بهزاد شارقی؛ مریم کاظمی نافچی
دوره 5، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 1-8
چکیده
چکیده پراکسیدازها (EC.1.11.1.7) گروهی از آنزیم‌های اکسید و ردوکتازها هستند که توسط تعدادی از میکروارگانیسم‌ها و گیاهان تولید می‌شوند و احیای پراکسیدها را کاتالیز می‌کنند. پراکسیدازها به‌طور وسیعی در بیوشیمی بالینی و آزمایشات ایمنی‌شناسی آنزیمی استفاده می‌شوند. ایزوآنزیم C پراکسیداز ترب کوهی (HRPC) یکی از متداول‌ترین پراکسیدازهای ...
بیشتر
چکیده پراکسیدازها (EC.1.11.1.7) گروهی از آنزیم‌های اکسید و ردوکتازها هستند که توسط تعدادی از میکروارگانیسم‌ها و گیاهان تولید می‌شوند و احیای پراکسیدها را کاتالیز می‌کنند. پراکسیدازها به‌طور وسیعی در بیوشیمی بالینی و آزمایشات ایمنی‌شناسی آنزیمی استفاده می‌شوند. ایزوآنزیم C پراکسیداز ترب کوهی (HRPC) یکی از متداول‌ترین پراکسیدازهای شناخته شده است ساختار این آنزیم به‌طور غالب دارای مارپیچ آلفا است. مطالعات سینتیکی آنزیم پراکسیداز با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر UV-Vis مجهز به سیستم کنترل الکترونیکی در دمای oC35 و oC45 و در 4 pH و در حضور اتانول و بوتاندیول انجام گرفت. بررسی پارامترهای سینتیکی نشان می‌دهند که حلال‌های آلی اتانول و بوتاندیول باعث افزایش سرعت ماکسیمم (VMAX) و فعالیت آنزیم پراکسیداز می‌شوند. حلال‌های آلی بر میان کنش‌های الکتروستاتیک پروتئین‌ها اثر می‌گذارند چرا که ثابت دی الکتریک آن‌ها با آب متفاوت است. به‌طور کلی کاهش خاصیت قطبی حلال و کاهش ثابت دی‌الکتریک سبب افزایش دافعه الکتروستاتیک شده و منجر به باز شدن پروتئین‌ها می‌شود. فعالیت آنزیم‌ها در چنین محیط‌های آلی باعث افزایش پایداری، فعالیت یا تسهیل واکنش‌هایی می‌شود که در محیط‌های آبی به سختی انجام می‌شود.
