غزاله فتوحی؛ مجتبی نادری؛ فاطمه شهبازی؛ مصطفی علی نقی زاده
چکیده
طولانیشدن زمان بهبود زخم، زمینه ایجاد عفونتهای مزمن را مستعد میکند. لذا دستیابی به روشهایی پیشگیریکننده عفونت بهمنظور تسریع روند التیام زخم یکی از نیازهای روز بشر محسوب میشود. در این مطالعه اثرات عصاره خیار دریایی گونه Holothuria leucospilota بر روی ترمیم زخم حاد ایجادشده در پوست رت ویستار نر بررسی شد. بدین منظور عصاره متانولی از ...
بیشتر
طولانیشدن زمان بهبود زخم، زمینه ایجاد عفونتهای مزمن را مستعد میکند. لذا دستیابی به روشهایی پیشگیریکننده عفونت بهمنظور تسریع روند التیام زخم یکی از نیازهای روز بشر محسوب میشود. در این مطالعه اثرات عصاره خیار دریایی گونه Holothuria leucospilota بر روی ترمیم زخم حاد ایجادشده در پوست رت ویستار نر بررسی شد. بدین منظور عصاره متانولی از نمونههای خیار دریایی جمعآوریشده از عمق 10 الی 15 متری سواحل سوزا در جزیره قشم با استفاده از روتاری تهیه شد که در ادامه بهمنظور تهیه پماد، 5/0 و 1 گرم از عصاره بهدستآمده به پماد پایه اضافه شد. سپس 40 عدد رت با میانگین وزنی 5± 185گرم را به چهار گروه شاهد، گروه شم، گروه تیمارشده با پماد 5/0 درصد و گروه تیمارشده با پماد 1 درصد تقسیم شدند. بر روی پوست تمامی رتها زخمی به عمق تمام پوست و قطر 1± 6 میلیمتر بوسیله پانچ بیوبسی ایجاد گردید و هر گروه را با دوز پماد تهیه شد بهمدت 13 روز و یک نوبت در روز به میزان 1/0 سیسی تیمار شدند. در روزهای صفر، چهار، هفت، 10 و 13 روند بهبود زخم بررسی و قطر زخمها اندازهگیری شد. براساس مشاهدات، سرعت بهبود زخم در گروههای تیمارشده با پماد 1 درصد و 5/0 درصد نسبت به گروه شاهد و شم در طی مدت مطالعه بیشتر بود. همچنین از نظر آماری بین گروه تیمارشده با پماد 1، شم و شاهد در روزهای هفت، 10 و 13 تفاوت معنیداری مشاهده شد.
سمیه مرادزاده؛ شاهرخ پاشایی راد؛ فاطمه شهبازی
چکیده
شیخکها راسته کوچکی از حشرات هستند که شامل 2452 گونه از 446 جنس و 15 خانواده در سراسر جهان میباشند. آنها حشراتی شکارچی و روز فعال بوده و از انواع مختلف حشرات مانند ملخها و حتی شیخکهای دیگر یا آفات و حتی مهرهدارانی مثل مارها و مارمولکها تغذیه میکنند. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی فونستیک شیخکها در شهرستان لاهیجان و حومه طی سالهای ...
بیشتر
شیخکها راسته کوچکی از حشرات هستند که شامل 2452 گونه از 446 جنس و 15 خانواده در سراسر جهان میباشند. آنها حشراتی شکارچی و روز فعال بوده و از انواع مختلف حشرات مانند ملخها و حتی شیخکهای دیگر یا آفات و حتی مهرهدارانی مثل مارها و مارمولکها تغذیه میکنند. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی فونستیک شیخکها در شهرستان لاهیجان و حومه طی سالهای 97-96 انجام گرفت. در این راستا شهرستان لاهیجان را به 10 ایستگاه با شرایط اکولوژیک متفاوت تقسیم کرده و نمونهبرداری از آنها بهصورت مستقیم و دستی طی سه فصل بهار، تابستان و پاییز، در دفعات و زمان های برابر انجام گرفت. نمونه ها در آزمایشگاه بیوسیستماتیک دانشگاه شهید بهشتی، با استفاده از استریومیکروسکوپ و کلیدهای شناسایی معتبر مثل کلید شناسایی منطقه یورو مدیترانه (Battiston et al., 2010)، مورد شناسایی قرار گرفتند که از بین 120 نمونه، 4 گونه تا حد جنس و گونه مورد شناسایی قرار گرفتند که عبارتند از Mantis religiosa،Hierodula transcaucasica، Empusa fasciata وBolivaria brachyptra. همه نمونههای شناساییشده که مورد تأیید پروفسور باتیستون قرار گرفتند، برای اولین بار از شهرستان لاهیجان در استان گیلان گزارش میشوند.
