یزدان کیوانی؛ صدیقه محمودی؛ سالار درافشان؛ منصوره ملکیان
چکیده
از ایران تا کنون ۱۳ گونه از جنس Alburnoides گزارش شده که در پژوهش حاضر وضعیت آرایه‌شناختی گونه‌های A. petrubanarescui، A. namaki، nicolausi .A، A. idignensis،A. eichwaldii و A. qanati با استفاده از صفات ریخت‌سنجی نسبی و شمارشی و ژن سیتوکروم b مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات ریخت‌سنجی و شمارشی در ۱۴۴ نمونه بررسی شد. در مطالعات مولکولی سه نمونه از محصول پی.سی.آر هر گونه توالییابی ...
بیشتر
از ایران تا کنون ۱۳ گونه از جنس Alburnoides گزارش شده که در پژوهش حاضر وضعیت آرایه‌شناختی گونه‌های A. petrubanarescui، A. namaki، nicolausi .A، A. idignensis،A. eichwaldii و A. qanati با استفاده از صفات ریخت‌سنجی نسبی و شمارشی و ژن سیتوکروم b مورد ارزیابی قرار گرفت. صفات ریخت‌سنجی و شمارشی در ۱۴۴ نمونه بررسی شد. در مطالعات مولکولی سه نمونه از محصول پی.سی.آر هر گونه توالییابی شد. در تجزیه به مؤلفه‌های اصلی صفات نسبی اندازشی همپوشانی بالایی بین گونه‌ها مشاهده شد، اما تا حدودی A. nicolausi و A. idignensis براساس مؤلفه اول و A. petrubanarescui و A. idignensis براساس مؤلفه دوم از همدیگر تفکیک شدند. در صفات شمارشی نیز به نسبت کم‌تری همپوشانی دیده شد. گونه‌های A. nicolausi و A. idignensis براساس مؤلفه اول از یکدیگر مجزا شدند و گونه A. eichwaldii براساس مؤلفه دوم از سایر گونه‌ها جدا شد. در تجزیه خوشه‌ای صفات نسبی اندازشی دو گونه A. namaki و A. nicolausi و هم‌چنین دو گونه A. qanati و A. eichwaldii شباهت بیش‌تری با یکدیگر داشتند، اما در صفات شمارشی، دو گونه A. qanati و A. eichwaldii دارای شباهت بیش‌تری با یکدیگر بودند. در تجزیه داده‌های مولکولی گونه‌های A. eichwaldii و A. petrubanarescui بیش‌ترین شباهت (99 درصد) و گونه A. idignensis (85 درصد) بیش‌ترین تفاوت را نسبت به دیگر گونه‌ها نشان دادند. هم‌چنین درخت‌های فیلوژنی حاصل از روش‌های حداکثر احتمال و حداکثر پارسیمونی، گونه A. idignensis را از دیگر گونه‌ها مجزا کرد و دو گونه A. eichwaldii و A. petrubanarescui قرابت بیش‌تری با یکدیگر داشتند.
مرتضی نادری؛ سعید محمدی؛ ندا بهاروند
دوره 6، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 113-121
چکیده
چکیده ژنهای میتوکندریایی ابزاری مهم در مطالعات مختلف در زمینههای تکامل جانوران، فیلوجغرافیایی و فیلوژنتیک می‌باشد. بر اساس تحلیلهای صورت پذیرفته با توالییابی ژن سیتوکروم بی میتوکندری پنج نمونه از دوپای فیروز و دو نمونه از دوپای هاتسون که به ترتیب از دشت میرآباد شهرضا و منطقه چوپانان نائین استان اصفهان نمونه‌برداری ...
بیشتر
چکیده ژنهای میتوکندریایی ابزاری مهم در مطالعات مختلف در زمینههای تکامل جانوران، فیلوجغرافیایی و فیلوژنتیک می‌باشد. بر اساس تحلیلهای صورت پذیرفته با توالییابی ژن سیتوکروم بی میتوکندری پنج نمونه از دوپای فیروز و دو نمونه از دوپای هاتسون که به ترتیب از دشت میرآباد شهرضا و منطقه چوپانان نائین استان اصفهان نمونه‌برداری شدند، مشخص گردید که واگرایی بین دو گروه مشاهده میشود، ولی این میزان از واگرایی درون گونهای به اندازهای نیست که منجر به تفکیک دو گونه گردد. با این حال نتیجهگیری میشود که شرایط زیستگاهی مختلف، رژیم غذایی و رفتار تغذیه متفاوت باعث القای واگرایی تکاملی شده و این فرآیند در آینده به ویژه در صورت عدم ایجاد جریان ژن بین جمعیتها ممکن است منجر به گونهزایی گردد. مطالعات گسترده و دقیقتر با تکیه بر سایر مارکرها همانند ریزماهوارهها و ژنوم هستهای پیشنهاد میگردد.
