سمیرا غفاری پور؛ مرتضی نادری؛ محمد انور هاشمزهی
چکیده
شناخت گستره جغرافیایی گونه‌ها و وابستگی های زیستگاهی آنها برای برنامههای حفاظت از گونه‌ها بسیار ضروریست و انتخاب زیستگاه یکی از مهمترین فاکتورهای تأثیرگذار بر برازش ارگانیسمها است. گربه شنی گونه‌ای نادر است که به‌دلیل زندگی شب فعال و مخفی، به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این تحقیق، با استفاده از روش مدلسازی ...
بیشتر
شناخت گستره جغرافیایی گونه‌ها و وابستگی های زیستگاهی آنها برای برنامههای حفاظت از گونه‌ها بسیار ضروریست و انتخاب زیستگاه یکی از مهمترین فاکتورهای تأثیرگذار بر برازش ارگانیسمها است. گربه شنی گونه‌ای نادر است که به‌دلیل زندگی شب فعال و مخفی، به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این تحقیق، با استفاده از روش مدلسازی حداکثر آنتروپی، مطلوبیت زیستگاه گربه شنی در استان سیستان و بلوچستان واقع در جنوب شرق ایران مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که پوشش گیاهی مرتعی مهمترین فاکتور تأثیرگذار در انتخاب و استفاده از زیستگاه می‌باشد زیرا این متغیر فراهم کننده طعمه گونه در منطقه است. به این دلیل که هیچ برنامه حفاظتی و مدیریتی مستند شده در ارتباط با گربه شنی در منطقه مورد مطالعه وجود ندارد، این تحقیق میتواند دادههای اولیه کافی برای چنین برنامههایی فراهم آورد.
مرتضی نادری؛ سعید محمدی؛ ندا بهاروند
دوره 6، شماره 4 ، خرداد 1397، ، صفحه 113-121
چکیده
چکیده ژنهای میتوکندریایی ابزاری مهم در مطالعات مختلف در زمینههای تکامل جانوران، فیلوجغرافیایی و فیلوژنتیک می‌باشد. بر اساس تحلیلهای صورت پذیرفته با توالییابی ژن سیتوکروم بی میتوکندری پنج نمونه از دوپای فیروز و دو نمونه از دوپای هاتسون که به ترتیب از دشت میرآباد شهرضا و منطقه چوپانان نائین استان اصفهان نمونه‌برداری ...
بیشتر
چکیده ژنهای میتوکندریایی ابزاری مهم در مطالعات مختلف در زمینههای تکامل جانوران، فیلوجغرافیایی و فیلوژنتیک می‌باشد. بر اساس تحلیلهای صورت پذیرفته با توالییابی ژن سیتوکروم بی میتوکندری پنج نمونه از دوپای فیروز و دو نمونه از دوپای هاتسون که به ترتیب از دشت میرآباد شهرضا و منطقه چوپانان نائین استان اصفهان نمونه‌برداری شدند، مشخص گردید که واگرایی بین دو گروه مشاهده میشود، ولی این میزان از واگرایی درون گونه‌ای به اندازهای نیست که منجر به تفکیک دو گونه گردد. با این حال نتیجهگیری میشود که شرایط زیستگاهی مختلف، رژیم غذایی و رفتار تغذیه متفاوت باعث القای واگرایی تکاملی شده و این فرآیند در آینده به ویژه در صورت عدم ایجاد جریان ژن بین جمعیتها ممکن است منجر به گونهزایی گردد. مطالعات گسترده و دقیقتر با تکیه بر سایر مارکرها همانند ریزماهوارهها و ژنوم هستهای پیشنهاد میگردد.
مرتضی نادری؛ زهرا افتخار؛ محمد کابلی؛ حمیدرضا رضایی
دوره 6، شماره 3 ، اسفند 1396، ، صفحه 95-104
چکیده
ردپای نوسان های اقلیمی و پیش روی و پس روی یخچال ها در اعصار گذشته را می توان در برخی از جانداران مشاهده نمود. تغییر گسترۀ پراکنش به سمت عرض های جنوبی در دورۀ پیش روی یخچال ها و بقای این جانداران در پناهگاه ها و انتشار مجدد به عرض های جغرافیایی بالاتر، باعث ایجاد تغییراتی ریختی و ژنتیکی شده و با بررسی این تغیرات می توان گسترۀ حضور پناهگاه‌های ...
بیشتر
ردپای نوسان های اقلیمی و پیش روی و پس روی یخچال ها در اعصار گذشته را می توان در برخی از جانداران مشاهده نمود. تغییر گسترۀ پراکنش به سمت عرض های جنوبی در دورۀ پیش روی یخچال ها و بقای این جانداران در پناهگاه ها و انتشار مجدد به عرض های جغرافیایی بالاتر، باعث ایجاد تغییراتی ریختی و ژنتیکی شده و با بررسی این تغیرات می توان گسترۀ حضور پناهگاه‌های مهم به ویژه در دوره پلیستوسن را مشخص نمود. در این پژوهش شواهدی اولیه در خصوص نقش خردپناهگاهی محدودۀ شرقی جنگل‌های هیرکانی کشور در آخرین دوره یخبندان بزرگ ارائه می گردد. در این راستا مطالعه، گونۀ اشکول (Glis glis Linnaeus, 1766) که دارای ویژگی های بوم شناختی و زیستی نسبتا منحصر به فردی می‌باشد به عنوان گونه مدل انتخاب گردید. استخوان فک زیرین افراد متعلق به جمعیت‌های مختلف در امتداد جنگل‌های خزری ایران به شیوه استاندارد تصویربرداری شده و تحلیل های ریخت سنجی هندسی انجام شد. نتایج حاصل از این تحلیلها با نتایج به دست آمده از مطالعات ژنتیکی مقایسه گردید. نتایج حاکی از واگرایی ریختی شدید جمعیت واقع در منتهی الیه بخش شرقی پناهگاه هیرکانی بر اساس صفات فک زیرین می‌باشد که کاملا منطبق بر یافته های ژنتیکی پیشین می‌باشد. همچنین ویژگی های ریخت شناختی ظاهری از قبیل میانگین وزن، میانگین طول بدن و طول دم نیز اختلاف معناداری را با سایر جمعیت‌های مورد بررسی در مرکز و منتهی الیه غربی محدوده جنگل‌های خزری نشان م