سجاد رجبی؛ فاطمه شهبازی؛ علی نوری؛ راضیه کارشناس
چکیده
چکیده ازآنجاییکه نانوذرات مس یکی از اولین نانوذرات برنامهریزیشده در صنایع هستند، تحقیقات اخیر، سمیت پاتولوژیکی این نانوذرات را در بافتها و اندامهای مختلف نشان داده است. بنابراین، هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر سمیت نانوذرات اکسید مس بر بافت گناد در جنس نر موش صحرایی است. در این تحقیق مجموعاً از 40 سر موش نر استفاده شد که در ...
بیشتر
چکیده ازآنجاییکه نانوذرات مس یکی از اولین نانوذرات برنامهریزیشده در صنایع هستند، تحقیقات اخیر، سمیت پاتولوژیکی این نانوذرات را در بافتها و اندامهای مختلف نشان داده است. بنابراین، هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر سمیت نانوذرات اکسید مس بر بافت گناد در جنس نر موش صحرایی است. در این تحقیق مجموعاً از 40 سر موش نر استفاده شد که در 4 گروه، یک گروه کنترل سالم و گروههای تیمار که بهترتیب 10، 20 و 30 میلیگرم بر کیلوگرم نانوذره اکسید مس بهروش درون صفاقی دریافت کردند، تقسیم شدند. تزریقات به مدت10 روز و بهصورت یک روز در میان انجام گرفت. برای مطالعه هیستوپاتولوژیکی، از هر گروه بهصورت تصادفی 4 موش بهعنوان نمونه انتخاب شدند و بعد از تهیه نمونههای بافتی بیضه، این نمونهها با هماتوکسیلین- ائوزین رنگآمیزی شدند. برای آنالیز دادهها از نرمافزار SPSS Ver.17 و آنالیز واریانس یکطرفه و به دنبال آن از تست دانکن استفاده شد. از نظر هیستوپاتولوژِی، میزان سلولهای اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه و اسپرماتید بهصورت وابسته به دوز کاهش یافت و در بیضه اختلالاتی مانند ناهنجاری و بدشکلی شدید با مورفولوژی متفاوت در لولههای اسپرمساز و تخریب سلولهای سرتولی دیده شد. نتایج مطالعات نشان داد که نانوذرات اکسید مس، با استرس اکسیداتیو و تخریب سلولی در ساختار و فرایند اسپرماتوژنز گنادی اختلال ایجاد کردند؛ هر چند مرگ و میری در موشها رخ نداد.
فیزیولوژی جانوری
فاطمه شهبازی
چکیده
ارتباط دوجانبه بین هسته شکمی میانی هیپوتالاموس و سیستم دوپامینی، ممکن است نقش مهمی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی، رفتارها و عادات تغذیه ای ایجاد نماید. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های دوپامینی در تنظیم غدد برون ریز و آیا ترشح بزاق تحت سیستم عصبی مرکزی است یا فقط در اثر تغییرات سطح گرسنگی، تشنگی و هضم مواد غذایی در دهان صورت ...
