چکیده

هورمون های جنسی خصوصاً تستوسترون دارای اثر محافظتی بر روی نورونهای مغزی در بیماری های نورودژنراتیو نظیر بیماری آلزایمر می باشند. مطالعه حاضر اثر مهم و برجسته تستوسترون و گیرنده های آندروژنی را بر روی اختلالات حافظه که به وسیله تزریق داخل بطنی استرپتوزوتوسین ایجاد شده است، نشان می دهد. در این تحقیق حیوانات به صورت تصادفی به 11 گروه  تقسیم گردید. مدل آزمایشی بیماری آلزایمر به وسیله تزریق دو طرفه درون بطنی داروی استرپتوزوتوسین صورت گرفت، و دو هفته بعد از اولین تزریق داروی مذکور، حیوانات با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیر فعال مورد بررسی قرار گرفتند، به طوری که فاصله زمانی ما بین ورود حیوان از خانه روشن به خانه تاریک دستگاه بر حسب ثانیه اندازه گیری شد و تحت عنوان تاخیر در مرحله ورود (STL)  نام گذاری گردید. در گروه گنادکتومی، عمل جراحی حذف بیضه ها صورت گرفت و مطالعات رفتاری بر روی اختلالات حافظه بعد از 4 هفته انجام شد. نتایج مربوط به این مطالعه نشان داد که تزریق داروی استرپتوزوتوسین، اختلالات حافظه را به صورت معنی دار P<0.001 ایجاد نمود. حافظه در موشهای صحرائی گنادکتومی شده به صورت معنی دار P<0.001 در مقایسه با موش های نرمال و شم ها کاهش یافت. درمان جایگزین با تستوسترون، حافظه را به سطح موش های نرمال رسانید. جالب توجه این که تستوسترون هیچ گونه اثر مشخّص و معنی دار بر روی حافظه موشهای صحرائی نرمال نداشت. مجموع تمام نتایج در این مقاله نشان داد که تستوسترون اختلالات حافظه مربوط به بیماری آلزایمر را بهبود بخشید.

کلیدواژه‌ها

• تستوسترون- حافظه- بیماری آلزایمر- استرپتوزوتوسین- موش صحرائی