رضا خادمیان راد؛ سید ابراهیم حسینی
چکیده
چکیدهمطالعات انسانی برای درک پاتوژنز سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) به دلیل محدودیت‌های اخلاقی و عملی با چالش‌های فراوانی روبرو میباشد بنابراین استفاده از مدل‌های حیوانی در مطالعات مربوط به این سندروم از ارزش بالایی برخوردارند. لذا با توجه به خواص استروژنیک ژله رویال، این پژوهش با هدف بررسی امکان ایجاد مدل اختلالPCOSالقا شده ...
بیشتر
چکیدهمطالعات انسانی برای درک پاتوژنز سندروم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) به دلیل محدودیت‌های اخلاقی و عملی با چالش‌های فراوانی روبرو میباشد بنابراین استفاده از مدل‌های حیوانی در مطالعات مربوط به این سندروم از ارزش بالایی برخوردارند. لذا با توجه به خواص استروژنیک ژله رویال، این پژوهش با هدف بررسی امکان ایجاد مدل اختلالPCOSالقا شده با ژله رویال در رت‌انجام گردید.در این مطالعه تجربی، از 40 سر رَت ماده بالغ با وزن 20±180 گرم استفاده گردید که به 5 گروه 8تایی شامل گروههای کنترل (بدون تیمار)، شاهد (نرمال سالین) و 3 دسته تجربی دریافت‌کننده مقادیر mg/kgBW1000، 500، 250 تقسیم شدند. در این مطالعه کلیه تجویزها بهصورت تزریق درون‌صفاقی و برای مدت 21 روز انجام گردید. در پایان دوره با خونگیری از قلب حیوانات، غلظت سرمی هورمون‌های استرادیول، پروژسترون، تستوسترون، LH و FSH اندازه‌گیری با جداسازی تخمدان‌ها و تهیه مقاطع بافتی تعداد فولیکول‌های تخمدانی شمارش گردیدند. دادهها با کمک آزمونهای ANOVAو توکی مورد آنالیز قرار گرفتند و سطح معنیداری اختلاف دادهها 05/0p< در نظر گرفته شد. نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول‌های پریموردیال در گروه دریافت کننده دوز mg/kgBW250 نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری داشته است (05/0p<)؛ همچنین در بررسی هیستوپاتولوژیک بافت تخمدان‌ها نیزکیست‌های تخمدانی مشاهده نگردید.ژل رویال غلظت سرمی هورمون استرادیول و تعداد فولیکول‌های پریموردیال را در دوز mg/kgBW250 افزایش داده ولی با افزایش دوز تغییری در غلظت سرمی هورمون‌های جنسی، بافت و عملکرد تخمدان ایجاد نمی‌نماید.
