فرشته کشاورزیان؛ عبدالحسن دولاح؛ مریم رفیعی راد
چکیده
پارکینسون یک اختلال عصبی تخریب‌کننده مزمن و شایع است. در این مطالعه اثرات تمرین شنا و مکمل دهی اولئورپین بر استرس اکسیداتیو بافت مغزی در مدل تجربی بیماری پارکینسون بررسی گردید. در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار، انتخاب و به پنج گروه شامل گروه کنترل، گروه پارکینسون، تمرین شنا، مصرف اولئوروپین، تمرین شنا همراه ...
بیشتر
پارکینسون یک اختلال عصبی تخریب‌کننده مزمن و شایع است. در این مطالعه اثرات تمرین شنا و مکمل دهی اولئورپین بر استرس اکسیداتیو بافت مغزی در مدل تجربی بیماری پارکینسون بررسی گردید. در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار، انتخاب و به پنج گروه شامل گروه کنترل، گروه پارکینسون، تمرین شنا، مصرف اولئوروپین، تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین تقسیم شدند. گروه‌ها به‌مدت چهار هفته (پنج جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه) شنای اجباری کردند و گروههای 4 و 5 به‌مدت چهار هفته، روزانه اولئوروپین را به میزان 20 میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به‌صورت اورال دریافت کردند. سطوح سرمی متغیرها با استفاده از روش تیوباربیتوریک اسید مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده ازآزمون‌های آماری واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند (05/0≥p). در این مطالعه، اولئوروپین- پارکینسون، تمرین شنا- پارکینسون و تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین- پارکینسون، کاهش معنی‌داری بر سطح مالون‌دی‌آلدهید، افزایش معنی‌داری بر میزان فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و افزایش معنی‌داری بر میزان تیول در مقایسه با گروه پارکینسونی داشتند (001/0P<). تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین می‌تواند دفاع آنتی‌اکسیدانی را بهبود بخشیده و پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش دهد. بنابراین، احتمالاً این اثر تعاملی بتواند شیوه درمانی مؤثر و پیشگیرانه‌ای برای جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با استرس اکسایشی باشد.
زهرا نظری پرچستانی؛ مریم رفیعی راد
چکیده
ایسکمی در مغز موش موجب آسیب‌های نورونی شدید و به‌دنبال آن موجب اختلالات اضطرابی و افسردگی می‌گردد. هرنیارین ترکیبی فنلی دارد و آنتی‌اکسیدان قوی است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر هرنیارین بر اضطراب و افسردگی در مدل ایسکمی در موشهای نر است. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200گرم) به پنج گروه شامل گروه کنترل، ...
بیشتر
ایسکمی در مغز موش موجب آسیب‌های نورونی شدید و به‌دنبال آن موجب اختلالات اضطرابی و افسردگی می‌گردد. هرنیارین ترکیبی فنلی دارد و آنتی‌اکسیدان قوی است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر هرنیارین بر اضطراب و افسردگی در مدل ایسکمی در موشهای نر است. در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200گرم) به پنج گروه شامل گروه کنترل، شاهد،ایسکمی و گروههای ایسکمی دریافتکننده 14روز، دوزهای 150 و 300 میلیگرم بر کیلو گرم هرنیارین به روش گاواژ تقسیم شدند. برای ایجاد ایسکمی شریان‌های کاروتید عمومی دو طرفه جدا شده، از دو قسمت مسدود و از بخش میانی قطع شدند. ارزیابی اضطراب در طی تست جعبه باز انجام گرفت. همچنین برای سنجش افسردگی زمان بی‌حرکتی در شنای اجباری اندازهگیری شد. در موشهای ایسکمی افزایش معنیدار اضطراب و افزایش مدت زمان حرکتی در تست جعبه باز و شنای اجباری مشاهده گردید (001/0P<). در تجویز دوزهای 150 و300 میلیگرم بر کیلوگرم هرنیارین افزایش تعداد بالابردن دست‌ها (001/0P<) و نیز کاهش معنیدار تعداد دفع در هر دوز مشاهده گردید (001/0P<) و مصرف دوز mg/kg150 و 300 هرنیارین در موشهای ایسکمی در تعداد عبور از مربعات در جعبه باز افزایش معنیدار را نشان داد (001/0P<). هرنیارین دارای اثرات ضد اضطرابی و ضد افسردگی در مدل تجربی ایسکمی می‌باشد.
سیدابراهیم حسینی؛ داوود مهربانی؛ یاسمن عوض پور؛ مریم رفیعی راد
چکیده
اضطراب و استرسهای مختلف از طریق تحریک محور هیپوتالاموس-هیپوفیز- آدرنال باعث افزایش میزان گلوکوکورتیکوئیدها در خون میگردند که میتوانند در درازمدت سلامت جسمانی و روانی فرد را به خطر اندازند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی مویز و دیازپام بر میزان کورتیکوسترون در سرم خون موشهای آزمایشگاهی نر بالغ انجام ...
بیشتر
اضطراب و استرسهای مختلف از طریق تحریک محور هیپوتالاموس-هیپوفیز- آدرنال باعث افزایش میزان گلوکوکورتیکوئیدها در خون میگردند که میتوانند در درازمدت سلامت جسمانی و روانی فرد را به خطر اندازند. این مطالعه با هدف مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی مویز و دیازپام بر میزان کورتیکوسترون در سرم خون موشهای آزمایشگاهی نر بالغ انجام گردید. در این مطالعه از 48 سر موش سفید آزمایشگاهی نر بالغ استفاده شد که به 6 گروه 8 تایی شامل گروههای کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (دریافت کننده آب مقطر) و 4 دسته تجربی دریافتکننده دوزهای 100،200 و400 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره هیدروالکلی مویز و دریافتکننده دوز 1 میلیگرم بر کیلوگرم دیازپام به صورت گاواژ تقسیم شدند. پس از 15 روز که موشها در ماز صلیبی مورد ارزیابی استرس قرار گرفتند، با خونگیری از قلب آنها میزان هورمون کورتیکوسترون اندازهگیری و نتایج با کمک آزمونهای تجزیه واریانس یک طرفه و توکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که عصاره هیدروالکلی مویز در دوزهای 200 و 400 میلیگرم بر کیلوگرم باعث افزایش معنیدار (05/0P≤ و دیازپام باعث کاهش معنیدار (01/0P≤) در میزان سرمی کورتیکوسترون میشوند. دیازپام احتمالاً از طریق گیرندههای بنزودیازپینی و با تسهیل اثر مهاری گابا و عصاره مویز احتمالاً از طریق تحریک مسیرهای نورآدرنرژیک به ترتیب باعث کاهش و افزایش میزان کورتیکوسترون در خون میشوند.
