علی غلامحسینی؛ مهدی انصاری؛ مهرگان ابراهیمی؛ حمیدرضا اسماعیلی
چکیده
خرس قهوهای (Ursus arctos) بزرگترین حیوان گوشتخوار ایران میباشد که در قارههای آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زیست میکند. در ایران پراکنش این گونه محدود به نواحی جنگلی رشته کوههای البرز و زاگرس بوده و مرز جنوبی پراکنش آن در استان فارس واقع میباشد. خرس قهوهای ایران متعلق به زیرگونه سوری (U. a. syriacus) میباشد که دارای جمعیت‌های ...
بیشتر
خرس قهوهای (Ursus arctos) بزرگترین حیوان گوشتخوار ایران میباشد که در قارههای آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زیست میکند. در ایران پراکنش این گونه محدود به نواحی جنگلی رشته کوههای البرز و زاگرس بوده و مرز جنوبی پراکنش آن در استان فارس واقع میباشد. خرس قهوهای ایران متعلق به زیرگونه سوری (U. a. syriacus) میباشد که دارای جمعیت‌های گسسته و در معرض خطر بوده و همچنین اطلاعات اندکی از جنبههای مختلف زیست‌شناسی آن وجود دارد. این پژوهش در راستای شناسایی گستره پراکنش خرس قهوهای در استان فارس به مدت چهار سال انجام گرفت. با توجه به این‌که مشاهده مستقیم خرس قهوهای به علت شبفعالبودن آن بندرت رخ میدهد معمولاً در اینچنین تحقیقاتی از نمایهها استفاده میشود. در کل 170 نمایه از این گونه در استان فارس شناسایی شد. بیشترین نمایههای رؤیت شده مربوط به ردپا (حدود 48 درصد) و سرگین (حدود 20 درصد) میباشد. بررسی نمایهها و تهیه نقشه پراکنش این گونه در استان فارس با استفاده از ArcGIS 10.3 نشان داد که بیشترین نمایههای حضور این گونه مربوط به مناطق کوهستانی مرودشت (54/32 درصد) و سپیدان (95/31 درصد) در نیمه شمالی استان با محدوده ارتفاعی 1600 تا بیش از 2800 متر از سطح دریا میباشد. نمایهها نشان میدهد که حمله خرس قهوهای به انسان، احشام اهلی، کندوهای عسل، مزارع پرورش ماهی و محصولات کشاورزی از جمله خسارات ناشی از این گونه در استان میباشد.
علی اصغر زارعی؛ مازیار محمودی
چکیده
چکیده
اولین گام در مدیریت و حفاظت از گوشت‌خواران بزرگ‌جثه، آگاهی از تراکم جمعیت مورد نظر است و برآورد تراکم نیازمند شناخت الگوی پراکنش گونه در سطح سیمای‌سرزمین میباشد. در این تحقیق الگوی پراکنش و تراکم خرس‌قهوه‌ای (Ursus arctos syriocus) با استفاده از نمایه استاندارد شده موریسیتا (SMI) و نمونه‌گیری خوشه‌ای تطبیقی (ACS) در محدوده شهرستان ...
بیشتر
چکیده
اولین گام در مدیریت و حفاظت از گوشت‌خواران بزرگ‌جثه، آگاهی از تراکم جمعیت مورد نظر است و برآورد تراکم نیازمند شناخت الگوی پراکنش گونه در سطح سیمای‌سرزمین میباشد. در این تحقیق الگوی پراکنش و تراکم خرس‌قهوه‌ای (Ursus arctos syriocus) با استفاده از نمایه استاندارد شده موریسیتا (SMI) و نمونه‌گیری خوشه‌ای تطبیقی (ACS) در محدوده شهرستان ارسنجان در استان فارس تعیین گردید. کار میدانی و شمارش نمایههای حضور در قالب پلاتهای نه کیلومتر مربعی (3×3) انجام شد. تعداد کل پلاتهای نمونه‌گیری 300 پلات در کل ناحیه مورد مطالعه بود. نتایج نمایه SMI نشان داد که الگوی پراکنش این گونه بصورت کپهای و افراد آن عمدتاً در منطقه شکار ممنوع کوهخم تجمع یافتهاند. نتایج ACS بر اساس هشت نمونه از لانههای فعال زمستانخوابی نشان داد که تراکم خرس قهوهای 031/0 فرد در هر سلول و 0034/0 فرد در هر کیلومتر مربع در کل محدوده مورد مطالعه میباشد. در نهایت پیشنهاد میشود که لانههای زمستانخوابی شاخص مناسبی در ارزیابی جمعیت خرس قهوهای میباشد که از آن میتوان در برآورد تراکم و فراوانی نسبی این گونه در سایر زیستگاهها و پایش جمعیت در سالهای متوالی استفاده کرد.
