سمانه ذوالقدری جهرمی؛ ماجد رضایی‌زاده
دوره 6، شماره 3 ، اسفند 1396، ، صفحه 39-48
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر نانوذرات آهن بر تغییرات هیستوپاتولوژیک تخمدان در موش های تیمار شده با ایزونیازید می‌باشد. در این تحقیق 50 سر موش صحرایی ماده بالغ به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شاهد (روزانه mg/kg2/0 سرم فیزیولوژی)، گروه تجربی 1 (mg/kg50 داروی ایزونیازید به صورت خوراکی)، گروه تجربی 2 و 3 (mg/kg50 ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر نانوذرات آهن بر تغییرات هیستوپاتولوژیک تخمدان در موش های تیمار شده با ایزونیازید می‌باشد. در این تحقیق 50 سر موش صحرایی ماده بالغ به طور تصادفی به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه شاهد (روزانه mg/kg2/0 سرم فیزیولوژی)، گروه تجربی 1 (mg/kg50 داروی ایزونیازید به صورت خوراکی)، گروه تجربی 2 و 3 (mg/kg50 داروی ایزونیازید به صورت خوراکی و به ترتیب به همراه mg/kg150 و mg/kg250 نانوذرات آهن به صورت درون صفاقی) دریافت کردند. نانوذرات 12 روز متوالی تزریق گردید. بعد از 24 ساعت، نانوذرات ذر ترکیب با ایزونیازید تزریق گردید. پس از گذشت 15 روز موش های تمام گروه‌ها تشریح و تخمدان آن ها جهت مطالعه خارج و در فرمالین 10% قرار داده شدند. نتایج نشان می دهد، در گروه دریافتکننده ایزونیازید کاهش فولیکول بدوی، اولیه (تک لایه و چند لایه)، ثانویه، گراف و جسم زرد مشاهده شد (05/0>P). در گروه دریافتکننده ایزونیازید و نانواکسید آهن (150) تعداد فولیکول بدوی، ثانویه و گراف دارای افزایش معنادار و در گروه ایزونیازید و نانواکسید آهن (250) تعداد فولیکول بدوی، اولیه تک لایه، ثانویه و گراف دارای افزایش معناداری نسبت به گروه ایزونیازید از خود نشان میدهند (05/0>P). با توجه به مطالب ذکر شده، ایزونیازید به علت خاصیت اکسیدانی سبب تخریب بافت تخمدان در گروههای دریافتکننده خود شده است و نانواکسید آهن به واسطه خاصیت آنتی اکسیدانی خود تا حدودی این عوارض را کاهش داده است.
