بیوسیستماتیک جانوری
حسن قهاری؛ مجید نوائیان؛ هادی استوان
چکیده
تنوع زیستی و توسعه پایدار از اهداف مهم در حفاظت از محیط زیست می‌باشند که به منظور داشتن تنوع زیستی بالا، شناسایی و حفظ اکوسیستم‌ها و گونههای جانوری و گیاهی و نیز میکروارگانیسم‌های موجود در آن ضروری می‌باشد. سن‌های شکارگر (Heteroptera) جزو شکارگران مهم در اغلب اکوسیستم‌های زراعی می‌باشند که نقش مهمی در کنترل جمعیت آفات مختلف کشاورزی ...
بیشتر
تنوع زیستی و توسعه پایدار از اهداف مهم در حفاظت از محیط زیست می‌باشند که به منظور داشتن تنوع زیستی بالا، شناسایی و حفظ اکوسیستم‌ها و گونههای جانوری و گیاهی و نیز میکروارگانیسم‌های موجود در آن ضروری می‌باشد. سن‌های شکارگر (Heteroptera) جزو شکارگران مهم در اغلب اکوسیستم‌های زراعی می‌باشند که نقش مهمی در کنترل جمعیت آفات مختلف کشاورزی ایفا می‌نمایند. این حشرات مفید در چهار مقوله مختلف شامل تنوع گونه‌ای، درصد فراوانی نسبی و ساختار ترکیب گونه‌ای، شاخص شباهت زیستگاه و تغییرات جمعیت در مزارع چغندرقند کشور (استان‌های اصفهان، همدان، گلستان، چهارمحال و بختیاری، آذربایجان‌غربی و خوزستان) طی سال‌های 1388 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 24 گونه سن شکارگر از پنج خانواده Anthocoridae (هشت گونه از دو جنس)، Geocoridae (سه گونه از یک جنس)، Miridae (سه گونه از یک جنس)، Nabidae (سه گونه از یک جنس) و Reduviidae (هفت گونه از هفت جنس) از مزارع چغندرقند کشور جمع‌آوری و شناسایی شدند. نتایج نشان داد از 216 نمونه از سن‌های شکارگر جمع آوری شده از مزارع چغندرقند کشور گونههای Orius albidipennis، O. laevigatus و O. laticollis به ترتیب با درصد فراوانی 1/11%، 6/10% و 7/9% دارای بیشترین فراوانی در بین 23 گونه جمع‌آوری شده می‌باشند و به عنوان گونههای غالب معرفی می‌گردند. بالاترین میزان شباهت زیستگاه بین دو منطقه میان‌دوآب (استان آذربایجان‌غربی) و دزفول (استان خوزستان) (1/57%) مشاهده گردید. حداکثر انبوهی جمعیت سن‌های شکارگر با میانگین 92/3 در تیر ماه به‌دست آمد.
