تکوین
فایزه زارعان؛ سمیه عرب زاده؛ سارا رجبی؛ سعیده عرفانیان؛ محمود تلخابی
چکیده
استخوان سختترین و یکی از مهمترین بافتهای بدن است. در صورت وقوع آسیبهای استخوانی، درمانهای فعلی باعث ترمیم و بازسازی کامل استخوان نمیشوند. به همین دلیل استراتژیهای مهندسی بافت مبتنی بر سلول و بهویژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. یکی از این بسترها، هیدروژلهای مشتقشده از بافت سلولزداییشده هستند. در این ...
بیشتر
استخوان سختترین و یکی از مهمترین بافتهای بدن است. در صورت وقوع آسیبهای استخوانی، درمانهای فعلی باعث ترمیم و بازسازی کامل استخوان نمیشوند. به همین دلیل استراتژیهای مهندسی بافت مبتنی بر سلول و بهویژه (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) موردتوجه قرار گرفته است. یکی از این بسترها، هیدروژلهای مشتقشده از بافت سلولزداییشده هستند. در این پروژه، از هیدروژل مشتقشده از ماهیچه اسکلتی به نام میوژل (Myogel) استفاده شد. در این مطالعه تأثیر میوژل بر زندهمانی (روش MTT)، تکثیر (ترسیم منحنی رشد و محاسبه زمان دو برابرشدن جمعیت سلولی)، پروفایل چرخه سلولی (روش فلوسایتومتری) و مهاجرت سلولها (روش ایجاد خراش) موردبررسی قرار گرفت. نتایج MTT نشان داد، زندهمانی MSCs در بستر میوژل با غلظت 2/0 میلیگرم بر میلیلیتر از زندهمانی MSCs در بستر ژلاتین با غلظت 1/0 میلیگرم بر میلیلیتر بیشتر و زندهمانی MSCs بستر ژلاتین از زندهمانی MSCs مربوط به کنترل بیشتر بود. بستر میوژل، تکثیر و مهاجرت سلولها را افزایش و زمان دو برابرشدن جمعیت MSCs را کاهش داد. بررسی پروفایل چرخه سلولی نشان داد، درصد بالایی از سلولهای کشتشده بر روی میوژل در مرحله G1 و S چرخهی سلولی بودند که نشاندهنده افزایش سرعت تقسیم سلولها توسط ژلاتین و در درجه بعد میوژل میباشد. بنابراین میوژل میتواند بهعنوان بستری مناسب در مهندسی بافت مورداستفاده قرار گیرد.
