هاشم خندان بارانی؛ محمدرضا حیدری
دوره 6، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 75-84
چکیده
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان ...
بیشتر
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان کاراس با میانگین وزنی 18±200 گرم به‌مدت 30 روز در دو تیمار با سطح تراکم کم (تیمار 1، Kg/m310) و تراکم زیاد (تیمار 2، Kg/m345) و سه تکرار به ازای هر تیمار به‌طور تصادفی در 6 مخزن قرار گرفتند. ماهیان در شرایط تراکم زیاد به‌طور معنیداری میزان بیشتری از کورتیزول، گلوکز و آلکالین فسفاتاز (به‌ترتیب ng/dl 9/0±36، mg/dl 2/5±1/83 و U/L1/8±2/93) را نسبت به ماهیان تحت تراکم کم (به ترتیب ng/dl4/0±3/23، mg/dl2/3±4/52 و U/L3 /6±2/61) نشان دادند، در حالیکه میزان تری گلیسیرید در اثر افزایش تراکم به‌طور معنیداری کاهش یافت (05/0P˂). تأثیر تراکم بر میزان پروتئین کل پلاسما، کلسترول، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، منیزیم، فسفر و کلسیم معنیدار نبود. در ارتباط با سلولهای خون نیز تعداد گلبولهای قرمز در ماهیان تیمار 2 به‌طور معنیداری بیشتر از ماهیان تیمار 1 بود (05/0P˂). تعداد گلبولهای سفید در ماهیان تیمار 2 کمتر بود ولی این تفاوت معنیدار نبود. به‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که تراکم زیاد در ماهی کاراس طلایی مانند بسیاری از ماهیان پرورشی دیگر باعث ایجاد استرس مزمن میشود و نتیجه آن تغییر میزان برخی شاخصها بهویژه کورتیزول، گلوکز، آنزیم آلکالین فسفاتاز و گلبولهای قرمز بود.
