومتر رحم جهت تخلیه ترشحات و بازگشت زود هنگام فعالیت تخمدانی در ارتباط باشد.
دامپزشکی- علوم دامی
شیدا السادات ذوالنوری؛ محمد فضیلتی؛ حسین صلواتی
چکیده
امروزه ریزجلبک اسپیرولینا به‌عنوان منبع غنی از پروتئین، اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین‌ها، املاح و آنتیاکسیدانها در بسیاری از کشورها کشت میشود. در این بررسی تأثیر جایگزینی پودر ریز جلبک اسپیرولینا با مقادیر مختلف پریمیکس ویتامینه-معدنی صنعتی، به‌عنوان یک افزودنی محرک عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی مقایسه شده است. تعداد 200 قطعه ...
بیشتر
امروزه ریزجلبک اسپیرولینا به‌عنوان منبع غنی از پروتئین، اسیدهای چرب غیراشباع، ویتامین‌ها، املاح و آنتیاکسیدانها در بسیاری از کشورها کشت میشود. در این بررسی تأثیر جایگزینی پودر ریز جلبک اسپیرولینا با مقادیر مختلف پریمیکس ویتامینه-معدنی صنعتی، به‌عنوان یک افزودنی محرک عملکرد رشد جوجه‌های گوشتی مقایسه شده است. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس یکروزه از بین 3000 قطعه جوجه به‌صورت تصادفی انتخاب و در مرکز تحقیقات مهرگان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه به پنج تیمار تقسیم شدند. جیره غذایی گروه شاهد شامل (100 درصد مکمل صنعتی و بدون اسپیرولینا)، تیمار اول T1 (25 درصد اسپیرولینا و 75 درصد مکمل صنعتی)، تیمار دوم T2 (50 درصد اسپیرولینا و 50 درصد مکمل صنعتی)، تیمار سوم T3 (75 درصد اسپیرولینا و 25 درصد مکمل صنعتی) و تیمار چهارم T4 (100 درصد اسپیرولینا) بود. پس از 42 روز مرگ‌ومیری در تیمارها دیده نشد و در تیمارهای T1، T2 و T4 وزن زنده بهطور معنی‌دار (05/0P<) نسبت به تیمار شاهد افزایش و میزان ضریب تبدیل خوراک (FCR) در تیمار T2 بهطور معنی‌دار کاهش یافت، لذا جیره T2 بهترین عملکرد را نشان داد. سپس پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون در تیمار T2بررسی شد که در سطح معنی‌داری (05/0P<) گلوکز، پروتئین کل و آلبومین، HDL و LDL افزایش و میزان تریگلیسیرید و کلسترول کاهش یافت. براساس یافته‌ها نتیجه‌گیری میشود با جایگزین‌کردن 50 درصد مکمل ویتامینه-معدنی صنعتی با پودر اسپیرولینا میتوان عملکرد رشد، ضریب تبدیل خوراک و فراسنجههای خونی در جوجه‌های گوشتی بهبود بخشید.
دامپزشکی- علوم دامی
جعفر پیش جنگ آقاجری؛ قادر نجفی؛ پارسا پیش جنگ آقاجری؛ فاطمه محمدقلی فامیان؛ الناز مهری
چکیده
تنش گرمایی زیانهای اقتصادی قابل توجهی را در تولید طیور بهوجود میآورد و منجر به کاهش چندین عامل فیزیولوژیکی و متابولیکی میشود. این تحقیق به منظور بررسی چندشکلی‌های آللی و ژنوتیپی ژن دخیل در تنش گرمایی (HSP90β) در مرغهای بومی مرندی، گوشتی و تخمگذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. بهطور تصادفی از 300 قطعه مرغ خونگیری ...
