دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
بررسی مقایسهای اثرات نانوذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر فاکتورهای خونی گوسفند
11
22
FA
سیروس
صادقیان چالشتری
استادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
s.sadeghian@ut.ac.ir
غلامعلی
کجوری
استاد، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
s.sadeghianvet@yahoo.com
عبدالناصر
محبی
دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
dr.sirous.sadeghian@gmail.com
حمید
تواناییمنش
استادیار، گروه بیماریهای داخلی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثرات استفاده خوراکی نانوذرات سلنیوم و سلنیتسدیم بر روی فاکتورهای خون محیطی در گوسفند است. برای این منظور 15 راس گوسفند بهطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و به گروه یک نانوذرات سلنیوم (1میلیگرم/کیلوگرم)، تهیه شده به روش احیای اکسید سلنیوم با استفاده از اسید آسکوربیک، به گروه دو سلنیتسدیم (1میلیگرم/کیلوگرم) و به گروه سه به عنوان گروه کنترل آب مقطر استریل برای 10روز متوالی خورانده شد. سپس نمونه خون از سیاهرگ وداج تمامی گوسفندها در لولههای حاوی هپارین در روزهای 0، 10، 20 و30 جمعآوری و بر روی آنها میزان فاکتورهای خونی شامل میزان هماتوکریت، تعداد گلبولهای قرمز، غلظت هموگلوبین، تعداد گلبولهای سفید، تعداد پلاکتها و میزان پروتئین تام توسط دستگاه اتوآنالایزر تعیین گردید. جهت شمارش تفریقی سلولها، بعد از تهیه اسمیر شعله شمعی، توسط متانول فیکس شد و با گیمسا به مدت 20 دقیقه رنگآمیزی گردید. سپس تعداد سلولهای نوتروفیل، ائوزینوفیل، بازوفیل، مونوسیت و لنفوسیت از طریق لنز شماره 100 میکروسکوپ نوری و روغن سدر مورد شمارش تفریقی قرار گرفتند. بررسی آماری در میزان هماتوکریت، گلبولهایقرمز، هموگلوبین، پلاکت، فیبرینوژن و پروتئین تام در بین سه گروه، در روزهای مختلف اختلاف معنیداری را نشان نداد. اما بررسی میزان گلبولهایسفید در گروه یک در روز 30 با روز صفر و مقایسه میانگینها در گروه یک با گروه کنترل در روز 30 افزایش معنیداری را نشان داد. همچنین میزان نوتروفیلها در گروه یک در روز 30 با روز 10 و مقایسه میانگینها در گروه یک با گروههای دو و کنترل در روز 10 افزایش معنیدار را مشخص کرد. بررسی میزان لنفوسیتها نشان داد مقایسه میانگینها در گروه یک با گروههای دو و کنترل در روز 10 کاهش معنیداری وجود دارد. این مطالعه مشخص کرد نانوذرات سلنیوم در مقایسه با سلنیتسدیم، تعداد گلبولهایسفید و نوتروفیلهایخون را با شدت بیشتری افزایش میدهد. <br />
سلنیت سدیم,فاکتورهای خون,گوسفند,نانو سلنیوم
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4009.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4009_cc99246d0c6e0207a1947b18e2ce7c33.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
بیان پروتئین شوک حرارتی Hsp70 تحت استرس دمایی در پونتوگاماروس دریای خزر (Pontogammarus maeoticus, Sowinsky 1894)
23
34
FA
نسرین
بازدیدوحدتی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
nasrin.vahdati1@yahoo.com
کتایون
کریم زاده
استادیار، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
karimzadehkathy@yahoo.co.uk
عسگر
زحمتکش
استادیار، گروه تکثیر و پرورش آبزیان مرکز آموزش عالی علمی کاربردی علوم و صنایع شیلاتی میرزاکوچک خان رشت، ایران
aszahmat@yahoo.co.uk
فاطمه
بازدیدوحدتی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
