بیوسیستماتیک جانوری
حسن قهاری؛ مجید نوائیان؛ هادی استوان
چکیده
تنوع زیستی و توسعه پایدار از اهداف مهم در حفاظت از محیط زیست می‌باشند که به منظور داشتن تنوع زیستی بالا، شناسایی و حفظ اکوسیستم‌ها و گونههای جانوری و گیاهی و نیز میکروارگانیسم‌های موجود در آن ضروری می‌باشد. سن‌های شکارگر (Heteroptera) جزو شکارگران مهم در اغلب اکوسیستم‌های زراعی می‌باشند که نقش مهمی در کنترل جمعیت آفات مختلف کشاورزی ...
بیشتر
تنوع زیستی و توسعه پایدار از اهداف مهم در حفاظت از محیط زیست می‌باشند که به منظور داشتن تنوع زیستی بالا، شناسایی و حفظ اکوسیستم‌ها و گونههای جانوری و گیاهی و نیز میکروارگانیسم‌های موجود در آن ضروری می‌باشد. سن‌های شکارگر (Heteroptera) جزو شکارگران مهم در اغلب اکوسیستم‌های زراعی می‌باشند که نقش مهمی در کنترل جمعیت آفات مختلف کشاورزی ایفا می‌نمایند. این حشرات مفید در چهار مقوله مختلف شامل تنوع گونه‌ای، درصد فراوانی نسبی و ساختار ترکیب گونه‌ای، شاخص شباهت زیستگاه و تغییرات جمعیت در مزارع چغندرقند کشور (استان‌های اصفهان، همدان، گلستان، چهارمحال و بختیاری، آذربایجان‌غربی و خوزستان) طی سال‌های 1388 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفتند. در مجموع 24 گونه سن شکارگر از پنج خانواده Anthocoridae (هشت گونه از دو جنس)، Geocoridae (سه گونه از یک جنس)، Miridae (سه گونه از یک جنس)، Nabidae (سه گونه از یک جنس) و Reduviidae (هفت گونه از هفت جنس) از مزارع چغندرقند کشور جمعآوری و شناسایی شدند. نتایج نشان داد از 216 نمونه از سن‌های شکارگر جمع آوری شده از مزارع چغندرقند کشور گونههای Orius albidipennis، O. laevigatus و O. laticollis به ترتیب با درصد فراوانی 1/11%، 6/10% و 7/9% دارای بیشترین فراوانی در بین 23 گونه جمعآوری شده می‌باشند و به عنوان گونههای غالب معرفی می‌گردند. بالاترین میزان شباهت زیستگاه بین دو منطقه میان‌دوآب (استان آذربایجان‌غربی) و دزفول (استان خوزستان) (1/57%) مشاهده گردید. حداکثر انبوهی جمعیت سن‌های شکارگر با میانگین 92/3 در تیر ماه به‌دست آمد.
مهرداد عمواقلی طبری؛ حسن قهاری
چکیده
کرم ساقه‌خوار نواری، آفت اصلی برنج در ایران می‌باشد. لاروهای زمستان‌گذران این آفت بعد از برداشت محصول برنج به جستجوی پناهگاهای زیستی میپردازند. چنین مکانهای زیستی به نوبه خود کانون آلودگی برای سال زراعی بعد محسوب می‌گردند. در این پژوهش، تعیین انبوهی جمعیت انتقالی لاروهای زمستان‌گذران و تخمین میزان آلودگی بوته‌های برنج ...