بیشتر
تنش گرمایی زیانهای اقتصادی قابل توجهی را در تولید طیور بهوجود میآورد و منجر به کاهش چندین عامل فیزیولوژیکی و متابولیکی میشود. این تحقیق به منظور بررسی چندشکلی‌های آللی و ژنوتیپی ژن دخیل در تنش گرمایی (HSP90β) در مرغهای بومی مرندی، گوشتی و تخمگذار با استفاده از تکنیک PCR-RFLP انجام شد. بهطور تصادفی از 300 قطعه مرغ خونگیری و DNAی ژنومی به روش شستشوی نمکی استخراج شد. تکثیر جایگاه ژنی مورد نظر به طول 494 جفت باز به کمک آغازگرهای اختصاصی انجام و برای شناسایی جهش در جایگاه ژنی مورد نظر از آنزیم برشی MspI استفاده شد. بعد از هضم آنزیمی، برای جایگاه نشانگری HSP90β، دو نوع ژنوتیپ M1M1 و M1M2 و دو آلل M1 (با یک نوار 494 جفت بازی) و M2 (با دو نوار 248 جفت بازی و 246 جفت بازی) شناسایی شد. تودههای مرغهای بومی مرندی و گوشتی از نظر شاخص تعادل برای جایگاه ژنی مورد نظر در تعادل هاردی - واینبرگ قرار داشتند. برای تودههای مرغهای بومی مرندی و گوشتی شاخص اطلاعات شانون به ترتیب 25/0 و 40/0، شاخص تثبیت به ترتیب 07/0- و 16/0- و شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده به ترتیب 14/0 و 28/0 برآورد شدند. با توجه به وجود چندشکلی و جهش در جایگاه ژنی مورد مطالعه میتوان در مرغهای بومی مرندی و گوشتی با انتخاب ژنتیکی با کمک این نشانگر ژنی، در حذف مرغهای حساس به گرما و نگهداری مرغهای مقاوم در برابر گرما استفاده شود.
دامپزشکی- علوم دامی
پروانه پاکزاد؛ صالح طباطبائی وکیلی؛ مرتضی مموئی؛ جمال فیاضی
چکیده
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تزریق هورمونهای PMSG و GnRH بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های عربی در فصل تولیدمثل انجام گرفت. تعداد 75 رأس میش به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول بدون برنامه همزمانسازی فحلی و بدون تزریق هورمونی (شاهد) بود. به 4 گروه دیگر اسفنج پروژسترونی درون مهبلی (MAP) به مدت 14 روز قرار داده شد. همزمان با خروج این منبع پروژسترونی ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تزریق هورمونهای PMSG و GnRH بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های عربی در فصل تولیدمثل انجام گرفت. تعداد 75 رأس میش به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول بدون برنامه همزمانسازی فحلی و بدون تزریق هورمونی (شاهد) بود. به 4 گروه دیگر اسفنج پروژسترونی درون مهبلی (MAP) به مدت 14 روز قرار داده شد. همزمان با خروج این منبع پروژسترونی تحت تیمار با: 1- تزریق 500 واحد هورمون PMSG، 2- تزریق 100 میکروگرم GnRH، 3- تزریق 500 واحد هورمون PMSG بعلاوه تزریق 100 میکروگرم GnRH و 4- بدون تزریق (فقط MAP) قرار گرفتند. تعداد یک رأس قوچ عربی سالم و بارور به ازای هر 5 راس میش تعلق گرفت. رفتار فحلی میشها در حضور قوچها به مدت 7 روز ثبت شد. درصد وقوع فحلی، میزان بازگشت به فحلی، طول مدت آبستنی، نرخ زایش، نرخ برهزایی، نرخ دوقلوزایی، نرخ تزاید گله و نسبت تولد برههای نر و ماده تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند (05/0P>). تزریق هورمونهای PMSG و GnRH توانستند زمان بروز فحلی پس از حذف منبع پروژسترونی را در مقایسه با تیمار اسفنج به تنهایی کاهش دهند (05/0>P). وزن تولد و وزن 30، 60 و 90 روزگی در برهها، هر چند تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند (05/0>P)، اما تأثیر مشخصی از تزریق هورمونها بر این فراسنجهها مشاهده نشد. بطور کلی، تزریق PMSG و GnRH در برنامه همزمانسازی فحلی میش عربی با اسفنج هرچند از نظر زمان شروع فحلی یک روش موثر بوده، اما نتوانستند تاثیر بسزایی بر سایر فراسنجههای تولیدمثلی حیوان طی فصل تولیدمثلی داشته باشند.