پروتئینهای شوک حرارتی جزء خانواده بزرگی از پروتئینهای وابسته به تنش و قابل القاء با استرس میباشد و موجودات زنده را از نوسانات موقتی شرایط زیستمحیطی حفاظت می نمایند و سبب پایداری سایر پروتئینها در موجود زنده میگردند. پونتوگاماروس دریای خزر (<em>Pontogammarus</em> <em>maeoticus</em>) از فراوانترین آمفی پودهای سواحل جنوبی دریای خزر است. در این تحقیق، حضور پروتئینهای شوک حرارتی در پونتوگاماروس دریای خزر در دو جنس نر و ماده در شرایط آزمایشگاهی در سطوح دمایی (20، 25، 30) درجه سانتیگراد بررسی شده است. نمونهبرداری از سواحل حسن رود استان گیلان انجام شد. اندازهگیری غلظت پروتئین به روش استاندارد برادفورد و آزمون الایزا صورت پذیرفت و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد که به موازات افزایش درجه حرارت، میزان پروتئین و جذب الایزا افزایش یافته است، بهطوریکه بیشترین میزان جذب الایزا در تیمار حرارتی 30 درجه سانتیگراد پس از گذشت 4 ساعت مشاهده شد. همچنین افزایش درجه حرارت بین 5 تا 10 درجه سانتیگراد بالاتر از حد اپتیمم منجر به ستنز پروتئین Hsp70 با وزن مولکولی 5/66 و 90کیلو دالتون در هر دو جنس نر و ماده پونتوگاماروس گردید. بهعبارتی نتایج این مطالعه بیانگر این است که با افزایش درجه حرارت میزان Hsp70 افزایش می یابد.<br />
پروتئین شوک حرارتی,Hsp70,پونتوگاماروس,دریای خزر,دما
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4010.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4010_a608c87852751f597a8ab88a550acd5b.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
اثر تزریق داروهای سولپیراید و بروموکریپتین به داخل هسته شکمی میانی هیپوتالاموس بر ترشح بزاق در موش صحرایی
35
43
FA
فاطمه
شهبازی
استادیار، فیزیولوژی جانوری، دپارتمان زیستشناسی،
دانشگاه پیام نور، تهران
fatemehs2011@gmail.com
10.30473/eab.2017.6166
اساس این مطالعه بر این مبنا بود که آیا داروهای آنتیسایکوز که افراد تحت مراقبتهای بالینی مصرف میکنند، همانند سولپیراید بلـوککننـده گیرنـده D<sub>2</sub> دوپامینـی و بروموکریپتیـن تحریککننده گیرنـده D<sub>1</sub> دوپامینـی قـادرند روی ترشح غدد برونریز دستگاه گوارش، بهویژه غده بزاقی تأثیر داشته باشند. آیا تغییرات ترشح بزاق حاصل اثرات اولیه داروهای مصرف شده است یا اینکه به دنبال گرسنگی، تشنگی و گوارش مواد غذایی در دهان است. در این مطالعه 70 سر موش صحرایی تحت بیهوشی عمومی زیر دستگاه استرئوتاکس قرار گرفتند و به 7 گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل، دو گروه شم a و b که حلّال دارویی دریافت میکردند، دو گروه سولپیراید (داروی آنتی سایکوز، آنتاگونیست گیرنده D<sub>2</sub> دوپامینی) با دوزهای 4 و 8 میکروگرم، یک گروه بروموکریپتین (آگونیست گیرندههای D<sub>1</sub> و D<sub>2</sub> دوپامینی) با دوز 25 میکروگرم و یک گروه مختلط که سولپیراید 8 میکروگرم را همراه با بروموکریپتین 25 میکروگرم دریافت میکردند. در این مطالعه میزان ترشح بزاق برحسب حجم (میلی لیتر) اندازهگیری میشد و سپس با استفاده از برنامه نرمافزار آماری SPSS گروهها با یکدیگر مقایسه شدند (تست ANOVA). یافته های مطالعه نشان داد که گروه سولپیراید 4 میکـروگرم نتـوانست ترشح بزاق را افزایش دهد، امـا گـروه سولپیراید 8 میکروگرم و گروه مختلط بهطور معنیداری حجم بزاق را افزایش میدادنـد. بروموکریپتیـن (25 میکروگـرم) به تنهایی نتوانست ترشح بزاق را بهطور معنیدار افزایش دهد، اما همراه با سولپیراید 8 میکروگرم قادر به افزایش معنیداری در ترشح بزاق شد. بنابراین سیستم دوپامین موجود در هسته شکمی میانی هیپوتالاموس اثرات قابل توجهی در ترشح غدد برونریز دستگاه گوارشی دارد.
