محمد خلیلپذیر؛ نرگس جواد زاده پورشالکوهی؛ علی روحانی
دوره 6، شماره 2 ، آذر 1396، ، صفحه 35-44
چکیده
گیاه سیر به دلیل داشتن ترکیبات ارگانوفسفره قادر است بهعنوان محرک رشد و سیستم ایمنی در میگوها مورد استفاد قرار گیرد. در مطالعه حاضر تأثیر جیرههای مختلف غذایی حاوی درصدهای مختلف (صفر، 5/0، 1 و 2 درصد) پودر گیاه سیر بر شاخصهای رشد شامل میانگین وزن، طول، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، راندمان تبدیل غذایی و بازماندگی میگوهای سفید ...
بیشتر
گیاه سیر به دلیل داشتن ترکیبات ارگانوفسفره قادر است بهعنوان محرک رشد و سیستم ایمنی در میگوها مورد استفاد قرار گیرد. در مطالعه حاضر تأثیر جیرههای مختلف غذایی حاوی درصدهای مختلف (صفر، 5/0، 1 و 2 درصد) پودر گیاه سیر بر شاخصهای رشد شامل میانگین وزن، طول، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، راندمان تبدیل غذایی و بازماندگی میگوهای سفید غربی با میانگین وزنی 64/8 گرم به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. میانگین وزن، طول و ضریب رشد ویژه (SGR) میگوهای تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 2 درصد پودر گیاه سیر (به ترتیب 42/15 گرم، 2/16 سانتیمتر و 368/237 درصد) بهطور معنیداری بیشتر از مقادیر اندازهگیری شده در سایر تیمارها بود (05/0P<). لیکن علیرغم بیشتر بودن میانگین وزن، طول و ضریب رشد ویژه (SGR) میگوهای تیمار 1 درصد نسبت به تیمار 5/0 هیچگونه اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0P>). در حالیکه به دلیل افزایش معنی دار راندمان ضریب تبدیل غذایی (FCE) در میگوهای تیمار 2 درصد، میزان ضریب تبدیل غذایی (FCR) در آنها بهطور معنی داری کمتر از سایر میگوهای تیمار میباشد (05/0P<). با این وجود میزان بازماندگی میگوهای تیمار تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 2 و 1 درصد پودر گیاه سیر بهطور معنی داری بیشتر از میگوهای تیمار 5/0 و صفر درصد بود (05/0P<). نتایج بهدست آمده دلالت بر این دارد که افزودن پودر گیاه سیر به میزان 2 درصد در جیره غذایی میگوها میتواند علاوه بر افزایش شاخصهای رشد و بازماندگی موجب بهبود راندمان ضریب تبدیل غذایی در میگوهای سفید غربی گردد.
شیلات
سجاد پورمظفر،؛ محمود نفیسی بهابادی؛ عبدالعلی موحدینیا؛ مهرزاد محمدی؛ خلیل پذیر
دوره 2، شماره 4 ، خرداد 1393، ، صفحه 1-14
چکیده
هدف از این مطالعه ارزیابی اثر سازگاری به شوری ماهی قزلآلای رنگینکمان، بر برخی از فاکتورهای رشد، خونی و تغییرات سلولهای کلرایدی آبشش در طول 60 روز بود. ماهیان انتخابی به 4 تیمار که شامل تیمار شاهد، تیمار شوری 15، 20 و 25 گرم در لیتر بودند تقسیم شدند. نتایج حاصل نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش رشد، رشد روزانه و ضریب رشد ویژه و افزایش ...
بیشتر
هدف از این مطالعه ارزیابی اثر سازگاری به شوری ماهی قزلآلای رنگینکمان، بر برخی از فاکتورهای رشد، خونی و تغییرات سلولهای کلرایدی آبشش در طول 60 روز بود. ماهیان انتخابی به 4 تیمار که شامل تیمار شاهد، تیمار شوری 15، 20 و 25 گرم در لیتر بودند تقسیم شدند. نتایج حاصل نشان داد که افزایش شوری موجب کاهش رشد، رشد روزانه و ضریب رشد ویژه و افزایش ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0p<). در روز 60 خونگیری از ماهیان انجام گرفت. کاهش تعداد لنفوسیت در تیمارهای شوری 20 گرم در لیتر (52/2±66/73)، شوری 15 گرم در لیتر (51/3±33/76) نسبت به تیمار آب شیرین مشاهده شد که اختلاف معنیداری با تیمار آب شیرین داشت (05/0P<). برای بررسی اندازه و تراکم سلولهای کلرایدی، مقاطع بافتی با استفاده از رنگآمیزی ائوزین- هماتوکسیلین در طول مدت تحقیق (روزهای 7، 15، 30، 45 و 60) انجام شد. نتایج نشان داد که جایگاه این سلولها در ماهی قزلآلای رنگینکمان اکثراً بر روی قاعده فیلامنتها است و کمتر بر روی لاملا شناسایی شدند. نتایج نشان داد که قرارگیری ماهیان در شوری 15 و 25 گرم در لیتر به ترتیب موجب افزایش 70% و 100% فراوانی سلولهای کلرایدی نسبت یه تیمار شاهد شد (05/0P<). یافتههای این تحقیق نشان داد که یکی از راهکارهای ماهی قزلآلای رنگینکمان در مقابله با تنش شوری سازگار شدن از طریق تغییر در فراوانی و اندازه سلولهای کلرایدی میباشد. مواجهه با شوری موجب کاهش جمعیت لنفوسیتی قزلآلا شده که در نتیجه موجب کاهش مقاومت ماهی در برابر استرسهای محیطی و عوامل بیماری زا گردید.