با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن فیزیولوژی و فارماکولوژی ایران

نویسندگان

1 فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم جانوری دانشگاه پیام نور تهران

2 هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی تهران

3 رییس پژوهش موسسه واکسن وسرم سازی رازی کرج

4 فارغ التحصیل کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور واحد شرق

چکیده

بر طبق آمار منتشر شده ی مرکز مدیریت بیماری ها فراوانی سالانه گزش عقرب در ایران بین سالهای 2001تا 2003 سالیانه 38415 گزش بوده است و میزان مرگ ومیر سالیانه عقرب گزیدگی در ایران 21مورد در سال است. بی شک عقرب گزیدگی از جمله مشکلات جامعه پزشکی ماست، ولی آنچه به این موضوع اهمیت می دهد ترس و هراسی است که مردم از این جانور دارند. متأسفانه آمار دقیق و درستی در رابطه با خطر گزش این جانور در اختیار نیست تا براساس آن بتوان گفت مشکل عقرب گزیدگی در جامعه ی ما مربوط به چه نوع عقربی است و چه نوع جایگاهی در رده بندی عاملین مرگ دارد که بتوان اقدام به تهیه ی آنتی ونوم مونووالان مربوط به هر عقرب کرد؛ آنچه مسلم است این است که وجود این مشکل در مناطق جنوب و غرب کشور به ویژه در فصل گرما غیرقابل انکار است.
در این تحقیق ابتدا استان ایلام بر اساس موقعیت جغرافیایی، گستره عقرب گزیدگی، نوع آب و هوا وتحقیقات محلی استان ایلام به 14 منطقه نمونه برداری تقسیم شد. نمونه ها با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبرنظیر نویدپور تشخیص داده شد، فراوانی عقرب درهرمنطقه آب وهوایی نشان داده شد ونقشه توزیع آن ها با استفاده از نرم افزار Gis رسم گردید.
دراستان ایلام از 390 عقرب صید شده 10 گونه شامل عقرب های هوتنتوتاسلسئی(07/23درصد)، کمبوتوس ماتهیسنی (07/13درصد)، مزوبوتوس اپئوس (56/22درصد)، همی اسکورپیوس لپتورس (3/12درصد)، آندروکتونوس کراسیکودا (1/4درصد)، اورتوشیروس ایرانوس (94/7درصد)، اسکورپیوموروس (56/2درصد)، بوتاکوس ماکروسنتروس ( 33/3درصد)، ادونتوبوتوس بیدنتاتوس(02/1درصد) و رازیانوس زارودنی ای (87/4درصد) شناسایی شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات