نسرین بازدیدوحدتی؛ کتایون کریم زاده؛ عسگر زحمتکش؛ فاطمه بازدیدوحدتی
دوره 6، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 23-34
چکیده
پروتئینهای شوک حرارتی جزء خانواده بزرگی از پروتئینهای وابسته به تنش و قابل القاء با استرس میباشد و موجودات زنده را از نوسانات موقتی شرایط زیستمحیطی حفاظت می نمایند و سبب پایداری سایر پروتئین‌ها در موجود زنده میگردند. پونتوگاماروس دریای خزر (Pontogammarus maeoticus) از فراوانترین آمفی پودهای سواحل جنوبی دریای خزر است. در این ...
بیشتر
پروتئینهای شوک حرارتی جزء خانواده بزرگی از پروتئینهای وابسته به تنش و قابل القاء با استرس میباشد و موجودات زنده را از نوسانات موقتی شرایط زیستمحیطی حفاظت می نمایند و سبب پایداری سایر پروتئین‌ها در موجود زنده میگردند. پونتوگاماروس دریای خزر (Pontogammarus maeoticus) از فراوانترین آمفی پودهای سواحل جنوبی دریای خزر است. در این تحقیق، حضور پروتئینهای شوک حرارتی در پونتوگاماروس دریای خزر در دو جنس نر و ماده در شرایط آزمایشگاهی در سطوح دمایی (20، 25، 30) درجه سانتیگراد بررسی شده است. نمونهبرداری از سواحل حسن رود استان گیلان انجام شد. اندازهگیری غلظت پروتئین به روش استاندارد برادفورد و آزمون الایزا صورت پذیرفت و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد که به موازات افزایش درجه حرارت، میزان پروتئین و جذب الایزا افزایش یافته است، به‌طوری‌که بیشترین میزان جذب الایزا در تیمار حرارتی 30 درجه سانتیگراد پس از گذشت 4 ساعت مشاهده شد. همچنین افزایش درجه حرارت بین 5 تا 10 درجه سانتیگراد بالاتر از حد اپتیمم منجر به ستنز پروتئین Hsp70 با وزن مولکولی 5/66 و 90کیلو دالتون در هر دو جنس نر و ماده پونتوگاماروس گردید. بهعبارتی نتایج این مطالعه بیانگر این است که با افزایش درجه حرارت میزان Hsp70 افزایش می یابد.
شهریار سعیدیان
دوره 5، شماره 2 ، آذر 1395، ، صفحه 1-11
چکیده
خصوصیات سینتیکی آنزیم پراکسیداز ریشه کنگر از نظر دمایی، pH و اثر بازدارنده ها بررسی شد. بیشترین فعالیت پراکسیدازی کنگر در pH 5/5 تا 5/6 بر حسب نوع سوبسترا متغیر میباشد. فعالیت در غلظت ثابت H2O2 با افزایش غلظت هر کدام از سوبستراهای گایاکل، کتکول و پیروگالل افزایش یافته، طوریکه در غلظت 22 میلیمولار گایاکل به بیشینه یعنی Unit/mg. ...
بیشتر
خصوصیات سینتیکی آنزیم پراکسیداز ریشه کنگر از نظر دمایی، pH و اثر بازدارنده ها بررسی شد. بیشترین فعالیت پراکسیدازی کنگر در pH 5/5 تا 5/6 بر حسب نوع سوبسترا متغیر میباشد. فعالیت در غلظت ثابت H2O2 با افزایش غلظت هر کدام از سوبستراهای گایاکل، کتکول و پیروگالل افزایش یافته، طوریکه در غلظت 22 میلیمولار گایاکل به بیشینه یعنی Unit/mg. protein 4/2 میرسد. در غلظت ثابت گایاکل و غلظتهای متغیر H2O2 بیشینهی فعالیت Unit/mg protein 2 به دست آمد و Km آن 4 میلیمولار تعیین شد. در40 میلیمولار فعالیت آن به 35% بیشینه میرسد. بازدهی کاتالیتیکی پراکسیداز در غلظت ثابت گایاکل و در غلظت ثابت پراکسید هیدروژن به ترتیب mM-1 5/0 و Unit/mg protein 5/0 محاسبه گردید، در حالیکه بازدهی کاتالیتیک پراکسیداز ریشه در حضور کتکول و پیروگالل به ترتیب 33/0 و 66/0 محاسبه گردید. پایداری آنزیم و بیشترین فعالیت پراکسیدازی در 40 درجه سانتی گراد حاصل شد و در گسترهی دمایی 50 درجه و 60 درجه فعالیت آنزیمی با گذشت زمان کاهش یافت. سدیم سیانید در غلظتهای کم اثر مهارکنندگی داشته و در غلظتهای بالا فعالیت پراکسیداز را به صفر میرساند در حالی که سدیم آزید برای مهار پراکسیداز به غلظتهای بالاتری نیاز دارد. IC50 در حضور سدیم سیانید 008/0 میلیمولار و در حضور سدیم آزید 4/0 میلیمولار میباشد، یعنی IC50 در حضور سدیم آزید 312 برابر IC50 در حضور سدیم سیانید است. سیانید مهارکننده رقابتی پراکسیداز ریشه کنگر در حضور کتکول و پیروگالل و مهارکننده غیر رقابتی آنزیم در حضور گایاکل است.
