مهشید شاملوفر؛ الهام پایندان؛ زهرا غیاثوند؛ هدی کاویانی چراتی
چکیده
چکیده رشد میکروبی و اکسیداسیون لیپیدها یکی از دلایل اصلی فساد گوشت و فرآوردههای گوشتی است که تغییرات نامطلوبی در این فرآوردهها ایجاد می‌کند و در نتیجه، باعث بروز مسمومیتهای غذایی و مرگ‌ومیر مصرف‌کنندگان و همچنین ایجاد خسارتهای قابل ملاحظه اقتصادی میشود. به‌منظور ارزیابی رفتار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (عامل ...
بیشتر
چکیده رشد میکروبی و اکسیداسیون لیپیدها یکی از دلایل اصلی فساد گوشت و فرآوردههای گوشتی است که تغییرات نامطلوبی در این فرآوردهها ایجاد می‌کند و در نتیجه، باعث بروز مسمومیتهای غذایی و مرگ‌ومیر مصرف‌کنندگان و همچنین ایجاد خسارتهای قابل ملاحظه اقتصادی میشود. به‌منظور ارزیابی رفتار باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (عامل مسمومیت غذایی) و سنجش برخی از پارامترهای میکروبی و شیمیایی، فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان آغشته به استافیلوکوکوس اورئوس در معرض پلی‌فنولهای عصاره رازیانه (به فرم آزاد و انکپسوله) در دو غلظت (1/0، 3/0 درصد) قرار گرفته و در دمای یخچال به‌مدت 15 روز نگهداری شدند. عوامل شیمیایی و میکروبی مورد بررسی شامل شاخص پراکسید، شمارش کلی باکتریها، شمارش باکتریهای سرمادوست و شمارش باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بودند. نتایج بررسی‌عوامل شیمیایی و میکروبی نشاندهنده اختلاف معنیدار بین تیمارهای عصاره آزاد و انکپسوله رازیانه بود (05/0>P). نتایج بیانگر آن است که عصاره رازیانه خصوصاً در فرم انکپسوله آن و در غلظت بالا مؤثرتر از فرم آزاد آن بوده است و منجر به کندتر شدن روند رشد شمارش کلی باکتریها، باکتریهای سرمادوست و تعداد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و کاهش شاخص پراکسید به‌طور معنیداری (05/0>P) در فیله ماهی قزلآلای رنگینکمان میشود. بنابراین استفاده از فرم انکپسوله رازیانه (به‌ویژه در غلظت 3/0 درصد) میتواند به‌عنوان یک نگهدارنده طبیعی در فیله قزلآلای رنگینکمان پیشنهاد گردد.
زهرا غیاثوند؛ رضا چنگیزی؛ مهشید شاملوفر؛ میترا پارسافر
دوره 6، شماره 2 ، آذر 1396، ، صفحه 75-84
چکیده
در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف پودر سیر (Allium sativum) بر عملکرد رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت به استرس شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) انجام شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/0 ، 1 و 5/1درصد سیر در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد.آزمایش درون مخازن پلاستیکی 40 لیتری انجام پذیرفت. تعداد 360 عدد بچه ماهی ...
بیشتر
در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف پودر سیر (Allium sativum) بر عملکرد رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و مقاومت به استرس شوری در بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) انجام شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/0 ، 1 و 5/1درصد سیر در قالب چهار تیمار با سه تکرار طراحی شد.آزمایش درون مخازن پلاستیکی 40 لیتری انجام پذیرفت. تعداد 360 عدد بچه ماهی سفید با وزن متوسط 376±10/6 میلیگرم با تراکم 30 عدد در مخازن توزیع و به‌مدت 45 روز به میزان 4 تا 6 درصد وزن بدن تغذیه شدند. نتایج تحقیق نشان داد بهترین عملکرد رشد و تغذیه در تیمار 1درصد پودر سیر مشاهده شد (05/0>P). در نرخ بازماندگی نیز تیمار (1 درصد) پودر سیر از نظر عددی بالاترین درصد را نشان داد با تیمار شاهد اختلاف معنیدار مشاهده گردید (05/0>P). نتایج آنالیز لاشه حاکی از تفاوت معنیدار بین برخی تیمارها بود . بیشترین میزان پروتئین و کمترین میزان چربی لاشه در سطح 1 درصد پودر سیر بهدست آمد (05/0>P). همچنین بیشترین میزان مقاومت در برابر استرس شوری (15 گرم در لیتر) در تیمار (1 درصد) پودر سیر بهدست آمد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان میدهد سطح 1 درصد پودر سیر در بهبود رشد، بازماندگی و مقاومت در برابر استرس شوری در بچه ماهی سفید مؤثر بود.
زهرا غیاثوند؛ مهشید شاملوفر
دوره 4، شماره 3 ، بهمن 1394، ، صفحه 61-70
چکیده
چکیده اثر سطوح متقابل انرژی و شوری بر روی رشد شاه میگوی چنگال باریک، به مدت 8 هفته انجام گرفت. در این آزمایش سه جیره با پروتئین ثابت 30 درصد و سه سطح انرژی 300، 370، 450 کیلوکالری در 100 گرم ماده غذایی، در دو سطح آب شیرین و آب لب شور خزر فرموله شد. مخازن فایبر گلاس 110 لیتری، با 80 لیتر آب، آبگیری شد. تعداد 5 عدد شاه میگو با میانگین وزنی و انحراف معیار ...
بیشتر
چکیده اثر سطوح متقابل انرژی و شوری بر روی رشد شاه میگوی چنگال باریک، به مدت 8 هفته انجام گرفت. در این آزمایش سه جیره با پروتئین ثابت 30 درصد و سه سطح انرژی 300، 370، 450 کیلوکالری در 100 گرم ماده غذایی، در دو سطح آب شیرین و آب لب شور خزر فرموله شد. مخازن فایبر گلاس 110 لیتری، با 80 لیتر آب، آبگیری شد. تعداد 5 عدد شاه میگو با میانگین وزنی و انحراف معیار 2±17 گرم ذخیرهسازی شد و روزانه 2 بار غذادهی صورت گرفت. نتایج نشان داد که سطوح مختلف انرژی اثر معنیداری را بر روی شاخصهای رشد و بازماندگی نشان ندادند، اما عامل شوری، اثر معنی داری بر روی شاخصهای رشد نشان داد و بهترین عملکرد در آب شیرین مشاهده گردید. در بررسی اثر متقابل انرژی و شوری بهترین و بالاترین شاخصهای رشد و بقا در اثر متقابل آب شیرین و انرژی 0-370 مشاهده شد. پروتئین و چربی لاشه در تیمار شوری کاهش یافتند (05/0>P). بیشترین میزان پروتئین لاشه در انرژی 370 کیلوکالری در 100 گرم و آب شیرین مشاهده شد که دارای اختلاف معنیداری با سایر تیمارها بود (05/0>P). به طور کلی میتوان این گونه بیان کرد که جیره غذایی باسطح انرژی 370 کیلوکالری در 100 گرم و آب شیرین، بهترین عملکرد را بر روی رشد، تغذیه و بقا در شاه میگو داشته است.