بیشتر
کرم ساقه‌خوار نواری، آفت اصلی برنج در ایران می‌باشد. لاروهای زمستان‌گذران این آفت بعد از برداشت محصول برنج به جستجوی پناهگاهای زیستی میپردازند. چنین مکانهای زیستی به نوبه خود کانون آلودگی برای سال زراعی بعد محسوب می‌گردند. در این پژوهش، تعیین انبوهی جمعیت انتقالی لاروهای زمستان‌گذران و تخمین میزان آلودگی بوته‌های برنج به کرم ساقه‌خوار نواری در ده منطقه استان مازندران (شامل محمودآباد، فریدونکنار، بابلسر، حسن‌آباد، ناییج، بابلکان، هراز، بندپی، نظام‌آباد و مؤسسه تحقیقات برنج) به مدت سه سال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین لاروهای زنده در مرحله اول نمونه‌برداری (پس از برداشت محصول) و در مناطق بابلسر، فریدونکنار و آمل و کمترین میانگین در مرحله پایانی نمونه‌برداری (اسفند ماه) و در منطقه جاده هراز مشاهده شد. بیشترین (25/1%) و کمترین (87/0%) درصد جوانه مرکزی خشک شده به‌ترتیب در فریدونکنار و هراز محاسبه شد. بیشترین (30/1%) و کمترین (88/0%) درصد خوشه‌های سفید شده به‌ترتیب در بابلسر و بندپی محاسبه شد. مطالعه تنوع گونه‌ای شکارگران و پارازیتوئیدهای لاروهای زمستان‌گذران کرم ساقه‌خوار برنج نشان داد که در مجموع 30 گونه شکارگر شامل پرندگان (چهار گونه)، صدپایان (سه گونه)، عنکبوت‌ها (پنج گونه) و حشرات شکارگر (18 گونه) و 28 گونه پارازیتوئید شامل کنه‌ها (یک گونه) و حشرات پارازیتوئید (27 گونه) شناسایی گردید.
حسن قهاری
چکیده
در پژوهش حاضر تنوع گونه‌ای مورچه‌ها (Hymenoptera: Formicidae) در سه زیرخانواده شامل Dolichoderinae، Formicinae و Myrmicinae در مناطق جنگلی شمال ایران شامل جنگل‌های دو هزار و سه هزار تنکابن، دالخانی رامسر، خوشرودپی گلوگاه، اوریم سوادکوه (استان مازندران)، ابر شاهرود (استان سمنان)، ارسباران (استان آذربایجان‌شرقی)، پارک ملی گلستان (استان گلستان) و گیسوم تالش ...
بیشتر
در پژوهش حاضر تنوع گونه‌ای مورچه‌ها (Hymenoptera: Formicidae) در سه زیرخانواده شامل Dolichoderinae، Formicinae و Myrmicinae در مناطق جنگلی شمال ایران شامل جنگل‌های دو هزار و سه هزار تنکابن، دالخانی رامسر، خوشرودپی گلوگاه، اوریم سوادکوه (استان مازندران)، ابر شاهرود (استان سمنان)، ارسباران (استان آذربایجان‌شرقی)، پارک ملی گلستان (استان گلستان) و گیسوم تالش (استان گیلان) مورد مطالعه قرار گرفت. در مجموع، 27 گونه مورچه از 12 جنس و سه زیرخانواده Dolichoderinae (دو گونه از یک جنس)، Formicinae (ده گونه از پنج جنس) وMyrmicinae (پانزده گونه از شش جنس) جمعآوری و شناسایی شدند. بر اساس نتایج این پژوهش، بالاترین میزان شباهت زیستگاه بین دو منطقه جنگل ابر شاهرود و پارک ملی گلستان (75%) و سپس بین جنگل دالخانی رامسر و جنگل‌های دو هزار و سه هزار تنکابن (5/55%) به‌دست آمد. گونههای Cataglyphis livida (André, 1881)، Tapinoma erraticum (Latreille, 1798) و Monomorium abeillei (André, 1881) به ترتیب با 22، 20 و 18 نمونه جمعآوریشده (درصد فراوانی به ترتیب 89/6%، 26/6% و 64/5%) دارای بیشترین فراوانی در بین 27 گونه جمعآوری شده می‌باشند و بهعنوان گونههای غالب در اکوسیستم‌های جنگلی مناطق شمالی کشور معرفی می‌گردند.
