فرزام شیخ زاده حصاری؛ نازلی خواجه نصیری
دوره 5، شماره 1 ، شهریور 1395، ، صفحه 83-91
چکیده
مشکلات قلبی - عروقی، بهعنوان یکی از عوارض بسیار رایج در بیماری دیابت محسوب میشود. کانکسینها غالبترین زیرواحدهای موجود در ساختار اتصالات شکافدار می باشند که در برقراری ارتباطات بین سلولی حائز اهمیت هستند. با در نظر داشتن نقش مؤثر کانکسین در آئورت، این سوال در ذهن ایجاد میشود که آیا تغییر در سطح کانکسین 43 فسفریله آئورت ...
بیشتر
مشکلات قلبی - عروقی، بهعنوان یکی از عوارض بسیار رایج در بیماری دیابت محسوب میشود. کانکسینها غالبترین زیرواحدهای موجود در ساختار اتصالات شکافدار می باشند که در برقراری ارتباطات بین سلولی حائز اهمیت هستند. با در نظر داشتن نقش مؤثر کانکسین در آئورت، این سوال در ذهن ایجاد میشود که آیا تغییر در سطح کانکسین 43 فسفریله آئورت سینه‌ای بیماران دیابتی رخ میدهد یا نه؟ در این بررسی 20 سر موش صحرائی نر بالغ با محدوده وزنی (50±300) گرم به طور تصادفی به دو گروه ده تائی کنترل و گروه دیابتی تقسیم شدند. با تزریق داخل صفاقی mg/kg60 استرپتوزوتوسین موش‌های صحرائی به دیابت نوع 1 مبتلا گشتند. گروه کنترل نیز به همان نسبت سالین نرمال دریافت کردند. پس از 60 روز، بعد از بیهوشی آئورت سینه‌ای جدا و بلافاصله فریز گردید، سپس توسط متد الایزا کانکسین مزبور مورد سنجش قرار گرفت. در این بررسی افزایش معنیداری در سطح کانکسین 43 فسفریله در گروه دیابتی مشاهده شد (05/0P<). افزایش کانکسین فسفریله و تنظیم کاهشی کانکسین 43 با کاهش ارتباطات سلولی از خلال اتصال شکافدار و نیز القاء آپوپتوز می توانند یکی از علل مشکلات قلبی - عروقی در بیماران دیابتی محسوب گردد.
