شیلات
بهروز حیدری؛ الهام عبدزاده؛ فاطمه نظرحقیقی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 11 آذر 1392
چکیده
به منظور بررسی میزان کورتیزول و گلوکز و دیگر شاخهای محتمل در پاسخ به استرس در ماهی گلدفیش Carassius auratus، در بخش نخست آزمایش، بیس فنل A (0.5 mg/L)، نفتالن (200 μg/L) و بوتاکلر (60%) (0.28 µg/L) به مدت دو هفته به آب آکواریوم ها اضافه شدند. در بخش دوم تزریق درون صفاقی بیس فنل A، نفتالن، بوتاکلر به ترتیب هریک به غلظت 50 mg/kg، 50 mg/kg، 20 μL بر وزن بدن ماهی انجام شد. در ...
بیشتر
به منظور بررسی میزان کورتیزول و گلوکز و دیگر شاخهای محتمل در پاسخ به استرس در ماهی گلدفیش Carassius auratus، در بخش نخست آزمایش، بیس فنل A (0.5 mg/L)، نفتالن (200 μg/L) و بوتاکلر (60%) (0.28 µg/L) به مدت دو هفته به آب آکواریوم ها اضافه شدند. در بخش دوم تزریق درون صفاقی بیس فنل A، نفتالن، بوتاکلر به ترتیب هریک به غلظت 50 mg/kg، 50 mg/kg، 20 μL بر وزن بدن ماهی انجام شد. در روز پنجم و در انتهای آزمایش (روز پانزدهم) و نیز 48 ساعت پس از تزریق درون صفاقی، خونگیری از سیاهرگ دمی ماهیان انجام گرفته و میزان کورتیزول، گلوکز، پروتئین کل و فسفر معدنی پلاسمای خون اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که در میزان کورتیزول و گلوکز در روز 5، اختلاف معنی دار بین تیمار کنترل و بوتاکلر وجود داشت (P0.05). در مقایسه نتایج حاصل از آنالیز پلاسمای خون در روزهای پنجم و پانزدهم آزمایش مشخص شد که میزان کورتیزول و گلوکز تیمار بوتاکلر در این دو بازه ی زمانی تفاوت معناداری باهم داشتند (P
هاشم خندان بارانی؛ محمدرضا حیدری
دوره 6، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 75-84
چکیده
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان ...
بیشتر
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان کاراس با میانگین وزنی 18±200 گرم بهمدت 30 روز در دو تیمار با سطح تراکم کم (تیمار 1، Kg/m310) و تراکم زیاد (تیمار 2، Kg/m345) و سه تکرار به ازای هر تیمار بهطور تصادفی در 6 مخزن قرار گرفتند. ماهیان در شرایط تراکم زیاد بهطور معنیداری میزان بیشتری از کورتیزول، گلوکز و آلکالین فسفاتاز (بهترتیب ng/dl 9/0±36، mg/dl 2/5±1/83 و U/L1/8±2/93) را نسبت به ماهیان تحت تراکم کم (به ترتیب ng/dl4/0±3/23، mg/dl2/3±4/52 و U/L3 /6±2/61) نشان دادند، در حالیکه میزان تری گلیسیرید در اثر افزایش تراکم بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0P˂). تأثیر تراکم بر میزان پروتئین کل پلاسما، کلسترول، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، منیزیم، فسفر و کلسیم معنیدار نبود. در ارتباط با سلولهای خون نیز تعداد گلبولهای قرمز در ماهیان تیمار 2 بهطور معنیداری بیشتر از ماهیان تیمار 1 بود (05/0P˂). تعداد گلبولهای سفید در ماهیان تیمار 2 کمتر بود ولی این تفاوت معنیدار نبود. بهطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که تراکم زیاد در ماهی کاراس طلایی مانند بسیاری از ماهیان پرورشی دیگر باعث ایجاد استرس مزمن میشود و نتیجه آن تغییر میزان برخی شاخصها بهویژه کورتیزول، گلوکز، آنزیم آلکالین فسفاتاز و گلبولهای قرمز بود.