حسن قهاری
چکیده
سفیدبالک‌ها (Hemiptera: Sternorrhyncha: Aleyrodidae) جزو یکی از آفات مهم کشاورزی می‌باشند که در مزارع، گلخانه‌ها و باغات خسارت قابل توجهی به انواع محصولات کشاورزی وارد می‌آورند. طی بررسی‌های فونستیک انجام شده بر اساس جمعآوری شفیره‌های سفیدبالک‌ها از سطح برگ گیاهان میزبان در مناطق مختلف استان گیلان، هیجده گونه سفیدبالک جمعآوری و شناسایی ...
بیشتر
سفیدبالک‌ها (Hemiptera: Sternorrhyncha: Aleyrodidae) جزو یکی از آفات مهم کشاورزی می‌باشند که در مزارع، گلخانه‌ها و باغات خسارت قابل توجهی به انواع محصولات کشاورزی وارد می‌آورند. طی بررسی‌های فونستیک انجام شده بر اساس جمعآوری شفیره‌های سفیدبالک‌ها از سطح برگ گیاهان میزبان در مناطق مختلف استان گیلان، هیجده گونه سفیدبالک جمعآوری و شناسایی گردیدند. گونههای جمعآوری شده عبارتند از: Aleurocanthus woglumi Ashby, 1915، Aleurochiton acerinus Haupt, 1934، Aleurolobus marlatti Quaintance, 1903، Aleurolobus moundi David & Subramaniam, 1976، Aleurolobus olivinus Silvestri, 1911، Aleyrodes elevatus Silvestri, 1934، Aleyrodes lonicerae Walker, 1852، Aleyrodes proletella (Linnaeus, 1758)، Bemisia afer (Priesner & Hosny, 1934)، Bemisia carpini (Koch, 1857)، Bemisia mesasiatica Danzig, 1969، Bemisia tabaci (Gennadius, 1889)، Dialeurodes citri (Ashmead, 1885)، Dialeurodes kirkaldyi (Kotinsky, 1907)، Parabemisia myricae (Kuwana, 1927)، Siphoninus phillyreae (Haliday, 1835)، Trialeurodes packardi (Morrill, 1903) و Trialeurodes vaporariorum (Westwood, 1856). سفیدبالکهای شناساییشده در نه جنس و یک زیرخانواده (Aleyrodinae) قرار دارند. در پژوهش حاضر علاوه بر معرفی سفیدبالکهای گیلان، کلید شناسایی و نیز میزبانهای گیاهی هر یک از گونهها نیز معرفی می‌گردند.
حسن قهاری
چکیده
چکیده تغییرات فصلیجمعیت زنبورهای پارازیتوئید تخم سن گندم (Eurygaster integriceps Puton) در سه منطقه گرمسار (استان سمنان)، اسلام‌شهر (استان تهران) و ساوجبلاغ (استان البرز) مطالعه گردید. نه گونه پارازیتوئید شاملTrissolcus basalis (Wollaston, 1858)، T. djadetshkoi Rjachovsky, 1959، T. festivae (Viktorov, 1964)،T. grandis Thomson, 1861، T. rufiventris Mayr, 1908، T. semistriatus Nees, 1834، T. simoni Mayr, 1879، T. vassilievi Mayr, 1903از خانواده ...