بیشتر
ارتباط دوجانبه بین هسته شکمی میانی هیپوتالاموس و سیستم دوپامینی، ممکن است نقش مهمی در ترشح غدد برون ریز دستگاه گوارشی، رفتارها و عادات تغذیه ای ایجاد نماید. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده های دوپامینی در تنظیم غدد برون ریز و آیا ترشح بزاق تحت سیستم عصبی مرکزی است یا فقط در اثر تغییرات سطح گرسنگی، تشنگی و هضم مواد غذایی در دهان صورت می پذیرد؟ 90 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 9 گروه: دو گروه کنترل، شم a و b، گروه SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده دوپامینی D1) گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرنده های دوپامینی D1 و D2)، گروه مخلوط SCH23390 با بروموکریپتین، گروه پیلوکارپین و گروه مخلوط پیلوکارپین و بروموکریپتین تقسیم شدند. میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازه گیری و با کمک برنامه SPSS گروه ها با هم دیگر مقایسه شدند (تست Anova). یافته های مطالعه نشان داد که گروه SCH23390 و گروه مخلوط به طور معنی داری حجم بزاق را افزایش می دهند. بروموکریپتین به تنهایی ترشح پایه بزاق را تغییر نداد. پیلوکارپین ترشح بزاق را افزایش داد و بروموکریپتین در مخلوط با پیلوکارپین بطور معنی داری میزان ترشح بزاق را کاهش داد. SCH23390 بتنهایی و در حضور بروموکریپتین بطور معنی داری ترشح بزاق را افزایش داد. یافته های پژوهش حاضر نشان میدهند که سیستم دوپامینی هسته شکمی میانی هیپوتالاموس روی ترشح بزاق تاثیر بسزایی دارد به صورتی که آگونیست های دوپامین میزان آن را کاهش و آنتاگونیست های دوپامین میزان ترشح بزاق را افزایش میدهند.
فیزیولوژی جانوری
فاطمه شهبازی
چکیده
اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتیسایکوز که افراد تحت مراقبتهای بالینی مصرف میکنند، همانند سولپیراید بلـوککننـده گیرنـده D2 دوپامینـی و بروموکریپتیـن تحریککننده گیرنـده D1 دوپامینـی قـادرند روی ترشح غدد برونریز دستگاه گوارش، بهویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه ...
بیشتر
اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتیسایکوز که افراد تحت مراقبتهای بالینی مصرف میکنند، همانند سولپیراید بلـوککننـده گیرنـده D2 دوپامینـی و بروموکریپتیـن تحریککننده گیرنـده D1 دوپامینـی قـادرند روی ترشح غدد برونریز دستگاه گوارش، بهویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه داروهای مصرف شده است یا اینکه به دنبال گرسنگی، تشنگی و گوارش مواد غذایی در دهان است. در این مطالعه 70 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل، دو گروه شم a و b که حلّال دارویی دریافت میکردند، دو گروه سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست گیرنده D2 دوپامینی) با دوزهای 4 و 8 میکروگرم، یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرندههای D1 و D2 دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که سولپیراید 8 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت میکردند. در این مطالعه میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازهگیری میشد و سپس با استفاده از برنامه نرمافزار آماری SPSS گروهها با یکدیگر مقایسه شدند (تست ANOVA). یافته های مطالعه نشان داد که گروه سولپیراید 4 میکـروگرم نتـوانست ترشح بزاق را افزایش دهد، امـا گـروه سولپیراید 8 میکروگرم و گروه مختلط بهطور معنیداری حجم بزاق را افزایش میدادنـد. بروموکریپتیـن (25 میکروگـرم) به تنهایی نتوانست ترشح بزاق را بهطور معنیدار افزایش دهد، اما همراه با سولپیراید 8 میکروگرم قادر به افزایش معنیداری در ترشح بزاق شد. بنابراین سیستم دوپامین موجود در هسته شکمی میانی هیپوتالاموس اثرات قابل توجهی در ترشح غدد برونریز دستگاه گوارشی دارد.
فیزیولوژی جانوری
محمد توشیح؛ فاطمه شهبازی؛ مهسا قجرزاده؛ نیره واحدی مزدآبادی
چکیده
با تزریق سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D2 دوپامینی) به داخل مغز میزان ترشح شیره معده و اسیدیته معده افزایش یافت. در مطالعه حاضر، اثر داروی SCH23390 (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D1 دوپامین) روی میزان ترشح شیره معده و اسیدیته آن بررسی گردید. 70 سر موش صحرایی به 7 گروه تقسیم شدند: دو گروه کنترل a و b، دو ...