سولپیراید,بروموکریپتین,ترشح بزاق,گیرنده دوپامینرژیک,هسته شکمی میانی هیپوتالاموس
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_6166.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_6166_8d2ecec7d5fe1c12edb936cd7511a635.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
تأثیر اسانسهای اکالیپتوس و درمنه بر شبپره خرنوب در شرایط آزمایشگاهی
45
49
FA
شیما
آرین نژاد
دانشجوی کارشناسی ارشد حشرهشناسی کشاورزی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی کاشمر، کاشمر، ایران
shima.plantpathology@yahoo.com
عیسی
جبله
دانشجوی دکتری دانشگاه بو علی همدان و گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی کاشمر، کاشمر، ایران
.
isa200863@yahoo.com
شبپره خرنوب <em>Ectomyelois ceratoniae</em><em> </em>یکی از آفات مهم محصولات انباری میباشد. این حشره آفتی پلیفاژ بوده که بر روی محصولاتی مانند انار، بادام و پسته خسارت وارد میکند. در این تحقیق، اثر سمیت اسانسهای درمنه و اکالیپتوس بر روی شبپره خرنوب بررسی شد. پس از جمعآوری انارهای آلوده و پرورش حشرات، اثر اسانسها را روی این آفت در شرایط آزمایشگاهی، دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و رژیم روشنایی/تاریکی 16 و 8 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که مقادیر LC<sub>50</sub> و LT<sub>50</sub> برای تخمکشی اسانسهای درمنه و اکالیپتوس دارای اختلاف معنیدار نبود. سمیت تنفسی اسانس اکالیپتوس با LC<sub>50</sub> (92/5 میکرولیتر بر لیتر هوا) نسبت به اسانس درمنه با LC<sub>50</sub> (95/12 میکرولیتر بر لیتر هوا) روی لارو بیشتر بود و زمان کشنده LT<sub>50</sub>) ) برای این دو اسانس به ترتیب 47/10 و 27/ 60 ساعت بود. با توجه به نتایج این تحقیق، میتوان این اسانسها را به عنوان جایگزین سموم در برنامه کنترل این آفت برای بررسیهای بیشتر پیشنهاد کرد.
