مسعود هدایتیفرد؛ نگین رضایی
دوره 5، شماره 2 ، آذر 1395، ، صفحه 97-109
چکیده
در این تحقیق گوشت ماهی کپور سرگنده عمل آوری شده و فیش فینگر در سه فرمولاسیون 1، 2 و 3 به ترتیب با 70 ،80 و 5/93 درصد گوشت ماهی تولید شد. سپس ویژگیهای حسی، تغییرات بیوشیمیایی و ارزش غذایی، شاخصهای کیفی شامل پراکسید (PV)، تیوباربیوتیک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژن فرار (TVB-N) و همچنین جمعیت باکتریایی سه فرمول تولیدی با هم مقایسه و ...
بیشتر
در این تحقیق گوشت ماهی کپور سرگنده عمل آوری شده و فیش فینگر در سه فرمولاسیون 1، 2 و 3 به ترتیب با 70 ،80 و 5/93 درصد گوشت ماهی تولید شد. سپس ویژگیهای حسی، تغییرات بیوشیمیایی و ارزش غذایی، شاخصهای کیفی شامل پراکسید (PV)، تیوباربیوتیک اسید (TBA) و مجموع بازهای نیتروژن فرار (TVB-N) و همچنین جمعیت باکتریایی سه فرمول تولیدی با هم مقایسه و فرمولاسیون منتخب شناسایی گردید. بنابر نتایج حسی فرمولاسیون 1 با 70 درصد گوشت ماهی انتخاب شد. سپس محصول منتخب تهیه و در مدت زمان نگهداری در برودت 18- درجه سلسیوس، در روزهای 0، 30، 60 و 90 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که فیش فینگر حاصل از 70 درصد گوشت ماهی سرگنده نسبت به دو نوع دیگر از پذیرش بیشتری برخوردار بود. حداقل و حداکثر میزان پروتئین بهترتیب متعلق به فرمول 1 و 2 بود. میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات و کلیسم محصول طی نگهداری از زمان صفر تا 90 روند کاهشی و میزان رطوبت روند افزایشی داشت. بررسی مقادیر PV، TBA و TVB-N نشان داد حداکثر میزان PV به ترتیب در روزهای 30 و 60 مشاهده شد و در پایان دوره نگهداری فرمول منتخب بیشترین میزان این شاخصها مشاهده گردید. نتایج آزمون میکروبی بیانگر آن بود که با نگهداری خمیر از روز صفر تا روز 90 یک روند کاهشی معنیدار در میزان کلی باکتریها مشاهده گردید لذا میتوان زمان ماندگاری برای نمونههای نگهداری شده در 18درجه سلسیوس را تا روز 90 نیز قابل قبول دانست.