بیشتر
چکیده تغییرات فصلیجمعیت زنبورهای پارازیتوئید تخم سن گندم (Eurygaster integriceps Puton) در سه منطقه گرمسار (استان سمنان)، اسلام‌شهر (استان تهران) و ساوجبلاغ (استان البرز) مطالعه گردید. نه گونه پارازیتوئید شاملTrissolcus basalis (Wollaston, 1858)، T. djadetshkoi Rjachovsky, 1959، T. festivae (Viktorov, 1964)،T. grandis Thomson, 1861، T. rufiventris Mayr, 1908، T. semistriatus Nees, 1834، T. simoni Mayr, 1879، T. vassilievi Mayr, 1903از خانواده Scelionidae و Ooencyrtus telenomicida (Vassiliev, 1904) از خانواده Encyrtidae از مناطق مذکور جمعآوری شدند. بر اساس نمونه‌برداری‌ها، در منطقه گرمسار سه گونه T. semistriatus،T. grandisوT.rufiventrisجمعآوری شدند که حداکثر درصد پارازیتیسم دو گونه غالب T. semistriatus وT. grandis به ترتیب 32/28 و 78/39 در تاریخ 15/2/1393 بود. در منطقه اسلام‌شهر، پنج گونه شامل T. grandis، T. vassilievi، T. basalis، T. simoni و O. telenomicida بهعنوان پارازیتوئیدهای تخم سن گندم جمعآوری گردیدند که از این میان، گونه T. grandis پارازیتوئید غالب تخم سن گندم در این منطقه بود. همچنین بالاترین درصد پارازیتیسم برای گونه مزبور به میزان 72/49 درصد در تاریخ 19/1/1393 تعیین گردید. در منطقه ساوجبلاغ چهار گونه T. vassilievi، T. rufiventris، T. djadetshkoi و T. festivae بهعنوان پارازیتوئیدهای تخم سن گندم جمعآوری شدند که از این میان دو گونه T. vassilieviو T. festivae به ترتیب با حداکثر پارازیتیسم 56/24 و 37/18 درصد بهعنوان پارازیتوئیدهای غالب تخم سن گندم بودند. در رابطه با نسبت جنسی پارازیتوئیدهای فوق، میانگین درصد ماده‌های تولید شده در تمام مناطق نمونه‌برداری بیشتر از نرها بود.
حسن قهاری
چکیده
چکیده زنبورهای Encarsia Förster (Hymenoptera: Chalcidoidea: Aphelinidae) جزو پارازیتوئیدهای کارآمد سفیدبالک‌ها و سپردارها (Hemiptera: Aleyrodidae, Diaspididae) در اغلب مناطق دنیا می‌باشند که نقش بسیار مهمی در کاهش تراکم جمعیت این آفات در مزارع، باغات و گلخانه‌ها ایفا می‌نمایند. طی نمونه‌برداری‌های انجام شده در مناطق مختلف استان گلستان بر اساس جمعآوری و پرورش پوره‌های ...
بیشتر
چکیده زنبورهای Encarsia Förster (Hymenoptera: Chalcidoidea: Aphelinidae) جزو پارازیتوئیدهای کارآمد سفیدبالک‌ها و سپردارها (Hemiptera: Aleyrodidae, Diaspididae) در اغلب مناطق دنیا می‌باشند که نقش بسیار مهمی در کاهش تراکم جمعیت این آفات در مزارع، باغات و گلخانه‌ها ایفا می‌نمایند. طی نمونه‌برداری‌های انجام شده در مناطق مختلف استان گلستان بر اساس جمعآوری و پرورش پوره‌های سفیدبالک‌ها و سپردارها به عنوان میزبانهای مهم زنبورهای Encarsia spp.در شرایط مطلوب، دوازده گونه زنبور پارازیتوئید شامل Encarsia acaudaleyrodis Hayat, 1976، Encarsia auranti (Howard, 1894)، Encarsia azimi Hayat, 1986، Encarsia berlesei (Howard, 1906)، Encarsia elegans Masi, 1911، Encarsia fasciata (Malenotti, 1917)، Encarsia formosa Gahan, 1924، Encarsia inaron (Walker, 1839)،Encarsia lounsburyi (Berlese & Paoli, 1916)، Encarsia lutea (Masi, 1909)، Encarsia mineoi Viggiani, 1982 و Encarsia perniciosi (Tower, 1913) جمعآوری و شناسایی گردیدند. در این پژوهش علاوه بر جمعآوری و شناسایی زنبورهای Encarsia از مناطق مختلف استان گلستان، اسامی همنام، پراکنش گونهها و توصیف گونههای جمعآوری شده و کلید شناسایی نیز ارائه شده است.