اسانس اکالیپتوس,اسانس درمنه,تخمکشی,شبپره خرنوب,لاروکشی
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4012.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4012_8aef6b1f1983548d7522ae26dc9dddd2.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
مقایسه کمی تولید آمونیاک و تریایندول استیک اسید در جدایههای باکتریایی شور، قلیا و شور و قلیاپسند خاک
51
68
FA
امیر
لکزیان
استاد گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و نویسنده مسنول
lakzian@ferdowsi.um.ac.ir
مهرنوش
اسکندری تربقان
دانشجوی دکتری علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
mehrnoosh.eskandary@gmail.com
علی رضا
آستارایی
دانشیار، گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
امیر
فتوت
دانشیار، گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
afotovat@.um.ac.ir
حسین
بشارتی
دانشیار، مؤسسه تحقیقات خاک وآب کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
besharati1350@yahoo.com
جداسازی و شناسایی جدایههایی با خصوصیت PGPR میتواند برای بهبود رشد گیاهان در مناطق شور مورد استفاده قرار گیرد. به منظور اندازهگیری کمی برخی خصوصیات PGPR در جدایههای باکتریایی شور، قلیا و شورو قلیاپسند بومی خاک های استان خراسان رضوی، از شش منطقه مختلف، جدایهها جداسازی و خالصسازی شدند تا غلظت آمونیاک به روش نسلر اصلاح شده و تری ایندول استیک اسید به روش سالکووسکی در آنها اندازه گیری گردد. جدایههای قلیاپسند بیشترین تولید آمونیاک (055/0%) را در بین هر سه گروه باکتری نشان دادند که 5/9 برابر متوسط آن در جدایههای شوروقلیاپسند (0058/0 %) و 13 برابر متوسط آن در شورپسندها (004/0 %) بود. اکثر جدایههای شور، قلیا و شور و قلیاپسند به ترتیب با میانگین 0003/0، 0001/0 و 0021/0% تولیدکننده IAA بودند که مقدار تولیدی در گروه شور و قلیا حدود 6 برابر شورپسندها و 5/14 برابر قلیاپسندها بود. بررسی معادلات پیشبینی غلظت آمونیاک و IAA تولیدی بهترتیب فقط در جدایههای شوروقلیاپسند برای تولید آمونیاک (046/0=P) و در جدایههای شورپسند برای تولید IAA (015/0=P) تحت تأثیر EC و pH محیط کشت معنیدار شد (05/0P≤). معادلات رگرسیون چند متغیره جهت پیش بینی غلظتهای آمونیاک و IAA تولیدی جدایهها تحت تأثیر EC وpH محیط در غلظتهای بالا و پایین از آمونیاک و IAA از کارایی چندانی برخوردار نبود. استفاده از روشهای نسلر و سالکووسکی پس از کمی تغییرات به دلیل سهولت اجرا و نتایج نسبتاً دقیق آن، قابل توصیه و پیشنهاد در تحقیقات بعدی میباشد.
تری ایندول استیک اسید,روش سالکووسکی,روش نسلر,شورپسند,شور و قلیاپسند,قلیاپسند
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4013.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4013_360f04c1dc55224de7164838d616e54a.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
بررسی پارامترهای خونی سیاه ماهیان (Capoeta capoeta gracilis) آلوده به انگل پوستودیپلوستومم کوتیکولا (Posthodiplostomum cuticola) نهر زرین گل استان گلستان
69
80
FA
زهره
مظاهری کوهانستانی
دانشجوی دکتری بومشناسی آبزیان، دانشکده شیات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان، صندوق پستی 386-45165
.
zohremazaheri_65@yahoo.com
عبدالمجید
حاجی مرادلو
استاد، گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان
