بیوسیستماتیک جانوری
مسعود یوسفی؛ سید سعید حسینیان یوسفخانی؛ انوشه کفاش؛ مهدی رجبی زاده؛ محمد مرادپور؛ اسکندر رستگار پویانی
چکیده
مارگزیدگی یکی از مهمترین چالشهای سلامت و حفاظت است. شناخت مناطق با خطر مارگزیدگی بالا میتواند در مدیریت این چالش سلامت عمومی موثر باشد. اما تغییرات اقلیمی در حال تغییر الگوهای مکانی خطر مارگزیدگی است و سبب میشود تا مدیریت آن پیچیده تر و دشوار تر گردد. در مطالعه حاضر مطلوبیت زیستگاه افعی جعفری (Echis carinatus) به عنوان شاخص خطر مارگزیدگی ...
بیشتر
مارگزیدگی یکی از مهمترین چالشهای سلامت و حفاظت است. شناخت مناطق با خطر مارگزیدگی بالا میتواند در مدیریت این چالش سلامت عمومی موثر باشد. اما تغییرات اقلیمی در حال تغییر الگوهای مکانی خطر مارگزیدگی است و سبب میشود تا مدیریت آن پیچیده تر و دشوار تر گردد. در مطالعه حاضر مطلوبیت زیستگاه افعی جعفری (Echis carinatus) به عنوان شاخص خطر مارگزیدگی گونه افعی جعفری در نظر گرفته شد و نحوه تغییر مطلوبیت زیستگاه گونه تحت تاثیر تغییرات اقلیمی بررسی شد. برای مدل سازی مطلوبیت زیستگاه این گونه از رویکرد تجمیعی پنج روش مدلسازی (مدلهای خطی تعمیم یافته، مدلهای سازشی تعمیم یافته، مدلهای درخت رگرسیونی افزایشی، مکسنت و جنگل تصادفی) استفاده شد. همچنین تعداد روستاهای در معرض خطر گزش تحت شرایط اقلیمی حاضر و آینده تعیین شد. نتایج نشان داد، زیستگاههای مطلوب گونه تحت تاثیر تغییرات اقلیمی از 472619 کیلومتر مربع به 584881 کیلومتر مربع افزایش خواهد یافت و در نتیجه روستاهای در معرض خطر گزش نیز در آینده از 70247 به 82881 افزایش خواهد یافت. مناطقی که در مطالعه حاضر با خطر مارگزیدگی بالا شناسایی شدند اولویت بالایی برای اجرای برنامه های آموزشی و توزیع پادزهر دارند. مدلهای مطلوبیت زیستگاه برای شناسایی مناطق با خطر مارگزیدگی بالا تحت تاثیر تغییرات اقلیمی در کشور مفید هستند و میتوانند برای مطالعه خطر گزش سایر مارهای سمی تحت تاثیر تغییرات اقلیمی نیز مورد استفاده قرار گیرند.
صیاد شیخی ئیلانلو؛ مسعود یوسفی؛ اسکندر رستگار پویانی؛ وحید زمانی
دوره 3، شماره 1 ، شهریور 1393، ، صفحه 39-48
چکیده
چکیده دم جنبانک ابلق ((Motacilla alba دارای سه زیرگونه با نامهایM.a.persica، M.a.personata و dukhunensisM. aدر ایران است و گمانهزنیهایی درباره وقوع دورگهزایی در بین زیرگونههای مذکور وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تفاوتهای ریختی بین دو زیر گونهM.a.persicaو M.a.personata در ایران است. برای این منظور تعداد 17 نمونه در سال 1389 از محدوده حضور دو زیرگونه جمعآوری ...
بیشتر
چکیده دم جنبانک ابلق ((Motacilla alba دارای سه زیرگونه با نامهایM.a.persica، M.a.personata و dukhunensisM. aدر ایران است و گمانهزنیهایی درباره وقوع دورگهزایی در بین زیرگونههای مذکور وجود دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی تفاوتهای ریختی بین دو زیر گونهM.a.persicaو M.a.personata در ایران است. برای این منظور تعداد 17 نمونه در سال 1389 از محدوده حضور دو زیرگونه جمعآوری و مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تفاوتهای ریختی بین دو زیرگونه هفت صفت اولیه اندازهگیری و بر اساس آنها شش صفت ثانویه نیز ساخته شد و با استفاده از آزمون تی و تجزیه به مؤلفههای اصلی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که پنجمتغیر از بین متغیرهای مورد بررسی دارای تفاوت معنیداری بین دو زیر گونه است و پراکنش افراد دو زیرگونه حول محورهای اول و دوم PCAکاملاً از یکدیگر جدا میباشد. همچنین، دو زیرگونه از نظر رنگ آمیزی ناحیه سر، جلو سر و گلو نیز مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داددو زیرگونه الگوی ثابت و متفاوتی از رنگآمیزی را نشان میدهند و هیچ نشانهای از وجود افراد حد واسط یافت نشد. با توجه به جدایی مورفومتریک دو زیرگونه، احتمال جدایی نمونههای دورگه از نمونههای والد در ناحیه تماس آنها بر اساس صفات مورفومتریک وجود دارد.
