زهرا غیاثوند؛ مهشید شاملوفر
دوره 4، شماره 3 ، بهمن 1394، ، صفحه 61-70
چکیده
چکیده اثر سطوح متقابل انرژی و شوری بر روی رشد شاه میگوی چنگال باریک، به مدت 8 هفته انجام گرفت. در این آزمایش سه جیره با پروتئین ثابت 30 درصد و سه سطح انرژی 300، 370، 450 کیلوکالری در 100 گرم ماده غذایی، در دو سطح آب شیرین و آب لب شور خزر فرموله شد. مخازن فایبر گلاس 110 لیتری، با 80 لیتر آب، آبگیری شد. تعداد 5 عدد شاه میگو با میانگین وزنی و انحراف معیار ...
بیشتر
چکیده اثر سطوح متقابل انرژی و شوری بر روی رشد شاه میگوی چنگال باریک، به مدت 8 هفته انجام گرفت. در این آزمایش سه جیره با پروتئین ثابت 30 درصد و سه سطح انرژی 300، 370، 450 کیلوکالری در 100 گرم ماده غذایی، در دو سطح آب شیرین و آب لب شور خزر فرموله شد. مخازن فایبر گلاس 110 لیتری، با 80 لیتر آب، آبگیری شد. تعداد 5 عدد شاه میگو با میانگین وزنی و انحراف معیار 2±17 گرم ذخیرهسازی شد و روزانه 2 بار غذادهی صورت گرفت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف انرژی اثر معنیداری را بر روی شاخصهای رشد و بازماندگی نشان ندادند، اما عامل شوری، اثر معنی داری بر روی شاخصهای رشد نشان داد و بهترین عملکرد در آب شیرین مشاهده گردید. در بررسی اثر متقابل انرژی و شوری بهترین و بالاترین شاخصهای رشد و بقا در اثر متقابل آب شیرین و انرژی 0-370 مشاهده شد. پروتئین و چربی لاشه در تیمار شوری کاهش یافتند (05/0>P). بیشترین میزان پروتئین لاشه در انرژی 370 کیلوکالری در 100 گرم و آب شیرین مشاهده شد که دارای اختلاف معنیداری با سایر تیمارها بود (05/0>P). به طور کلی میتوان این گونه بیان کرد که جیره غذایی باسطح انرژی 370 کیلوکالری در 100 گرم و آب شیرین، بهترین عملکرد را بر روی رشد، تغذیه و بقا در شاه میگو داشته است.