ahajimoradloo@yahoo.com
رسول
قربانی
دانشیار، گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گلستان
rasulghorbani@gmail.com
این مطالعه با هدف بررسی اثر آلودگی به انگل <em>Posthodiplostomum cuticola</em> و میزان شدت آلودگی بر پارامترهای خونشناسی <em>Capoeta capoeta gracilis</em> نهر زرینگل در کنار تعیین محدوده طبیعی پارامترهای مذکور انجام گرفت. برای این منظور در تابستان 1389 تعداد 132 قطعه ماهی شامل 92 ماده و 40 نر در محدوده طولی و وزنی 4/16-7/5 سانتیمتر و 84/35-69/2 گرم با استفاده از الکتروشوکر (150 ولت و 10 آمپر) از 9 ایستگاه صید و بهصورت همزمان پارامترهای کیفی آب اندازهگیری شد. خونگیری از نمونهها از طریق ورید ساقه دمی انجام شد. ماهیان پس از زیستسنجی، با استفاده از فلس تعیین سن و از طریق مشاهده بالینی غدد جنسی تعیین جنسیت شدند. همچنین تعداد لکههای انگلی بر روی پوست، باله و آبشش ماهیان آلوده شمارش شد. نتایج نشان داد اختلاف معنیداری بین پارامترهای خونی ماهیان در دو جنس وجود ندارد (05/0 P>). همچنین با افزایش سن، میزان هماتوکریت و هموگلوبین افزایش یافت <br /> (05/0 P
پارامترهای خونشناسی,جنسیت,سن,Posthodiplostomum cuticola,Capoeta capoeta gracilis
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4014.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4014_18ca2adcb6b4447ed4f1bd443648fa95.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
اثرات تعدیل کنندگی پودر سیر بر استرس اکسیداتیو ناشی از مسمومیت با سیانید دربرخی بافتهای موش صحرایی
81
89
FA
حسن
باغشنی
دانشیار، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
baghishani@ferdowsi.um.ac.ir
وحیده
قدسی
دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
ghodsiv@yahoo.com
مسمومیت مزمن با سیانید میتواند موجب ایجاد آسیب در بافتهای مختلف گردد. در مطالعه حاضر اثرات مسمومیت مزمن با سیانید پتاسیم (KCN) بر برخی شاخصهای وضعیت اکسیداتیو و همچنین اثرات تعدیلکنندگی پودر سیر مورد ارزیابی قرار گرفت. در این مطالعه تجربی مداخله ای تعداد 24 سر موش صحرایی نر در 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند. گروه 1 بهعنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2 آب آشامیدنی حاوی سیانید (mg/L KCN500) دریافت نمود. گروه 3 آب آشامیدنی حاوی KCN ( mg/L500) و جیره غذایی حاوی 5% پودر سیردریافت نمود. گروه 4 با رژیم غذایی حاوی 5% پودر سیر تغذیه شد. زمان انجام مطالعه تجربی 42 روز بود. سیانید باعث افزایش غلظت مالون دی آلدهید (MDA) در تمام بافتهای مورد مطالعه گردید، البته این افزایش فقط در کلیه، قلب و مغز معنیدار بود. همچنین افزایش معنیدار میزان گروههای کربونیل پروتئینها در بافت کبد و کلیه به دنبال مسمومیت با سیانید مشاهده گردید. مصرف سیر در گروه 3 به طور مؤثری باعث کاهش مقادیر MDA در بافتهای کبد و مغز گردید طوری که میزان این پارامترها اختلاف معنیداری با گروه کنترل نداشتند. علاوه بر این میزان گروههای کربونیل نیز درکبد وکلیه گروه 3 کاهش قابل توجهی داشت طوریکه میزان این پارامترها اختلاف معنیداری با گروه کنترل نداشتند. نتایج این مطالعه نشان میدهد که سیر دارای اثر تعدیلکننده بر آسیب اکسیداتیو ناشی از سیانید در موش صحرایی است و میتواند اثرات درمانی و پیشگیریکننده در مسمومیت با سیانید داشته باشد.