بهروز حیدری؛ ساناز آورجه؛ حسن تقوی جلودار
دوره 4، شماره 2 ، آذر 1394، ، صفحه 25-35
چکیده
فاکتورهای زیست محیطی از جمله شوری و دما میتوانند بر فیزیولوژی و کارایی رشد در ماهیها مؤثر باشند، از اینرو ممکن است بسیاری از اندامهای داخلی آنها از جمله آبشش دامنه وسیعی از تغییرات مورفولوژی و عملکرد را نشان دهد. بدین منظور بچه ماهیان به مدت 21 روز در گروههای دمایی 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد در سه سطح شوری صفر، 5 و 10 ppt نگهداری ...
بیشتر
فاکتورهای زیست محیطی از جمله شوری و دما میتوانند بر فیزیولوژی و کارایی رشد در ماهیها مؤثر باشند، از اینرو ممکن است بسیاری از اندامهای داخلی آنها از جمله آبشش دامنه وسیعی از تغییرات مورفولوژی و عملکرد را نشان دهد. بدین منظور بچه ماهیان به مدت 21 روز در گروههای دمایی 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد در سه سطح شوری صفر، 5 و 10 ppt نگهداری شدند و تغییرات بافتی آبشش آنها مورد بررسی قرار گرفته است. نمونهبرداری در روزهای 7 و 21 انجام شد، نمونهها پس از بیومتری آبشش آنها جدا و در محلول بوئن به مدت 48-24 ساعت فیکس گردید. به منظور بررسی سلولهای کلراید در بافت آبشش ماهی از رنگ آمیزی پاس– هماتوکسیلین (PAS) استفاده شد. نتایج نشان داد که تعداد و مساحت سلولهای کلراید با بالا رفتن شوری و دما افزایش یافت و بیشترین تعداد و مساحت سلولهای کلراید در دمای 30 درجه سانتیگراد و شوری ppt10 مشاهده شد. در مجموع میتوان بیان کرد که تعداد و مساحت سلولهای کلراید آبشش تحت تأثیر توام دو فاکتور محیطی شوری و دما قرار دارند.
فرمان امامی
دوره 3، شماره 2 ، آذر 1393، ، صفحه 51-59
چکیده
با توجه به اینکه مهمترین استفاده آرتمیا به ویژه ناپلیوس آن در پرورش لارو ماهی و میگو میباشد. برای تغذیه و صید بهتر ناپلیوس توسط لارو ماهی و میگو متحرک وشناور بودن آن مهم است. بنابراین در تحقیق حاضر اثرات دماها و شوریهای مختلف به ترتیب 4 دما (°C20، °C24، °C28، °C32) و 4 شوری (ppt20، ppt26، ppt32، ppt38) بر روی میزان بازماندگی ناپلیوس آرتمیا ...
بیشتر
با توجه به اینکه مهمترین استفاده آرتمیا به ویژه ناپلیوس آن در پرورش لارو ماهی و میگو میباشد. برای تغذیه و صید بهتر ناپلیوس توسط لارو ماهی و میگو متحرک وشناور بودن آن مهم است. بنابراین در تحقیق حاضر اثرات دماها و شوریهای مختلف به ترتیب 4 دما (°C20، °C24، °C28، °C32) و 4 شوری (ppt20، ppt26، ppt32، ppt38) بر روی میزان بازماندگی ناپلیوس آرتمیا ارومیانای غنی شده باامولسیون اسیدهای چرب غیراشباع زنجیر بلند (HUFA) مورد بررسی قرار گرفت. بعداز تهیه سیست آرتمیا ارومیانا، خالصسازی، دکپسوله کردن و تخمگشایی، لاروهای (ناپلیوسهای) حاصله تحت دماها و شوریهای ذکر شده در بالا قرار داده شدند و طی دو دوره غنیسازی یعنی اولین زمان غنیسازی (t0-t12) و دومین زمان غنیسازی (t12-t24)، ناپلیوسها با امولسیون اسیدهای چرب ICES 30/4/C غنیسازی گردیدند. پس از t24 نتایج درصد بازماندگی ناپلیوسهای حاصله با ا ستفاده از برنامه آماری SPSS و آنالیز واریانس فاکتوریل آماری و تیتست یا T-student انجام شد و ترسیم نمودارها در فضای نرمافزاری Excell انجام گردید. نتایج نشان داد که حداکثر درصد بازماندگی ناپلیوسهای آرتمیا ارومیانا در محدوده دمایی °C20 الی °C28 و شوریهای 20ppt, 26ppt, 32ppt, 38ppt حدود 96% میباشد. دلیل کاهش بازماندگی در دمای °C32 و شوریهای مربوط میتواند به علت افزایش کاتابولیسم مواد وازدیاد مواد دفعی در محیط باشد.
