هاشم خندان بارانی؛ محمدرضا حیدری
دوره 6، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 75-84
چکیده
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان ...
بیشتر
چکیده در مطالعه حاضر اثر تراکم بر روی برخی از شاخصهای خون (گلبولهای قرمز و سفید) و بیوشیمیایی سرم (گلوکز، تریگلیسیرید، کلسترول، پروتئین کل، متابولیتها، آنزیمهای آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و هورمون کورتیزول) در ماهی کاراس طلایی (Carassius auratus) مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس ماهیان کاراس با میانگین وزنی 18±200 گرم به‌مدت 30 روز در دو تیمار با سطح تراکم کم (تیمار 1، Kg/m310) و تراکم زیاد (تیمار 2، Kg/m345) و سه تکرار به ازای هر تیمار به‌طور تصادفی در 6 مخزن قرار گرفتند. ماهیان در شرایط تراکم زیاد به‌طور معنیداری میزان بیشتری از کورتیزول، گلوکز و آلکالین فسفاتاز (به‌ترتیب ng/dl 9/0±36، mg/dl 2/5±1/83 و U/L1/8±2/93) را نسبت به ماهیان تحت تراکم کم (به ترتیب ng/dl4/0±3/23، mg/dl2/3±4/52 و U/L3 /6±2/61) نشان دادند، در حالیکه میزان تری گلیسیرید در اثر افزایش تراکم به‌طور معنیداری کاهش یافت (05/0P˂). تأثیر تراکم بر میزان پروتئین کل پلاسما، کلسترول، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، منیزیم، فسفر و کلسیم معنیدار نبود. در ارتباط با سلولهای خون نیز تعداد گلبولهای قرمز در ماهیان تیمار 2 به‌طور معنیداری بیشتر از ماهیان تیمار 1 بود (05/0P˂). تعداد گلبولهای سفید در ماهیان تیمار 2 کمتر بود ولی این تفاوت معنیدار نبود. به‌طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که تراکم زیاد در ماهی کاراس طلایی مانند بسیاری از ماهیان پرورشی دیگر باعث ایجاد استرس مزمن میشود و نتیجه آن تغییر میزان برخی شاخصها بهویژه کورتیزول، گلوکز، آنزیم آلکالین فسفاتاز و گلبولهای قرمز بود.
سهیلا دلاوری؛ رضا طاعتی؛ حمید عبداله‌پور بی‌ریا
دوره 5، شماره 4 ، خرداد 1396، ، صفحه 99-108
چکیده
این تحقیق جهت ارزیابی چهار جیره غذایی رایج در بازار ایران بر رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی فیلماهیان (Huso huso) در زمستان 1393 اجرا شد. تعداد 80 قطعه فیلماهی پرورشی با میانگین وزنی 29/134 ± 48/4063 گرم بطور تصادفی به 8 حوضچه بتنی دایره‌ای با تراکم 10 عدد ماهی معرفی شدند. ماهیان به مدت یک هفته با شرایط جدید پرورشی سازگاری پیدا کردند. فیلماهیان ...
بیشتر
این تحقیق جهت ارزیابی چهار جیره غذایی رایج در بازار ایران بر رشد و برخی از فاکتورهای بیوشیمیایی فیلماهیان (Huso huso) در زمستان 1393 اجرا شد. تعداد 80 قطعه فیلماهی پرورشی با میانگین وزنی 29/134 ± 48/4063 گرم بطور تصادفی به 8 حوضچه بتنی دایره‌ای با تراکم 10 عدد ماهی معرفی شدند. ماهیان به مدت یک هفته با شرایط جدید پرورشی سازگاری پیدا کردند. فیلماهیان با چهار جیره بهدانه، بیومار، فرادانه و اسکرتینگ با 2 تکرار (طرح کاملاً تصادفی) تغذیه شدند. نتایج نشان داد که بیشترین وزن نهایی، درصد افزایش وزن بدن، میانگین رشد روزانه، شاخص رشد ویژه، ضریب چاقی، ضریب کارایی پروتئین و کمترین ضریب تبدیل غذایی و شاخص قیمت در تیمار فرادانه مشاهده شدند که اختلاف معنیداری با تیمار بهدانه داشتند (05/0>P). ماهیان تغذیه کرده از هر چهار جیره اختلاف معنیداری را در گلوکز خون نشان ندادند (05/0P). تیمارهای بهدانه و بیومار بیشترین (05/0>P) میزان پروتئین کل را به خود اختصاص دادند که با تیمار فرادانه اختلاف معنیدار نشان دادند. بیشترین میزان آلبومین در تیمارهای بهدانه، بیومار و اسکرتینگ رویت شد که با تیمار فرادانه اختلاف معنیدار آماری داشتند (05/0>P). تیمار بهدانه دارای بالاترین (05/0>P) سطح آنزیمهای کبدی بود. براساس نتایج مذکور می توان اظهار نمود که تیمار فرادانه می تواند نقش مهمی را در افزایش عملکرد رشد و کارایی تغذیه و نیز بهبود برخی از شاخصهای بیوشیمیایی فیلماهیان پرورشی ایفا نماید.