مسمومیت با سیانید,سیر,آسیب اکسیداتیو
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4015.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4015_d51b01a33f17515950539411e05dad5b.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
اثر سطوح مختلف لاکتوباسلوس اسیدوفیلوس (Lactobacillus acidophilus) بر عملکرد رشد، فراسنجههای خونی و جمعیت باکتریایی روده ماهی گوپی (Poecilia reticulate)
91
99
FA
فرید
فیروزبخش
دانشیار، گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
f.firouzbakhsh@sanru.ac.ir
فرزانه
وکیلی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
farzaneh_vakili84@yahoo.com
سکینه
یگانه
دانشیار گروه شیلات، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری
s.yeganeh@sanru.ac.ir
<br /> این مطالعه با هدف ارزیابی تأثیر سطوح مختلف باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (<em>Lactobacillus</em><em> </em><em>acidophilus</em>) به عنوان مکمل غذایی بر میزان رشد، بازماندگی، فراسنجههای خونی و فلور باکتریای روده ماهی گوپی (<em>Poecilia reticulata</em>) انجام پذیرفت. به همین منظور 1800 لارو ماهی گوپی با میانگین وزن 7 میلی گرم در 4 گروه با 3 تکرار شامل جیره غذایی فاقد باکتری به عنوان شاهد (گروه 1) و جیرههای دارای باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در سه سطح 10<sup>7</sup>×5/1 (گروه 2)، 10<sup>7 </sup>×3 (گروه 3) و10<sup>7 </sup>×6 (گروه 4) واحد کلنی بر گرم غذا به مدت 16 هفته تغذیه شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که از نظر افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد ویژه بین گروه 4 و گروه شاهد و سایر گروههای آزمایش اختلاف معنیداری (05/0P7 ×6 واحد کلنی بر گرم غذا اثر معنیداری بر رشد، تعداد گلبولهای سفید و جمعیت باکتریایی روده ماهی گوپی دارد.<br />
لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس,ماهی گوپی,رشد,خون شناسی,جمعیت باکتریایی روده
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4016.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4016_ec195eabcd7b0d5b1f972f48872c427e.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
تأثیر الگوی کلان مقیاس اقلیمی انسو (ENSO) بر اپیدمی بیماری لیشمانیا (مطالعه موردی شهرستان قصرشیرین)
101
111
FA
زهرا
زارعی چقابلکی
دانشجوی دکتری اقلیمشناسی، دانشگاه لرستان، ایران
zzarei29@gmail.com
منصور
حلیمی
دانشجوی دکتری اقلیمشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
m.halmi@yahoo.com
<br />بیماری سالک جلدی بعد از مالاریا دومین بیماری حارهای مهم است و سالانه حدود یک تا دو میلیون نفر رخداد جدید این بیماری در جهان ثبت میشود. بیماری سالک جلدی دارای سه مؤلفه اساسی به نام انگل- مخزن- ناقل است که شرایط آب و هواشناسی از طریق تأثیرگذاری بر این مؤلفهها، رخداد بیماری را در هر منطقه کنترل میکند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر الگوی جوی-اقیانوسی نوسان جنوبی، به عنوان یک عامل تأثیرگذار در شرایط آب و هوایی کشور در بروز بیماری لشمانیا در شهرستان قصرشیرین میباشد. در این راستا دادههای مربوط به الگوی نوسان جنوبی از سایت دانشگاه East Angelia برای دوره آماری 1369 تا 1391 اخذ گردید. دادههای مربوط به شیوع سالانه بیماری لیشمانیای شهرستان قصرشیرین نیز از منابع زیربط به دست آمد. برای ارزیابی تأثیر فازهای سرد و گرم این الگوی کلان مقیاس جوی، دادههای شیوع بیماری بر اساس فازهای مذکور ماهانه تفکیک شده و با اجرای آزمونt_studentدو طرفه مستقل، معنیدار بودن تفاوت دادههای شیوع بیماری در فازهای گرم و سرد انسو، بررسی گردید. نتایج نشان داد که شیوع سالانه بیماری لیشمانیا در شهرستان قصرشیرین، تنها برای ماههای اسفند و فروردین معنیدار است. اجرای آزمون tمستقل دو طرفه بر روی دو سری موارد بیماری تفکیک شده بر اساس فازهای گرم و سرد انسو در ماههای اسفند و فروردینحاکی از آن بود که در سالهایی که همراه با فازسرد انسو(لانینا) میباشند، شیوع بیماری در شهرستان قصرشیرین به طور متوسط بالاتر از سالهایی است که در ماههای اسفند و فروردینآنها فاز گرم انسو (النینو) حاکم بوده است. <br />
