میثم گلزار؛ تورج ولی نسب؛ مهرداد شیرین آبادی؛ محمود حافظیه
دوره 5، شماره 2 ، آذر 1395، ، صفحه 25-33
چکیده
در این بررسی مراحل مختلف رشد جنینی ماهی مرکب ببری (Sepia pharaonis) ساکن در دریای عمان را تا مرحله تخمهگشایی مورد مطالعه قرار گرفت. خوشه تخمها از تورهای گرگور جمعآوری و این تخمها برای بررسی بیشتر به بخش تکثیر و پرورش، مرکز تحقیقات آبهای دور- چابهار انتقال داده شد. به منظور دستیابی به اطلاعات دقیق هر 24 ساعت یکبار از تخمهای لقاح ...
بیشتر
در این بررسی مراحل مختلف رشد جنینی ماهی مرکب ببری (Sepia pharaonis) ساکن در دریای عمان را تا مرحله تخمهگشایی مورد مطالعه قرار گرفت. خوشه تخمها از تورهای گرگور جمعآوری و این تخمها برای بررسی بیشتر به بخش تکثیر و پرورش، مرکز تحقیقات آبهای دور- چابهار انتقال داده شد. به منظور دستیابی به اطلاعات دقیق هر 24 ساعت یکبار از تخمهای لقاح یافته نمونهبرداری صورت گرفت. سایز تخمهای انتخاب شده 4±11 میلیمتر ثبت گردید که به دلیل سایز بزرگ تخمهای ماهی مرکب مراحل رشد و نمو جنین در طول دوره انکوباسیون در داخل کپسول قابل مشاهده میباشد. بررسیها نشان داد که در دمای آب 2±20 درجه سانتیگراد دوره تخم گشایی حدود 5±25 روز به طول میانجامد. در این بررسی نتایج بدست آمده نشان داد که اولین تسهیم در روز اول انجام شد و کیسه زرده از روز پانزدهم (15) به بعد شروع به کاهش کرده است. تنتاکلها در روز 14 قابل مشاهده میباشد. مراحل رشد و نمو اگرچه در کلیه ماهیان مرکب از یک الگوی رشد و نمو جنینی تبعیت میکنند، اما دما نقش مهمی را در مدت زمان تخمه گشایی ایفا میکند.
فریدون محبی؛ مسعود صیدگر؛ محمود حافظیه؛ رضا احمدی؛ پروین محبی قرالر
دوره 5، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 39-49
چکیده
چکیده جلبکهای تک سلولی، مناسب‌ترین غذا برای آرتمیا هستند. کارایی شش گونه جلبکی Dunaliella tertiolecta، Tetraselmis suecica و Chlorella sp.از جلبکهای سبز Spirolina sp. و Nannochloropsis oculata از جلبکهای سبز- آبی و Cheatoceros sp. از شاخه دیاتومهها و Isochrisis sp. S از شاخه هاپتوفیتا بر روی رشد، بازماندگی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شد. سیست ...
بیشتر
چکیده جلبکهای تک سلولی، مناسب‌ترین غذا برای آرتمیا هستند. کارایی شش گونه جلبکی Dunaliella tertiolecta، Tetraselmis suecica و Chlorella sp.از جلبکهای سبز Spirolina sp. و Nannochloropsis oculata از جلبکهای سبز- آبی و Cheatoceros sp. از شاخه دیاتومهها و Isochrisis sp. S از شاخه هاپتوفیتا بر روی رشد، بازماندگی و خصوصیات تولید مثلی آرتمیا اورمیانا در شرایط آزمایشگاهی مقایسه شد. سیست آرتمیا از دریاچه ارومیه صید و مطابق روش های استاندارد تخم گشایی شد. جلبک های تک سلولی در محیط کشت F/2 Guillard's کشت و مورد تغذیه آرتمیا قرار گرفتند . درصد بقاء آرتمیا در تیمارهای مختلف در روزهای 8، 11، 14، 17 و 20 تعیین گردید. رشد طولی آرتمیا اورمیانا در فواصل سه روزه اندازهگیری شد. برای تعیین کارایی تولید مثلی آرتمیا، میزان سیست و ناپلی تولید شده، فاصله بین دو تولید مثل متوالی، زمان اولین تولید مثل و زمان مرگ آرتمیای ماده بررسی شد.نتایج نشان داد که اختلاف معنیداری بین جلبک های مورد آزمایش از نظر هر سه عامل رشد طولی، میزان بقاء و خصوصیات تولیدمثلی آرتمیا اورمیانا وجود دارد (001/0P
مسعود صیدگر؛ علی نکوئی فرد؛ محمود حافظیه
دوره 3، شماره 2 ، آذر 1393، ، صفحه 67-74
چکیده
این تحقیق با هدف تأثیر تغذیه با پریان میگو (Phallocryptus spinosa ) بر هماوری و درصد تخمگشایی مولدین ماهیان زینتی دارای ارزش تجاری، از چهار جنس شامل: فرشته ماهی (Pterophyllum scalare)، گرین تیلور (Aequidens rivulatus)، گورامی (Trichopodus trichopterus) و افرا (Cynotilapia afra ) انجام گرفت. برای این منظور هر یک از گونههای ماهیان مولد، در دو گروه مطالعه: گروه یک، تغذیه با غذای ...
بیشتر
این تحقیق با هدف تأثیر تغذیه با پریان میگو (Phallocryptus spinosa ) بر هماوری و درصد تخمگشایی مولدین ماهیان زینتی دارای ارزش تجاری، از چهار جنس شامل: فرشته ماهی (Pterophyllum scalare)، گرین تیلور (Aequidens rivulatus)، گورامی (Trichopodus trichopterus) و افرا (Cynotilapia afra ) انجام گرفت. برای این منظور هر یک از گونههای ماهیان مولد، در دو گروه مطالعه: گروه یک، تغذیه با غذای دستی (دل گاو و اسفناج) و گروه دو، تغذیه با پریان میگو (Phallocryptus spinosa )، هر یک با یک تیمار و دو تکرار به مدت یک ماه در شرایط کاملا کنترل شده و متناسب برای هر جنس ماهی مورد مطالعه قرار گرفتند. علاوه بر جیره تعیین شده، کلیه ماهیها روزانه یکبار از غذای کنستانتره استفاده مینمودند. مقایسه بین گروهی میانگینها در یک جنس ماهی برای هر معیار مطالعه، نشاندهنده اختلاف معنیدار (05/0p<) در هر گروه مطالعه شده بود. به طوریکه تعداد تخمهای به دست آمده و درصد تخمگشایی در گروه 2 به طور معناداری بیشتر از گروه یک برای هر جنس ماهی به دست آمد. همچنین، علاوه بر تغییر رنگ محسوس مولدین، مدت زمان لازم تا تخمریزی در گروه 2 به طور معناداری کمتر از گروه یک برای هر جنس ماهی بود. نتایج به دست آمده افزایش راندمان تولیدمثلی در مولدین ماهیان زینتی تغذیه شده با Phallocryptus spinosa را نشان داد.