بیشتر
با تزریق سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D2 دوپامینی) به داخل مغز میزان ترشح شیره معده و اسیدیته معده افزایش یافت. در مطالعه حاضر، اثر داروی SCH23390 (آنتاگونیست اختصاصی گیرنده D1 دوپامین) روی میزان ترشح شیره معده و اسیدیته آن بررسی گردید. 70 سر موش صحرایی به 7 گروه تقسیم شدند: دو گروه کنترل a و b، دو گروه شم a و b که حلال دارویی را دریافت میکردند، یک گروه SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده D1 دوپامینی) با دوز 5/7 میکروگرم، یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرندههای D1 و D2 دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که SCH23390 5/7 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت میکردند. حجم شیره معده با سرنگ 2 سیسی مورد بررسی قرار گرفت و با کمک نرمافزار آماری SPSS گروهها با هم دیگر مقایسه شدند (تست Anova). یافتههای مطالعه نشان داد که SCH23390 (5/7 میکروگرم) توانست بهطور معنیدار حجم ترشح شیره معده را افزایش دهد و میزان اسیدیته معده را برحسب pH کاهش دهد. بروموکریپتین قادر نبود ترشح شیره معده و اسیدیته معده را بهطور معنیدار تحت تأثیر قرار دهد، اما همراه با SCH23390 بهطور معنیداری توانست حجم ترشح شیره معده را افزایش و میزان اسیدیته معده را کاهش دهد. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که سیستم دوپامینی هسته VMN روی ترشح شیره معده و میزان pH آن تأثیر بسزایی دارد؛ به طوری که آگونیستهای دوپامین میزان آن را کاهش و آنتاگونیستهای دوپامین، میزان ترشح بزاق را افزایش میدهند.
کبری ایاسه؛ رسول زمانیاحمدمحمودی؛ فاطمه شهبازی؛ حمید سودائیزاده
دوره 4، شماره 2 ، آذر 1394، ، صفحه 63-68
چکیده
مطالعات نشان داده است که پرندگان به سبب قرار داشتن در سطوح تغذیهای بالا در اکوسیستم و همچنین حساسیتپذیری بالای آنها به مواد سمی، شاخص مفیدی برای بررسی آلودگی جیوه هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی غلظت جیوه در نمونه پر دو گونهی توکای ...
بیشتر
مطالعات نشان داده است که پرندگان به سبب قرار داشتن در سطوح تغذیهای بالا در اکوسیستم و همچنین حساسیتپذیری بالای آنها به مواد سمی، شاخص مفیدی برای بررسی آلودگی جیوه هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی غلظت جیوه در نمونه پر دو گونهی توکای سیاه و توکای باغی در جنگلهای خانیکان به عنوان شاخصی از آلودگی جیوه میباشد. بدین منظور 37 نمونه متعلق به دو گونه مورد نظر از جنگلهای خانیکان واقع در قسمت جنوبی شهرهای نوشهر و چالوس جمعآوری شد. نمونههای پر در آزمایشگاه جداسازی شدند. میزان جیوه توسط دستگاه Mercury Analyzer AMA 254 تعیین شد. تحلیل آماری به وسیله نرمافزار SPSS انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، غلظت جیوه در پرهای دوگونهی توکای باغی ( µg/g 98/0) و توکای سیاه (µg/g 94/0) بسیار پایینتر از حد استاندارد ( µg/g 5) بود و همچنین از نظر غلظت جیوه تفاوتی بین دو گونه وجود نداشت. نتایج نشان دهندهی آلودگی کم محیط زندگی پرندگان مورد مطالعه از نظر آلودگی به عنصر جیوه میباشد. با توجه به مسئلهی بزرگنمایی زیستی جیوه میتوان نتیجه گرفت که به علت عادت تغذیهای دانهخواری توکای سیاه و توکای باغی، مقادیر کمی از جیوه در پر این پرندگان تجمع یافته است.