الگوی نوسان جنوبی,بیماری لیشمانیا,النینو و لانینا,قصرشیرین
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4017.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4017_b75421612d08834364d58c637f28bbc6.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
پراکنش میگوی موزی (Penaeus merguiensis de Man, 1888) در صیدگاههای میگوی استان هرمزگان
113
120
FA
مهران
پارسا
دانشجوی دکتری و باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، صندوق پستی 1311-79159 بندرعباس، ایران
mehranparsa85@yahoo.com
احسان
کامرانی
استاد، گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی 3995، بندرعباس، ایران
eza47@yahoo.com
فرخزاد
زینلی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، صندوق پستی 3995، بندرعباس، ایران
میزان صید در واحد تلاش (CPUE)، صید در واحد سطح (CPUA) و پراکنش میگوی موزی در آبهای استان هرمزگان در فصل صید میگوی موزی در ماههای مهر و آبان سال 1392 با استفاده از تور ترال کفی با قطر چشمه 24 میلی متر مورد بررسی قرار گرفت. میزان صید کل و میانگین CPUE میگوی موزی در کل منطقه مطالعاتی به ترتیب 4102 کیلوگرم و 82/0±98/11 کیلوگرم بر ساعت بهدست آمد. لایه عمقی کمتر از 10 متر با 1797 کیلوگرم و میانگین 83/1±9/15 کیلوگرم بر ساعت بیشترین میزان CPUE را به خود اختصاص داد. کمترین میزان CPUE در لایه عمقی 40-20 متر با 684 کیلوگرم و میانگین 9/0±41/8 کیلوگرم بر ساعت بهدست آمد. CPUA کل در لایههای عمقی کمتر از 10، 20-10 و 40-20 به ترتیب 14261، 12865 و 5143 کیلوگرم بر مایل مربع بهدست آمد. بیشترین میزان CPUA در لایه عمقی کمتر از 10 متر با 1190 کیلوگرم بر مایل مربع بهدست آمد. بیشترین و کمترین میانگین CPUA به ترتیب در لایه عمقی کمتر از 10 متر با 53/14±21/126 کیلوگرم بر مایل مربع و لایه عمقی 40-20 متر با 21/7±79/66 کیلوگرم بر مایل مربع محاسبه شد. نتایج نشان داد که بیشترین پراکنش میگوی موزی در صیدگاههای میگوی استان هرمزگان در اعماق کمتر از 10 متر است.<br />
صید در واحد تلاش,صید در واحد سطح,میگوی موزی,استان هرمزگان
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4018.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4018_d45444fcdcbf7a825c5fb546ab41c4bf.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
مطالعه اورکین دریایی در شمال خلیج فارس (بندر دیر) با تأکید بر ویژگیهای پوسته و آرواره
121
132
FA
موسی
کشاورز
. استادیار، گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی 3559، ایران
m.keshavarz@hormozgan.ac.ir
مریم
سیوفجهرمی
استادیار فیزیکدریا، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، صندوق پستی 3559
soyufjhromi@yahoo.cm.au
<br /> اورکین دریایی به عنوان فرسایشگر زیستی، از عوامل مؤثر در اکوسیستم آبسنگهای مرجانی است که مطالعه ریختسنجی ظاهری توتیا و ارتباط آن با آرواره حائز اهمیت است. ازاینرو، اورکین دریایی <em>Echinometra mathaei</em>، در نواحی بین جزرومدی بندردیر (N̋̋57/03ʹ50˚27، E̋̋39/49ʹ53˚51) درفصل تابستان (تیر تا شهریور 1393) مورد بررسی قرار گرفت. 91 نمونه پس ازبرداشت از ساحل به طورزنده به آزمایشگاه انتقال داده شدند. وزن ترکل با ترازو و ارتفاع و قطر پوسته، طول آرواره باکولیس دیجیتالی سنجیده شد (دقت 01/0). سپس رابطه بین ارتفاع وقطر باوزن برحسب شاخصهای محاسباتی، وارتباط بین آرواره، و ارتفاع و قطر به دست آمد. نتایج نشان دادکه نسبت ارتفاع به قطر (شاخص HDR)، مستقل از قطر (شیب نزدیک به صفر) است و در نتیجه رابطهای مستقیم بین ارتفاع و قطر پوسته برقرار است (47/0=<em>a</em>). با وجود آنکه بلندترین ارتفاع و طول خار مربوط به جنس نر بود، اما به طور کلی جنس ماده مقادیر بیشتری از قطر، ارتفاع وضخامت پوسته رابه خود اختصاص میداد (متوسط ارتفاع، قطر و ضخامت پوسته درجنس ماده به ترتیب: mm52/3±13/24، و mm71/5±93/44، و mm16/0±83/0؛ ودرجنس نر به ترتیب: mm82/6±22/21، mm27/12±67/37 و m20/0±73/0 بود). نمونههای نابالغ، قطرهای پوستهای کمتر از mm20 و وزنهایی کمتراز gr66/6 را دارا بودند که معیاری ازرسیدگی جنسی میتواند باشد. دوشاخص HWR و DWR، در جنس نر و ماده اختلاف چشمگیری با کل نمونهها داشتند، که میتواند به جنسیت نابالغ ارتباط داده شود. همچنین طول آرواره نصف ارتفاع (49/0=<em>a</em>، 87/0=<em>r</em>) و تقریباً یکچهارم قطر(25/0=<em>a</em>، 89/0=<em>r</em>) به دست آمد. نتایج بهخوبی نشان داد که نمونههای بزرگتر، آروارههای بلندتر دارند که میتواند در شناسایی نمونههایی با فرسایش بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
اورکین دریایی,خلیج فارس,بندر دیر,پوسته,Echinometra mathaei
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4019.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4019_de6d30dece38ff779cb12913d811f0d4.pdf
دانشگاه پیام نور
فصلنامه علمی زیست شناسی جانوری تجربی
2322-2387
2538-4856
6
1
2017
08
23
بررسی ساختار اکولوژیکی (فراوانی، غنا، یکنواختی، غالبیت، تشابه و تنوع) پرندگان استان گلستان در بازه زمانی پنج ساله (1390-1394)
133
147
FA
جابر
اعظمی
استادیار گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
j.aazami@znu.ac.ir
سعید
سید قاسمی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان
رسول
زمانی احمدمحمودی
استادیار گروه شیلات و محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد
پرندگان تنها موجوداتی هستند که به سبب قدرت پرواز دارای دامنه پراکنش وسیع بوده و تغییرات ساختاری در ترکیب، تنوع و تراکم اکولوژیک آنها میتواند بیانگر تغییرات محیط زیست باشد. این مطالعه با هدف شناسایی گونهها، شاخصهای تنوع زیستی و سایر مقادیر شاخصهای اکولوژیک در یک بازه زمانی 5 ساله (94-90) از 22 سایت نمونهبرداری، برای اولین بار در استان گلستان انجام شده است. در مجموع 123 گونه از 27 خانواده پرنده شناسایی شد که 6 گونه آن در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت قرار دارند. از نظر تعداد افراد گونهها، به ترتیب چنگر معمولی، اردک سرسبز و فلامینگوی بزرگ بیشترین تعداد را داشتند. خانواده Anatidae بیشترین تعداد افراد را در پرندگان شامل شدند. شاخصهای اکولوژیک نشان دادند بیشترین تنوع و یکنواختی گونهها در سال 1391 بوده و طی سالهای اخیر، نه تنها تعداد افراد گونهها کاهش چشمگیری داشته، بلکه تمام شاخصهای تنوع کاهش یافته است و این درحالی است که شاخص غالبیت به طور معنیداری افزایش دارد. نتایج این مطالعه هشداری برای علاقهمندان و دوستداران حفاظت محیط زیست و همچنین کارشناسان و مدیران این حوزه است و ضرورت حفاظت از این مناطق را بیش از پیش آشکار میکند.
تنوع گونه,پرندگان,مدیریت حفاظتی,شاخص
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4020.html
https://eab.journals.pnu.ac.ir/article_4020_a2370314add1a00730f02ba0ee5880a8.pdf